آهن

نیاز بدن در زمان کمبود آهن

مقدار مصرف آهن در زمان کمبود بدن به حساسیت فرد و شدت کمبود بستگی دارد.  در دوران و افراد مختلف باید مقادیر مشخص آهن برای رفع کمبود مصرف شود:

1- در بزرگسالان معمولا فقر آهن یا کم خونی با مصرف 200-100 میلی گرم درمان می شود که برای این منظور می توان از سولفات یا گلوکونات فروس استفاده نمود.

2- در کودکانی که دچار کمبود آهن هستند، باید از مقدار گفته شده برای بزرگسالان براساس سن و وزن کم شود.

3- در دوران بارداری مصرف مکمل های آهن تا حدود 60-30 میلی گرم توصیه می شود.

رژیم های غذایی حاوی آهن

بعد از جگر که بهترین منبع آهن است، مواد غذایی شامل تخم مرغ، آهن، مرغ، گوشت قرمز به خصوص ماهیچه، سبزیجات دارای برگ سبز، میوه های خشک، غلات غنی شده، نان و ماکارونی، فندق و حبوبات خشک برای تامین آهن مناسب هستند. لازم است بدانید که آهن موجود در گوشت، تخم مرغ، مرغ و ماهی بهتر از آهن سبزیجات است و همچنین استفاده از غذاهای حاوی ویتامین C جذب آهن را بالا خواهد برد.

ضرورت استفاده از مکمل ها

اگر چه در رژیم های غذایی متعادل آهن مناسب و کافی وجود دارد ولی در برخی موارد باید از مکمل ها استفاده نمود:

1- در دوران بارداری بدن مادر به آهن بیشتری نیاز دارد لذا از زمان بارداری تا 3-2 ماه بعد از تولد نوزاد مادر باید مکمل استفاده کند تا ذخایر آهن بدن حفظ شود.

2- نوزادانی که زودرس به دنیا می آیند حتما باید چند هفته بعد از تولد از مکمل آهن استفاده کنند تا بدن آن ها دچار کمبود اهن نشود.

3- گیاهخواران جوان

4- زنان دچار قاعدگی شدید

5- افرادی که به علت بیماری هایی همانند زخم معده به طور مزمن خون از دست می دهند.

خطرات استفاده بیش از حد از آهن

اگر آهن بیش از حد مصرف شود علائم زیر بروز می کند که در چنین شرایطی باید فرد را سریعا به بیمارستان منتقل کرد:

1- دل درد

2- تهوع، استفراغ و نفخ

3- کاهش آب بدن

4- افت شدید فشار خون

اگر آهن همراه با ویتامین  به مقدار زیاد مصرف شود در اثر تجمع آهن در اندام ها، عوارض زیر به وجود می آید:

1- نارسایی احتقاقی قلب

2- التهاب و تغییر بافت کبد

3- مرض قند

به این حالت رخ داده هموکروماتوز گفته می شود.