انجدان
نام گیاه | انجدان |
نام علمی | Levisticum officinale |
نام لاتین | Lovage |
اسامی دیگر | انجدان رومی ، کاشم رومی ، lavose , bladder seed |
دانسته های متداول |
تیره: کرفسیان (apiaceae) و از خانواده چتریان گروه مصرفی: مدرها ، ضدمیکروب ها ، آرامبخش ها این گیاه دارای ارتفاع 2 الی 3 متر است. برگ های آن سبز رنگ هستند و به صورت تخم مرغی طراحی شده اند. در نظر داشته باشید که گل های گیاه به صورت چتری هستند. |
بخش دارویی |
گیاه کامل ( خشک شده ) |
روش جمع آوری و نگهداری |
در موسم گل دهی گیاه کامل را جمع آوری و در دمای 40 درجه سانتی گراد خشک می کنند پودر حاصل در ظروف دهانه بسته و تیره به دور از نور خورشید نگهداری می شود . |
محل رویش |
اروپا محل رویش در ایران در استان های کرمان و هرمزگان دیده شده است . |
ویژگی های گیاه |
ریزوم ریشه گیاه دوکی شکل ، قطور به رنگ زرد روشن و مغز سفید رنگ است . برگ ها و میوه گیاه معطر می باشد . |
مزاج گیاه | گرم و خشک |
درجه مزاج | 3 |
مصارف سنتی |
|
دانسته های پزشکی |
این گیاه حاوی کومارین ها ، پلی این ها و روغن فرار است ، اثرات مدری و ضد میکروبی گیاه را به این ترکیبات نسبت می دهند . |
موارد اثبات شده |
کمیسیون E ( مرجه تائید کننده )
طب ایرانی اسلامی این گیاه گرم و خشک در درجه سوم است و اثرات زیر را دارد :
|
عوارض جانبی |
|
موارداحتیاط |
|
مصرف بیش از اندازه |
|
تعداد دفعات مصرف |
شما می توانید از این محصول به صورت چای استفاده کنید به این ترتیب که در ابتدا یابد نیم لیتر آب را جوش آورید و اجازه دهید که پودر گیاه به مدت 15 دقیقه در محلول مورد نظر بماند سپس می توانید در بین وعده های غذایی این چای خوش عطر را حداکثر به میزان 3 فنجان بنوشید. از این گیاه فرآورده جالینوسی و محلول های ترکیبی نیز تهیه می شود. |
روش استفاده |
|
موارد منع مصرف |
|
تداخل دارویی | |
داروهای جایگزین | |
مصلح | |
برچسب ها | انجدان |