عضله مربع کمری
نام علمی :
Quadratus Lumborum
عضله مربع کمری
Quadratus Lumborum
بررسی
عضله مربع کمری برای انجام حرکات پیچیده (مانند زمانی که در حال دویدن یا اسب‌سواری هستیم) و هماهنگی میان پایین تنه و بالاتنه لازم و ضروری است. این عضله نه تنها باعث خم شدن جانبی بدن می شود، بلکه مسئولیت هماهنگی آن را نیز، بر عهده دارد. به همین خاطر است که مشکلات
این عضله را می توان در بسیاری از سوارکاران، گلف بازان و کسانی که فعالیت هایی شبیه به آن انجام می دهند (افرادی که بین پایین تنه و بالا تنه حرکات جداگانه ای انجام می دهند)، مشاهده کرد. این عضله در عمق قرار دارد و نمی توان به راحتی آن را بررسی کرد، برای این کار
باید به صورت مایل و با استفاده از آرنج در قسمت چسبیده به عضلات کمری، یا به طور جانبی با نوک انگشتان، یا شست آن را درمان نمود.
محل چسبندگی
- از قسمت پایین به خار خاصره، لیگامنت خاصره‌ی کمری و زائده های مهره های پایین کمری.
- از قسمت بالا به دنده دوازدهم و زائده های عرضی مهره های بالای کمری.
عمل
- یک طرفه: خم شدن جانبی.
- دو طرفه: باز کننده ی مهره های کمری.
مناطقی که درد احساس می شود
- درد در باسن، روی ران، قسمت پایین پشت ران، روی خار خاصره، در کشاله و بعضی مواقع بیضه، در قسمت پایینی جانبی مربع شکمی.
درمان دستی
- کشش میوفاسیال
در این نوع کشش بیمار به حالت دمر دراز می کشد و شما کنار او و در سطح کمر می ایستید، دست تان را نزدیک به سر بیمار و روی کمر در قسمت جانبی مهره‌ی کمری به گونه ای قرار می دهید، که انگشتانتان در بخش جانبی بیرونی و روی خار خاصره قرار
بگیرد. سپس دست دیگرتان را از روی دست اول و به حالت ضربدری گذاشته و روی ناحیه ی پشتی و روی سه تا چهار دنده‌ی پایینی قرار دهید. دست های خود را در بافت فرو ببرید تا زمانی که با فاسیای سطحی تماس پیدا کند. بعد دست ها را در دو جهت مخالف فشار داده و این حالت را
تا احساس رهایی در فاسیای سطحی حفظ کنید. دست ها را به صورت جانبی تعویض کرده و حرکت فوق را دوباره تکرار کنید.
در این مدل از فشار وارد کردن، معمولا بیمار به حالت دمر یا پهلو خوابیده و شما کنار او و در سطح کمر او قرار می گیرید. در این حالت کمر بیمار را به طور جانبی و با دست بگیرید و بر روی نوار عضله فشار وارد کنید. سپس بر روی عضله فشار آورده
و به دنبال نواحی دردناک، که ممکن است بین محل اتصال دو سمت عضله باشد، بگردید و این حرکت را تا زمانی که احساس رهایی کنید، ادامه دهید.
بیمار به صورت دمر دراز می کشد و شما کنار او و در سطح کمر او قرار می گیرید، سپس آرنج خود را دقیقا در بخش جانبی نوار عضله‌ی راست کننده بگذارید و به طور مایل، عمقی و به سمت داخل، محکم بر روی بافت فشار آورید. این فشار دادن را تا زمان
رهایی ادامه دهید. این روش را ابتدا در بالای محل اتصال عضله به آخرین دنده و آنگاه تکرار آن را از پایین محل اتصال عضله به طرف استخوان خاصره انجام دهید.
هنگام کشش این عضله باید بیمار دمر بخوابد و شما کنار و در سطح کمر او قرار می گیرید. سپس پاشنه ی دست خود را دقیقا بر بخش جانبی نوار عضله‌ی راست کننده و در سمت مقابل بدن بیمار، بین استخوان خاصره و آخرین دنده، قرار دهید. بعد از آن
عضله مربع کمری را محکم و به طور عمقی به طرف میز فشار دهید و دستتان را به آهستگی از بدن خود دور کنید. در کل باید همه ی عضلات بین لگن و آخرین دنده را تحت فشار قرار دهید تا تمام بخش های جانبی کمر بیمار تحت درمان قرار بگیرد.
