| نام گیاه | مانا |
| نام علمی | Fraxinus ornus |
| نام لاتین | manna ash |
| اسامی دیگر | زبان گنجشک گل، Flake manna |
| دانسته های متداول |
تیره: زیتونیان ( Oleaceae ) گروه مصرفی: ملین ها مانی درختی است که تا ارتفاع 8 الی 10 متری رشد می کند. پوست تنه آن خاکستری و مانند فلس ورقه ورقه می شود. برگ های تخم مرغی، سرنیزه های با حاشیه دندانه اره ای هستند، گل های سفید در گل آذین پانیکول قرار دارند. |
| بخش دارویی |
رزین تنه مانا ( خشک شده ) |
| روش جمع آوری و نگهداری |
درختان 8 تا 12 ساله را خراش می دهند و شیره خارج شده را به حال خود می گذارند تا خشک شوند. سپس شیره های خشک شده را جمع آوری و در ظروف تیره و به دور از نور خورشید و رطوبت نگهداری می شوند. |
|
محل رویش |
اروپا محل رویش مانا در ایران در استان های البرز و تهران کاشته می شود. |
| ویژگی های گیاه |
شیرابه ای به نام مان از محل خراش یا شکاف تنه خارج می شود. |
| مزاج گیاه | ندارد |
| درجه مزاج | 0 |
| مصارف سنتی |
• شقاق ( آنال فیشر ) • بواسیر • یبوست • بعد از عمل جراحی گوارشی ( کولون یا رکتوم ) |
| دانسته های پزشکی |
مان حاوی الیگوساکارید ها و آلدیتول ها ( که مهمترین آن ها مانیتول است ) می باشد. اثرات ملینی گیاه به علت وجود همین ترکیبات است. |
| موارد اثبات شده |
کمیسیون E ( مرجع تایید کننده ) یبوست |
| عوارض جانبی |
با مصرف مقادیر توصیه شده عارضه ای به وجود نمی آید. |
| موارداحتیاط |
• افرادی که معده حساسی دارند. |
| مصرف بیش از اندازه |
• نفخ • تهوع ( خفیف ) |
| تعداد دفعات مصرف |
• عصاره مایع: 10 قاشق غذاخوری از رزین گیاه را به 200 میلی لیتر اتانول 60 درصد اضافه نموده و پس از 48 ساعت محلول را صاف و 20 قطره از آن را در هر وعده به همراه سایر مایعات می نوشند حداکثر میزان مصرف روزانه سه یا چهار وعده است. • فراورده های جالینوسی از گیاه مذکور تهیه شده است. |
| روش استفاده |
• خوراکی |
| موارد منع مصرف |
• شیردهی • انسداد روده |
| تداخل دارویی | |
| داروهای جایگزین | |
| مصلح | |
| برچسب ها |
فواید مانا مضرات مانا کاربرد گیاه مانا |
