اسپاسم

اسامی دیگر :
تشنج

نام علمی :
(Spasm (Spasme

اسامی دیگر :

نام علمی :

اسپاسم، تشنج                                                 
برای رفع اسپاسم از گیاهانی استفاده می کنند که دارای خاصیت ضد تشنج  و تسکین دهنده، این بیماری باشند.

• اکلیل الجبل Rosmarinus officinalis L
  (گیاه فوق دارای اثر ضد تشنج ی و موثر در درمان بیماری های عصبی، استفراغ های اسپاسمودیک و… می باشد). برای تهیه دارو از این گیاه باید به مقدار ۵ تا ۱۰ گرم از برگ گیاه را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید تا دم بکشد. سپس از این دم کرده به مقدار یک فنجان قبل یا
  بعد از غذا، میل نمایید.

به غیر از دم کرده این گیاه، می توان از اسانس آن نیز در مصارف داخلی، رفع ناراحتی و حالتی شبیه به صرع، استفاده کرد. از این جهت باید به مقدار ۲ تا ۳ قطره از اسانس را به مدت ۳ روز استفاده کرد. به غیر از اسانس، برگ سرشاخه گلدار گیاه
نیز همین خاصیت را دارند. از این گیاه نباید به مدت طولانی و مداوم استفاده کرد، زیرا که سبب ایجاد گاستریت، ورم کلیه و حتی خطرات منجر به مرگ نیز می شود. این گیاه دارای ظاهری زیبا و بوی مطبوعی می باشد. از این رو از آن به عنوان گل های زینتی در خانه ها، استفاده
می شود.

• بابونه Matricaria chamomilla L (بابونه گیاهی است ضد تشنج ، آرام بخش عصبی مناسب برای کودکان و مؤثر در رفع اختلالات هضمی اطفال مانند انقباض غیر ارادی و دردناک ماهیچه های معده، روده و…). برای درمان با این گیاه
  باید به مقدار ۲ تا ۳ قاشق سوپ خوری از گل ها یا همان کاپیتول های گیاه را در ۳ فنجان آب جوش ریخته و بگذارید تا دم بکشد. سپس از این دم کرده به مقدار  ۳ مرتبه در روز استفاده کنید.

از این دم کرده می توان برای نوزادانی که دچار دل پیچه های ناشی از نفخ و حالات تشنجی هستند، استفاده کرد. این دم کرده باید به مقدار بسیار کم به شیر نوزادان اضافه گردد.

• بادرنجبویه Melissa officinalis L (گیاهی که به خاطر داشتن اثر ضد تشنج ، محرک قوای جسمانی و روحی، مؤثر در رفع اسپاسم و تسکین بحران های عصبی و صرع و… مورد استفاده قرار می گیرد). برای درمان با این گیاه باید از ۲۰
  تا ۵۰ گرم از سرشاخه های گلدار گیاه، در یک لیتر آب جوش استفاده کرد. این گیاه باید به مدت 10 دقیقه دم بکشد. سپس محلول فوق را صاف کرده و به ۳ تا ۴ فنجان از آن را در طول روز استفاده کنید. 
• بومادران Achillea millefolium L (بومادران گیاهی است با خاصیت ضد تشنج ، مقوی و تلخ مزه، رافع خستگی و درمان اسپاسم های مجاری هضم و…). برای درمان با این گیاه باید به مقدار ۱۰ تا ۲۰ گرم از سرشاخه های گلدار گیاه
  را در نیم لیتر آب جوش ریخته و بگذارید تا دم بکشد. از محلول حاصل می توان به مقدار ۳ فنجان در روز و بین هر دو وعده غذایی استفاده کرد.

به غیر از نوع دم کرده آن، می توان از گیاه بومادران نوعی شربت تهیه کرد، که دستور آن را در زیر بیان کرده ایم:      

                                                 
برای تهیه این شربت باید مواد بالا را با یکدیگر مخلوط کرده و آن ها را به ملایمت حرارت دهید، تا جایی که قطعات برگ های تازه ی گیاه به خوبی پخته شود. پس از پخته شدن، محلولی به غلظت شربت به دست می آید. از این شربت باید به مقدار ۲۰ تا ۵۰ گرم در روز استفاده کرد.

• تاتوره Datura Stramonium L (گیاهی است با خاصیت ضد تشنج ی، آرام بخش سیستم عصبی، داشتن اثر درمانی شبیه به گیاه بلادون (شاهبیزک) و ژوسکیام، مؤثر در درمان آسم منشا عصبی و رفع کننده ی نگرانی ها و…). برای درمان با
  این گیاه باید به مقدار 1 گرم از گرد برگ های خشک گیاه را که حاوی ۳ میلی گرم از مجموع آلکالوئیدهاست (الکلوئید توتال)، استفاده کرد. از این گرد باید به مقدار 05/0 تا 30/0 گرم در طول یک روز استفاده گردد. 
• درخت بید (برگ و پوست) Salix alba L
  (از درخت بید به عنوان ضد تشنج ، آرام بخش عصبی، دارای اثر رفع اضطراب و نگرانی و…استفاده می شود). برای درمان با این گیاه باید به مقدار ۳ قاشق دسر خوری از برگ ها با گل آذین گیاه (شاتون) را در ۳ فنجان آب جوش ریخته و بگذارید تا دم بکشد. سپس از این محلول به مقدار
  یک فنجان در هر دفعه و در کل ۳ فنجان در طول روز، میل نمایید. همچنین می توانید از 5 الی 10 گرم عصاره روان گیاه، قبل از غذا یا در فاصله ی دو غذا، استفاده کنید. اما توجه داشته باشید که در بین حالات مختلف دارویی این گیاه، دم کرده آن از همه بهتر می باشد.
• درخت نارنج (بهار نارنج- برگ) Citrus Bigaradia Duh (از برگ بهار نارنج به دلیل ضد تشنج  و خواب آور بودن، مؤثر در رفع سرفه های عصبی و اسپاسم معده و… استفاده می شود). برای درمان باید به مقدار یک قاشق سوپ خوری از
  برگ های این گیاه را، بر حسب هر فنجان در آب جوش ریخته و بگذارید برای 10 دقیقه دم بکشد. سپس از این دم کرده به مقدار ۲ تا ۳ فنجان در روز، استفاده کنید. علاوه بر دم کرده می توان از آب مقطر بهار نارنج نیز، میل کرد.

بهار نارنج در فرمول فرآورده های دارویی مختلف نیز وارد می گردد:
پوسیون ضد تشنج                  

• رازیانه رومی، انیس Pimpinella Anisum L(از جمله اثرات رازیانه رومی می توان به ضد تشنج  بودن، محرک اعمال دستگاه هضم، تنفس و قلب با اثر آرام بخش در این اعضاء، مؤثر در درمان آسم و اسپاسم برونش ها، رفع کننده سرفه و…اشاره
  کرد). برای درمان باید به مقدار 5/0 تا ۲ گرم از پودر میوه خشک شده گیاه را به صورت کاشه یا مخلوط با عسل درآورده و میل کنید. یا اینکه می توانید به مقدار ۱۰ در هزار گیاه را دم کرده و  به اندازه ۲ فنجان در طول روز استفاده کنید.

قابل توجه است که نباید از این گیاه بیش از حد درمانی استفاده کرد. زیرا سبب ایجاد مسمومیت و حالت سرخوشی، کند شدن جریان خون، سست شدن عمل ماهیچه ها و احتقان مغزی را به وجود می آورد.

• ریحان Ocimum Basilicum L (ریحان گیاهی است، ضد تشنج ، مؤثر در رفع بی خوابی های عصبی، اسپاسم معده و روده، دیر هضمی و…). برای درمان باید به مقدار ۲۰ تا ۵۰ گرم از گیاه را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید تا دم
  بکشد. سپس از این دم کرده به اندازه چند فنجان در طول روز استفاده کنید. همچنین علاوه بر دم کرده این گیاه، می توان از تاثیر 5 الی 6 قطره اسانس ریحان بر یک حبه قند نیز استفاده کرد. این ترکیب، اثر قاطع در رفع تشنج های معده دارد.
• شاهیزک، بلادون Atropa belladonna L (می توان از آثاری مانند ضد تشنج  الیاف ماهیچه های صاف مانند برونش ها، لوله گوارش و رحم، مؤثر در رفع آسم های منشا عصبی، اسپاسم حنجره و… در این گیاه یاد کرد). بنابراین برای درمان
  با این گیاه باید به مقدار 2/0 تا 5/0 گرم از گرد برگ گیاه را در طول روز استفاده کنید. توجه داشته باشید که حداکثر مصرف آن 0.15گرم در طول روز بوده که در هر دفعه باید فقط به مقدار 0.5 گرم در طول ۲۴ ساعت استفاده کرد. علاوه بر مورد گفته شده، می توان از مصرف تنتور
  الکلی گیاه نیز که از ترکیب یک دهم برگ با الکل ۷۰ درصد تهیه شده است، استفاده کرد. از این تنتور باید به مقدار ۵۶ قطره که معادل یک گرم می باشد، استفاده نمود. در کل باید به مقدار 0.5 تا ۳ گرم از تنتور را به چند مرتبه در روز تقسیم کرده و با یک شربت مخلوط کنید،
  سپس آن را میل نمایید.

از این گیاه نباید بیش از حد درمانی استفاده کرد، زیرا که فرآورده های بلادون دارای آلکالوئیدهای سمی و شدید التاثیر می باشند و موجب مسمومیت در انسان می گرددند.
نسخه درمانی جهت رفع زکام های اسپاسمودیک       

  
مقادیر ذکر شده در این نسخه، برای ساخت یک حب از دارو می باشد. در صورتی که برای درمان باید به مقدار 2 حب در روز استفاده شود. از این رو باید مقادیر را دو برابر کنید.

• شبدر زرد Melilotus officinalis (شبدر زرد گیاهی است که به دلیل ضد تشنج  بودن و تاثیر آن در  آرام کننده ی سیستم عصبی سمپاتیک و سرفه های تشنجی، بی خوابی کودکان و افراد مسن و… مورد استفاده قرار می گیرد). همچنین
  می توان از ۲ تا ۵ گرم گیاه خشک شده در یک فنجان آب جوش استفاده کرد. از این دم کرده می توان تا ۳ فنجان در روز نیز میل نمود.
• شقایق نعمانی Anemone Pulsatilla L
  (گیاهی با خاصیت ضد تشنج ، کاهش دهنده ی تحریکات جنسی، دارای اثر درمانی در رفع سرفه های تشنجی، سیاه سرفه، اسپاسم های عصبی مخصوصا اسپاسم دستگاه تناسلی، معده و روده طبق بررسی های G. Parturier در رفع نگرانی و دردهای عصبی و…). برای درمان باید به مقدار 10 قطره از
  الکاتور حاصل از گل و برگ های تازه ی گیاه را در هر دفعه و به مقدار ۵۰ تا ۶۰ قطره در کل روز استفاده کرد. این گیاه دارای مواد سمی بوده و نباید بیش از حد درمانی استفاده شود.
• شیر پنیر Galium Verum L (شیر پنیرک، ضد تشنج  بوده و دارای اثر درمانی در رفع اسپاسم ها، صرع و هیستری و…می باشد). برای درمان با این گیاه باید یک قاشق دسر خوری از گل های گیاه را در یک فنجان آب جوش ریخته و بگذارید
  تا دم بکشد. سپس از این دم کرده به مقدار ۳ فنجان در طول روز استفاده کنید.
• علف گربه، سنبل الطیب، والرین Valeriana officinalis(علف گربه گیاهی ضد تشنج  و مؤثر در رفع اسپاسم های مختلف، داءالرقص، آسم عصبی، هیستری، صرع، سکسکه و… می باشد). برای درمان باید به مقدار ۲ تا ۱۰ گرم از گرد ریشه
  گیاه را، در طول روز استفاده کرد. چون استفاده از گرد ریشه خیلی مرسوم نیست، معمولا از 2 الی 8 گرم تنتور الکلی یک پنجم گیاه، که هر ۵۴ قطره از آن معادل یک گرم می باشد، در طول روز استفاده می کنند.

نسخه ضد تشنج           

                                                                                            
برای تهیه این نسخه باید مواد فوق را باید یکدیگر مخلوط کرده و تا جایی به هم میزنیم که محلولی یکنواخت به دست آید. از این محلول به صورت تنقیه و به عنوان ضد تشنج  استفاده کنید. از سنبل الطیب و فرآورده های آن نباید بیش از ۸ تا ۱۰ روز استفاده کرد. برای درمان باید
از فواصل 2 الی 3 هفته ای در بین دوره های درمانی استفاده کرد. 

• مریم گلی Salvia officinalis L (می توان از مریم گلی به عنوان ضد تشنج ، تقویت کننده، قابض، مؤثر در رفع ضعف اعصاب و تسکین استفراغ های تشنجی و… استفاده کرد). برای درمان با این گیاه باید به مقدار یک قاشق قهوه خوری
  از عصاره ی روان حاصل از گیاه استابیلیزه شده با یک دم کرده ی مناسب مانند بادرنجبویه مخلوط کرده و قبل از خوابیدن در شب، به عنوان تامین کننده تعادل عصبی، استفاده کرد.
• Asperula odorata L.(گیاه فوق دارای آثاری مانند ضد تشنج  بودن، آرام بخش سیستم عصبی، دارای اثر مفید در رفع ناراحتی های روانی، مالیخولیایی، هیستری و… می باشد). برای درمان باید به مقدار ۳۰ تا ۵۰ گرم از قطعات گیاه
  را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید به مدت ۳ تا ۵ دقیقه دم  بکشد. سپس از محلول حاصل، به مقدار ۳ فنجان در روز، میل کنید.
• Crataegus oxyacantha L.(از جمله آثار این گیاه می توان به ضد تشنج  بودن، مقوی قلب، کاهش دهنده ی قابلیت تحریک سلسله ی اعصاب، مؤثر در رفع اسپاسم عروق و اختلالاتی مانند سرگیجه، اضطراب،
  
  احساس صداهایی در گوش و… اشاره کرد). برای درمان باید از یک قاشق قهوه خوری از گل های این گیاه که در یک فنجان آب جوش ریخته شده است، استفاده کرد. سپس از این دم کرده می توان به مقدار ۳ فنجان در روز استفاده کرد. علاوه بر دم کرده گیاه، می توان از تنتور الکلی
  یک پنجم آن نیز، به مقدار ۲۰ قطره در طول روز و قبل از هر وعده غذایی استفاده کرد. در کل باید از این دارو سه مرتبه در روز و به عنوان ضد تشنج  و خواب آور، مورد استفاده قرار گیرد. دقت داشته باشید که مصرف این تنتور باید بعد از ۳ هفته ترک شده و مجددا پس از چند روز
  شروع شود.

میکستور ضد تشنج          

                                                                                   
مواد موجود در نسخه بالا را باید به مقدار ۴۰ تا ۶۰ قطره در هر دفعه و برای ۳ بار در طول روز استفاده کرد. این ماده باید به حالت رقیق شده باشد.

• L. officinalis (L.) Max., Lavandula Vera Dc.(این گیاه ضد تشنج ، آرام کننده ی تحریکات مغزی-نخاعی، مؤثر در رفع اسپاسم و بی خوابی ها و… است). برای درمان باید به مقدار ۴۰ تا ۵۰ گرم از سرشاخه های گلدار گیاه را در
  یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید تا دم بکشد. سپس به مقدار یک فنجان از این دم کرده را در هر دفعه و برای ۳ تا ۴ مرتبه در روز، در فاصله بین دو وعده غذایی استفاده کنید.

علاوه بر گیاهانی که ذکر شد، می توان از Spiraea ulmaria (L) Max  و Origanum Vulgare L نیز استفاده کرد. هر دو این گیاهان اثر درمانی مشابه داشته و در ایران می رویند.

• Thymus Serpyllum L. (از جمله آثار درمانی این گیاه می توان به ضد تشنج  بودن، محرک قوای جسمانی و روحی، مقوی عصبی، رفع اسپاسم ها و حالات تشنجی دستگاه تنفس و… اشاره کرد). برای درمان با این گیاه باید به مقدار ۱۲
  تا ۱۵ گرم از سرشاخه های گلدار آن را در یک لیتر آب جوش ریخته و اجازه دهید به مدت ۲ تا ۳ دقیقه بجوشید، سپس به مدت ۱۰ دقیقه دم بکشد. این دم کرده طعم مطبوعی داشته و می توان به آن کمی عسل اضافه کرده و به مقدار ۳ فنجان در طول روز و بعد از هر غذا یا در فاصله ی بین
  دو وعده غذایی استفاده کرد.

برای افزودن دیدگاه باید شوید.