اوتیت

این بیماری با گوش درد کودک همراه است. تورم جعبه صماخ (Tympan) یا گوش میانی به اندازه ای در کودکان شایع است که در همه خانواده ها و خانم ها مسن بسیار اهمیت دارد. تحقیقات در میان کودکان در بیمارستان های اروپا و آمریکا نشان داده است
که از هر 100 کودک بیمار، نزدیک بر 50-30 درصد از موارد درمانی به علت اوتیت بوده است.

تورم حاد گوش میانی

منبع عفونت این بیماری، کثافت ها و اخلاطی است که وقتی مریض به پشت خوابیده است در اثر فریاد، استفراغ، تهوع، سرفه و به هر حال در اثر نیروی ثقلی از راه ترمپ گوش میانی می آید. البته برای برخی از متخصصین معتقدند که سرایت بیماری از طریق
مجاری لنف از لوزه لوشکا انجام می شود به هر حال از زمانی که اوتیت شکل گرفت علائمی که در کودک شیرخوار بروز می کند همان علائم بیماری های عفونی است.  این علائم عبارتند از:

تب

1. تب کودک گاهی آهسته بالا رفته و گاهی سریع به 39 درجه یا بیشتر مرسیده و سریعا هم به حالت عادی باز می گردد. 
2. ممکن است دربرخی از مواد نمودار حرارت بدن کودک، وجود عفونت را نشان ندهد.

اختلالات گوارشی

1. همزمان با تب، اسهال شدید، سبز رنگ و حاوی اخلاط، به صورت کم و بیش رخ داده و منرج به کاهش اشتهای طفل می شود.
2. ممکن است که علائم فوق با سوء هاضمه اشتباه گرفته شود ولی در صورتی که رژیم های غذایی معمول برای درمان جواب نداد، احتمال وجود عفونت زیاد می شود.

لاغر شدن

سومین علامتی که در تمام بیماری های عفونی مشترک است و در بیمار تورم حاد گوش نیز ممکن است سریع تر از علائم یگر رخ بدهد، لاغر شدن است. بروز همزمان تب، لاغری شدید و اسهال و استفراغ متعدد نشان می دهد که بیماری فراتر از اسهال وبایی است.
لذا باید به علائم دیگر مربوط به بیماری اوتیت توجه داشت.

علائم اختصاصی بیماری اوتیت

1- فریاد کودک به دلیل درد، گریه و ناله که با خوابندن کودک بر روی پهلو و یا گذاشتن انگشت بر  روی گوش، این فریاد و ناله بیشتر خواهد شد. البته با توجه به این که کودک شیرخوار در شرایط عادی هم گریه می کند لذا این علامت
برای تشخیص اوتیت در این افراد کمتر ورد توجه قرار می گیرد.

2- لازم است بدانید که تشنج ناشی از افزایش دما علامت اوتیت نیست بلکه باید به آبریزش بینی توجه داشت. چرا که گوش درد در کودکان معمولا در اثر سرایت عفونت بینی و قسمت های اطراف آن به گوش میانی رخ می دهد. اگر به حق کودک
نگاه کنید این عفونت به خوبی مشخص است. البته اگر بر روی جدار پشتی چرک غلیظ از کاوم سرازیر شودمنجر به تورم مخاط خواهد شد. 

3- تشخیص از روی صماخ گوش، تنها راه تشخص است که در شیرخواران کمی دشوار است. ساختمان گوش در اطفال و بزرگسالان متفاوت است. همین تفاوت ها منجر به دشواری کار خواهد شد:

• با توجه به نرم بودن غشای گوش خارجی در کودکان، باید سپکولوم با دقت در گوش کودک وارد شود.
• محور این وسیله بعکس مجرای گوش بزرگسالان یعنی به سمت پایین و داخل قرار می گیرد. لذا در میانه گوش باید لاله گوش رابه پایین و عقب کشید که باز هم شرایط تشخیص را سخت می کند. 
• از انجایی که پرده صماخ در کودکان تقریبا افقی و موازی با جدار تحتانی مجرای گوش است لذا تنها قسمتی از پرده قابل رویت خواهد بود که البته همین اندازه هم کافی است.

 در کودکان شیرخوار که به اوتیت مبتلا می شوند، ابتدا انتهای فوقانی پرده صماخ به شدت قرمز شده و سپس به تمام نقاط سرایت می کند. حال اگر این تورم رفع نشود، پرده برحسته شده و سپس رنگ پریده و محوری می شود که پرده آنفیلتره حس خواهد شد.
در چنین شرایط دیدن نقطه نورانی پرده و برجستگی زائد چکش به دلیل تورم شدید امکان نخواهد داشت. برای درمان عفونت باید سریعا اقدام نمود چرا که اگر این تورم توسعه پیدا کند، عفونت می تواند پرده گوش را سوراخ کند. که در این حالت چرک از گوش کودک خارج خواهد شد. در مورد
این سرباز کردن چرک بایدبه سه نکته توجه داشت:

1- خروج چرک برای مدتی ادامه داشت و بدن کودک را ضعیف می کند.

2- با توجه به این که معمولا سوراخ در بالای پرده ایجاد می شود لذا دمل به سختی خارج خواهد دشد.

3- این سوراخ گاها به حدی کوچک است که به راحتی دیده نمی شود.

به هر حال اماس گوش میانی با مراقبت پزشک به زودی در مدت 3-2 هفته رفع شده و علامتی از اوتیت باقی نخواهد ماند.  شنوایی کودک به حالت قبل بازگشته و عفونت مزمن رخ نمی دهد.

سایر اشکال اوتیت

معمولا برای حالات دیگر اوتیت ویژگی های خاصی وجود ندارد. ممکن است تبی رخ بدهد که ظاهرا بدون دلیل بوده و چند هفته زمان می برد تا علت ان کشف شود. کودکی 9 ماهه دچار علائمی از بیماری شد که توصیه می شود شرح حال بیمار را مطالعه کنید:

1- این کودک استفراغ شدید داشت و علی رغم این که یک رژیم غذایی کامل برای او در نظر گرفته شد باز هم بعد از چند روز والدین او مراجعه کرده و بیان کردند علاوه بر ادامه داشتن استفراغ، تب نیز به این حالات افزوده شده است.

2- کودک چند روز در بیمارستان بستری شد ولی نتایج نشان داد که مادر در بیان شرح حال کودک اغراق کرده است زیرا تب از 37 درجه بیشتر نشده و درا ین مدت کودک استفراغ نداشته باشد.

3- اما بعد از چند روز مجددا کودک به بیمارستان منتقل شد چرا که همراه با تب، اسهال و استفراغ نیز رخ داده و به همین دلیل باید بررسی ابتلا به اوتیت انجام می شد. متاسفانه مشخص شد که سوراخ شدن پرده صماخ، مانع از عوارض
اضافی نشده است که با مشخص شدن بیماری، بچه عمل شد و پس از مدتی بیماری مرتفع گردید.