بیماری

بی اشتهایی

بی اشتهایی

بی اشتهایی

بی اشتهایی که همان نداشتن میل به غذاست، علامت بارزی در اختلالات داخل و خارج دستگاه گوارشی است که باید بدانید بی اشتهایی با سیری و یا عدم تحمل به برخی غذاها متفاوت است. مکانیسم گرسنگی و اشتها در بیماری ها مشخص نیست این که شما میل به غذا داشته باشید توسط مرکز
هیپوتالاموس خارجی (مرکز تغذیه) و قدامی (مرکز سیری) تنظیم خواهد شد. بعد از غذا خوردن، مرکز قدامی با مهار کردن مرکز تغذیه منجر به سیری می شود.

نوشته های مشابه

با توجه به این که بی اشتهایی در اغلب بیماری ها دیده می شود لذا کمتر مورد توجه قرار می گیرد. برای مثال بی اشتهایی، قبل از یرقان در هپاتیت بروز کرده و علامت بارز آن کارسینوم معده است. بی اشتهایی در بیماری های گوارشی با سیتوفوبی فرق دارد. در سیتوفوبی بیمار
اشتها به خوردن غذا دارد ولی قادر به خوردن نیست چرا که بعد از خوردن غذا دچار ناراحتی های می شود که او را از خوردن غذا می ترساند. برای مثال در آنتریت رژیونال (به ویژه با مسدود شدن نسبی) یا در بیماران مبتلا به زخم معده، سیتوفوبی بعد از گاسترکتومی کامل یا ناقص
دیده می شود. 

 

دو نوع بی اشتهایی وجود دارد:

1- بی اشتهایی اختصاصی

اما گاهی فرد نسبت به برخی از مواد غذایی بی اشتها خواهد شد که به آن بی اشتهایی اختصاصی گفته می شود. این نوع بی اشتهایی بیشتر در افراد مبتلا به بیماری های کبدی و مواد تولید کننده ناراحتی دیده می شود. به عنوان مثال ممکن است فرد ممکن است نسبت به تخم مرغ و چربی
ها بی میل شود. گاها شخص بر اثر ناراحتی های روانی و یا علت های نامشخص، دچار بی اشتهایی اختصاصی خواهد شد.

 

2- بی اشتهایی عمومی

این نوع بی اشتهایی نسبت به انواع مواد غذایی و خوراکی ها وجود داشته و منبع روانی دارد. این نوع بی اشتهایی در اغلب بیماری های زیر دیده می شود:

در تمام بیماری های عفونی همانند حصبه، مالاریا، تیفوس، مالاریا، برونشیت و تب های سرماخوردگی

بی اشتهایی مسلولین که در سل معروف است.

بیماری های معده

بیماری های کبد

امراض روده ای

آپاندیسیت

بیماری های عصبی

امراض روحی

عفونت های کلیوی​ 

 

بی اشتهایی همچنین می تواند نشانه بارز از بیماری های خارج از دستگاه گوارش هم باشد. برای مثال افراد مبتلا به نارسایی شدید احتقانی قلب به شدت بی اشتها می شوند به حدی که ممکن است منجر به لاغری شدید (کاشکسی) در بیمار گردد بی اشتهایی غالبا با اختلالات روانی همانند
اضطراب و افسردگی همراه بوده و نشانه اصلی در بیماری های زیر است:

اورمی

نارسایی کلیوی

اندوکرینوپاتی های متعدد همانند کم کاری هیپوفیز، بیماری آدیسون و هیپرپاراتیروئید

 

بی اشتهایی روانی

شاید تا به حال با افرادی روبرو شده باشید که از بی اشتهایی خود نسبت به غذا رنج می برند. از نظر پزشکی، بی اشتهای علل مختلفی داشته و حتی خود این عارضه می تواند علامت بیماری های دیگر باشد.

یک عارضه بسیار شایع در میان دختران 95 درصد از دختران جوان و نوجوان، بی اشتهایی روانی است که عارضه روانی ندارد بلکه فرد تنها ترس از چاق شدن داشته و یا این که از خوردن غذا دل زده شده است. در این مورد باید با پزشک متخصص برای درمان مشکل مشورت نمود.

 




<p><strong>بی اشتهایی</strong></p>
<p>بی اشتهایی که همان نداشتن میل به غذاست، علامت بارزی در اختلالات داخل و خارج دستگاه گوارشی است که باید بدانید بی اشتهایی با سیری و یا عدم تحمل به برخی غذاها متفاوت است. مکانیسم گرسنگی و اشتها در بیماری ها مشخص نیست این که شما میل به غذا داشته باشید توسط مرکز<br />
 هیپوتالاموس خارجی (مرکز تغذیه) و قدامی (مرکز سیری) تنظیم خواهد شد. بعد از غذا خوردن، مرکز قدامی با مهار کردن مرکز تغذیه منجر به سیری می شود.</p>
<p>با توجه به این که بی اشتهایی در اغلب بیماری ها دیده می شود لذا کمتر مورد توجه قرار می گیرد. برای مثال بی اشتهایی، قبل از یرقان در هپاتیت بروز کرده و علامت بارز آن کارسینوم معده است. بی اشتهایی در بیماری های گوارشی با سیتوفوبی فرق دارد. در سیتوفوبی بیمار<br />
 اشتها به خوردن غذا دارد ولی قادر به خوردن نیست چرا که بعد از خوردن غذا دچار ناراحتی های می شود که او را از خوردن غذا می ترساند. برای مثال در آنتریت رژیونال (به ویژه با مسدود شدن نسبی) یا در بیماران مبتلا به زخم معده، سیتوفوبی بعد از گاسترکتومی کامل یا ناقص<br />
 دیده می شود. </p>
<p> </p>
<p><strong>دو نوع بی اشتهایی وجود دارد:</strong></p>
<p>1- بی اشتهایی اختصاصی</p>
<p>اما گاهی فرد نسبت به برخی از مواد غذایی بی اشتها خواهد شد که به آن بی اشتهایی اختصاصی گفته می شود. این نوع بی اشتهایی بیشتر در افراد مبتلا به بیماری های کبدی و مواد تولید کننده ناراحتی دیده می شود. به عنوان مثال ممکن است فرد ممکن است نسبت به تخم مرغ و چربی<br />
 ها بی میل شود. گاها شخص بر اثر ناراحتی های روانی و یا علت های نامشخص، دچار بی اشتهایی اختصاصی خواهد شد.</p>
<p> </p>
<p>2- بی اشتهایی عمومی</p>
<p>این نوع بی اشتهایی نسبت به انواع مواد غذایی و خوراکی ها وجود داشته و منبع روانی دارد. این نوع بی اشتهایی در اغلب بیماری های زیر دیده می شود:</p>
<p>در تمام بیماری های عفونی همانند حصبه، مالاریا، تیفوس، مالاریا، برونشیت و تب های سرماخوردگی</p>
<p>بی اشتهایی مسلولین که در سل معروف است.</p>
<p>بیماری های معده</p>
<p>بیماری های کبد</p>
<p>امراض روده ای</p>
<p>آپاندیسیت</p>
<p>بیماری های عصبی</p>
<p>امراض روحی</p>
<p>عفونت های کلیوی​ </p>
<p> </p>
<p>بی اشتهایی همچنین می تواند نشانه بارز از بیماری های خارج از دستگاه گوارش هم باشد. برای مثال افراد مبتلا به نارسایی شدید احتقانی قلب به شدت بی اشتها می شوند به حدی که ممکن است منجر به لاغری شدید (کاشکسی) در بیمار گردد بی اشتهایی غالبا با اختلالات روانی همانند<br />
 اضطراب و افسردگی همراه بوده و نشانه اصلی در بیماری های زیر است:</p>
<p>اورمی</p>
<p>نارسایی کلیوی</p>
<p>اندوکرینوپاتی های متعدد همانند کم کاری هیپوفیز، بیماری آدیسون و هیپرپاراتیروئید</p>
<p> </p>
<p><strong>بی اشتهایی روانی</strong></p>
<p>شاید تا به حال با افرادی روبرو شده باشید که از بی اشتهایی خود نسبت به غذا رنج می برند. از نظر پزشکی، بی اشتهای علل مختلفی داشته و حتی خود این عارضه می تواند علامت بیماری های دیگر باشد.</p>
<p>یک عارضه بسیار شایع در میان دختران 95 درصد از دختران جوان و نوجوان، بی اشتهایی روانی است که عارضه روانی ندارد بلکه فرد تنها ترس از چاق شدن داشته و یا این که از خوردن غذا دل زده شده است. در این مورد باید با پزشک متخصص برای درمان مشکل مشورت نمود.</p>
<p> </p>
<p><img decoding="async" alt="بی اشتهایی" src="https://www.afiatbazar.com//Files/DocumentPic/7313ae1f-5f58-445a-8842-9fb97ee1965f.jpg" title="


<p><strong>بی اشتهایی</strong></p>
<p>بی اشتهایی که همان نداشتن میل به غذاست، علامت بارزی در اختلالات داخل و خارج دستگاه گوارشی است که باید بدانید بی اشتهایی با سیری و یا عدم تحمل به برخی غذاها متفاوت است. مکانیسم گرسنگی و اشتها در بیماری ها مشخص نیست این که شما میل به غذا داشته باشید توسط مرکز<br />
 هیپوتالاموس خارجی (مرکز تغذیه) و قدامی (مرکز سیری) تنظیم خواهد شد. بعد از غذا خوردن، مرکز قدامی با مهار کردن مرکز تغذیه منجر به سیری می شود.</p>
<p>با توجه به این که بی اشتهایی در اغلب بیماری ها دیده می شود لذا کمتر مورد توجه قرار می گیرد. برای مثال بی اشتهایی، قبل از یرقان در هپاتیت بروز کرده و علامت بارز آن کارسینوم معده است. بی اشتهایی در بیماری های گوارشی با سیتوفوبی فرق دارد. در سیتوفوبی بیمار<br />
 اشتها به خوردن غذا دارد ولی قادر به خوردن نیست چرا که بعد از خوردن غذا دچار ناراحتی های می شود که او را از خوردن غذا می ترساند. برای مثال در آنتریت رژیونال (به ویژه با مسدود شدن نسبی) یا در بیماران مبتلا به زخم معده، سیتوفوبی بعد از گاسترکتومی کامل یا ناقص<br />
 دیده می شود. </p>
<p> </p>
<p><strong>دو نوع بی اشتهایی وجود دارد:</strong></p>
<p>1- بی اشتهایی اختصاصی</p>
<p>اما گاهی فرد نسبت به برخی از مواد غذایی بی اشتها خواهد شد که به آن بی اشتهایی اختصاصی گفته می شود. این نوع بی اشتهایی بیشتر در افراد مبتلا به بیماری های کبدی و مواد تولید کننده ناراحتی دیده می شود. به عنوان مثال ممکن است فرد ممکن است نسبت به تخم مرغ و چربی<br />
 ها بی میل شود. گاها شخص بر اثر ناراحتی های روانی و یا علت های نامشخص، دچار بی اشتهایی اختصاصی خواهد شد.</p>
<p> </p>
<p>2- بی اشتهایی عمومی</p>
<p>این نوع بی اشتهایی نسبت به انواع مواد غذایی و خوراکی ها وجود داشته و منبع روانی دارد. این نوع بی اشتهایی در اغلب بیماری های زیر دیده می شود:</p>
<p>در تمام بیماری های عفونی همانند حصبه، مالاریا، تیفوس، مالاریا، برونشیت و تب های سرماخوردگی</p>
<p>بی اشتهایی مسلولین که در سل معروف است.</p>
<p>بیماری های معده</p>
<p>بیماری های کبد</p>
<p>امراض روده ای</p>
<p>آپاندیسیت</p>
<p>بیماری های عصبی</p>
<p>امراض روحی</p>
<p>عفونت های کلیوی​ </p>
<p> </p>
<p>بی اشتهایی همچنین می تواند نشانه بارز از بیماری های خارج از دستگاه گوارش هم باشد. برای مثال افراد مبتلا به نارسایی شدید احتقانی قلب به شدت بی اشتها می شوند به حدی که ممکن است منجر به لاغری شدید (کاشکسی) در بیمار گردد بی اشتهایی غالبا با اختلالات روانی همانند<br />
 اضطراب و افسردگی همراه بوده و نشانه اصلی در بیماری های زیر است:</p>
<p>اورمی</p>
<p>نارسایی کلیوی</p>
<p>اندوکرینوپاتی های متعدد همانند کم کاری هیپوفیز، بیماری آدیسون و هیپرپاراتیروئید</p>
<p> </p>
<p><strong>بی اشتهایی روانی</strong></p>
<p>شاید تا به حال با افرادی روبرو شده باشید که از بی اشتهایی خود نسبت به غذا رنج می برند. از نظر پزشکی، بی اشتهای علل مختلفی داشته و حتی خود این عارضه می تواند علامت بیماری های دیگر باشد.</p>
<p>یک عارضه بسیار شایع در میان دختران 95 درصد از دختران جوان و نوجوان، بی اشتهایی روانی است که عارضه روانی ندارد بلکه فرد تنها ترس از چاق شدن داشته و یا این که از خوردن غذا دل زده شده است. در این مورد باید با پزشک متخصص برای درمان مشکل مشورت نمود.</p>
<p> </p>
<p><img alt=" style="height:540px; width:1200px"></p>
<p> </p>
<p><strong>بی اشتهایی عصبی (Anorexian ervosa)</strong></p>
<p>شاید بتوان ردی از بی اشتهایی عصبی را در کتب افلاطون و بقراط نیز پیدا کرد اما هویت مشخص این بیمار در 100 سال اخیر کشف شده است.گول در انگلیس و لاسکو در فرانسه از افرادی بودند که این بیماری را رشما معرفی کردند. به نظر کی روانشناس فرانسوی، شیوع بیماری امروزه<br />
 نسبت به گذشته بیشتر شده است.</p>
<p>زمانی که شما به این بیماری مبتلا می شوید نشان می دهد که به یک استرس روانی دچار شده اید. همچنین اعتقاد بر این است که نیمی از دلایل بروز این بیماری، رژیم های لاغری هستند.</p>
<p>در یک تعریف کلی می توان بی اشتهایی عصبی را لاغری مفرط و سوء تغذیه ای دانست که بیمار بر خود تحمیل داشته و علاوه بر اختلالات روانی که به دنبال دارد، گاهی می تواند خطرات جانی برای بیمار به دنبال داشته باشد. در این حالت وزن بیمار به صورت غیر طبیعی و به شدت کاهش<br />
 پیدا خواهد کرد بدون این که قبل  و بعد از این کاهش وزن، علائمی از بیماری وجود داشته باشد که این مورد نمای بالینی بیماری است.</p>
<p> </p>
<p><img decoding="async" alt="بی اشتهایی" src="https://www.afiatbazar.com//Files/DocumentPic/7313ae1f-5f58-445a-8842-9fb97ee1965f.jpg" title="


<p><strong>بی اشتهایی</strong></p>
<p>بی اشتهایی که همان نداشتن میل به غذاست، علامت بارزی در اختلالات داخل و خارج دستگاه گوارشی است که باید بدانید بی اشتهایی با سیری و یا عدم تحمل به برخی غذاها متفاوت است. مکانیسم گرسنگی و اشتها در بیماری ها مشخص نیست این که شما میل به غذا داشته باشید توسط مرکز<br />
 هیپوتالاموس خارجی (مرکز تغذیه) و قدامی (مرکز سیری) تنظیم خواهد شد. بعد از غذا خوردن، مرکز قدامی با مهار کردن مرکز تغذیه منجر به سیری می شود.</p>
<p>با توجه به این که بی اشتهایی در اغلب بیماری ها دیده می شود لذا کمتر مورد توجه قرار می گیرد. برای مثال بی اشتهایی، قبل از یرقان در هپاتیت بروز کرده و علامت بارز آن کارسینوم معده است. بی اشتهایی در بیماری های گوارشی با سیتوفوبی فرق دارد. در سیتوفوبی بیمار<br />
 اشتها به خوردن غذا دارد ولی قادر به خوردن نیست چرا که بعد از خوردن غذا دچار ناراحتی های می شود که او را از خوردن غذا می ترساند. برای مثال در آنتریت رژیونال (به ویژه با مسدود شدن نسبی) یا در بیماران مبتلا به زخم معده، سیتوفوبی بعد از گاسترکتومی کامل یا ناقص<br />
 دیده می شود. </p>
<p> </p>
<p><strong>دو نوع بی اشتهایی وجود دارد:</strong></p>
<p>1- بی اشتهایی اختصاصی</p>
<p>اما گاهی فرد نسبت به برخی از مواد غذایی بی اشتها خواهد شد که به آن بی اشتهایی اختصاصی گفته می شود. این نوع بی اشتهایی بیشتر در افراد مبتلا به بیماری های کبدی و مواد تولید کننده ناراحتی دیده می شود. به عنوان مثال ممکن است فرد ممکن است نسبت به تخم مرغ و چربی<br />
 ها بی میل شود. گاها شخص بر اثر ناراحتی های روانی و یا علت های نامشخص، دچار بی اشتهایی اختصاصی خواهد شد.</p>
<p> </p>
<p>2- بی اشتهایی عمومی</p>
<p>این نوع بی اشتهایی نسبت به انواع مواد غذایی و خوراکی ها وجود داشته و منبع روانی دارد. این نوع بی اشتهایی در اغلب بیماری های زیر دیده می شود:</p>
<p>در تمام بیماری های عفونی همانند حصبه، مالاریا، تیفوس، مالاریا، برونشیت و تب های سرماخوردگی</p>
<p>بی اشتهایی مسلولین که در سل معروف است.</p>
<p>بیماری های معده</p>
<p>بیماری های کبد</p>
<p>امراض روده ای</p>
<p>آپاندیسیت</p>
<p>بیماری های عصبی</p>
<p>امراض روحی</p>
<p>عفونت های کلیوی​ </p>
<p> </p>
<p>بی اشتهایی همچنین می تواند نشانه بارز از بیماری های خارج از دستگاه گوارش هم باشد. برای مثال افراد مبتلا به نارسایی شدید احتقانی قلب به شدت بی اشتها می شوند به حدی که ممکن است منجر به لاغری شدید (کاشکسی) در بیمار گردد بی اشتهایی غالبا با اختلالات روانی همانند<br />
 اضطراب و افسردگی همراه بوده و نشانه اصلی در بیماری های زیر است:</p>
<p>اورمی</p>
<p>نارسایی کلیوی</p>
<p>اندوکرینوپاتی های متعدد همانند کم کاری هیپوفیز، بیماری آدیسون و هیپرپاراتیروئید</p>
<p> </p>
<p><strong>بی اشتهایی روانی</strong></p>
<p>شاید تا به حال با افرادی روبرو شده باشید که از بی اشتهایی خود نسبت به غذا رنج می برند. از نظر پزشکی، بی اشتهای علل مختلفی داشته و حتی خود این عارضه می تواند علامت بیماری های دیگر باشد.</p>
<p>یک عارضه بسیار شایع در میان دختران 95 درصد از دختران جوان و نوجوان، بی اشتهایی روانی است که عارضه روانی ندارد بلکه فرد تنها ترس از چاق شدن داشته و یا این که از خوردن غذا دل زده شده است. در این مورد باید با پزشک متخصص برای درمان مشکل مشورت نمود.</p>
<p> </p>
<p><img alt=" style="height:433px; width:650px"></p>
<p> </p>
<p>در این بیماری غذا خوردن فرد به صورت غیر طبیعی خواهد بود به گونه ای که:</p>
<p>1- در دوره ای بیمار بی اشتها شده و در دوره ای دیگر میل شدید به خوردن غذا دارد.</p>
<p>2- ممکن است بیمار به صورت مخفیانه غذا را دور برید.</p>
<p>3- استفراغ با تحریک کردن</p>
<p>4- خوردن غذاهای مسهل به منظور ایجاد اسهال</p>
<p>بیمارن مبتلا به بی اشتهایی عصبی، علی رغم اینکه کم غذا خورده و کمبود دارند ولی بسیار فعال هستند. این بیماری با اختلالات زیر همراه است:</p>
<p>1- گوشه گیری و انزوا</p>
<p>2- وسواس</p>
<p>3- افسردگی</p>
<p>4- گاها توهمات پسیکوزی</p>
<p>5- غلط بودن طرز تلقی بیمار از تناسب اندام خود به گونه ای که وجود ناهنجاری ها را انکار کرده و بدن بد فرم خود را طبیعی می داند.</p>
<p>تمامی این اختلالات رخ داده باعث بروز بی اشتهایی عصبی اولیه خواهد شد.</p>
<p>اما بی اشتهایی عصبی خود می تواند نشانی بر اختلالات روانی باشد برای مثال:</p>
<p>– کسانی که هیستریک مبتلا شده اند مشخصه بارز در آن ها همین بی اشتهایی است.</p>
<p>– و یا افراد دچار به وسواس اضطراری ممکن است به شدت میل به خوردن غذا داشته باشند و در این صورت دچارا ختلال شوند.</p>
<p>– بیماران افسردگی احتمال دارد میل خود به خوردن غذا را از دست بدهند.</p>
<p>– بیماران پسیکوزی یک ترس توهمی از غذا خوردن دارند که همین امر منجر به دوری آن ها از غذا خوردن می شود.</p>
<p>در چنین مواردی بی اشتهایی عصبی ثانویه رخ می دهد.</p>
<p> </p>
<p><strong>علائم فیزیکی بیماری</strong></p>
<p>1- لاغری فوق العاده شدید بیماران</p>
<p>2- کمبود انواع ویتامین ها در بدن</p>
<p>3- کاهش فشار خون، سوخت و ساز بازال و حرارت بدن به کمتر از حالت طبیعی</p>
<p>4- خشک شدن و پوسته پوسته شدن پوست</p>
<p>5- تاخیر در بلوغ جنسی</p>
<p>6- شیوع آمنوره در زنان</p>
<p>7- تاخیر در پیدایش مو در زیر بغل و زهار</p>
<p>اما نباید فراموش کرد بیمار در هر حال آگاهی خود را کاملا دارد.</p>
<p> </p>
<p><strong>تست های آزمایشگاهی</strong></p>
<p>همچنین در این مورد باید تست های آزمایشگاهی به منظور قبول یا رد بیماری های زیر صورت گیرد:</p>
<p>1- کارسینوماتوز</p>
<p>2- سل ریوی</p>
<p>3- کم کاری کامل هیپوفیز</p>
<p>4- حالات سوء جذب</p>
<p>5- آنتریت رژیونال</p>
<p>6- دیابت قندی</p>
<p>اما در برخی موارد ممکن است به دلایلی، اشتباها بیماری بی اشتهایی عصبی تشخیص داده شود که این دلایل عبارتند از:</p>
<p>1- مبهم بودن بیماری عضوی اصلی</p>
<p>2- بیماری در مراحل اولیه است و هنوز شرایط بیمار و معاینات فیزیکی و آزمایشگاهی برای تشخیص بیماری کافی نیست.</p>
<p>ان تشخیص نادرست به ویژه در آنتریت رژیونال دیده می شود. به همین دلیل قبل از تشخیص نهایی حتما باید تمامی بیماری های عضوی احتمالی بررسی شوند. در مورد تشخیص این بیماری دو اشتباه رایج همواره وجود داشته است:</p>
<p>1- در گذشته در زمان شروع بیماری سه علامت بی اشتهایی، لاغری و قطع رگل در نظر گرفته می شد در حالی که عملا بی اشتهایی در کار نیست بلکه بیمار میلی به خوردن غذا ندارد به همین دلیل اکثر نویسندگان امروزه به اسم بیماری اعتراض دارند.</p>
<p>2- دومین اشتباه در تعیین اندازه های بدن است. که اسلد و روسل ثابت کرده اند بیماران مبتلا به بی اشتهایی در تعیین اندازه های بدن  خود اشتباه کرده و همواره اندازه ها را بیشتر تصور می کنند. در یک آزمایشی یک گروه بیمار مبتلا به بی اشتهایی و یک گروه شاهد را انتخاب<br />
 کرده و بعد از اندازه گیری دور سینه،، صورت، کمر و باشن از آن ها خواسته شد که خودشان این اندازه ها را تخمین بزنند. نتایج نشان داد که افراد مبتلا به بی اشتهایی این اندازه ها را بیشتر از حالت عادی تخمین می زدند.</p>
<p> </p>
<p><strong>پیش آگهی از بیماری</strong></p>
<p>در مطالعات گذشته در مورد پیش آگهی، از وخامت بیماری صحبت شده است تا آنجایی که نرخ مرگ و میر بین 15-5 درصد پیش بینی می شد اما امروزه شرایط بهتر شده و در صورتی که تشخیص درست و به موقع باشد مرگ به سراغ بیمار نمی آید.</p>
<p>‘ title=’</p>
<p><strong>بی اشتهایی</strong></p>
<p>بی اشتهایی که همان نداشتن میل به غذاست، علامت بارزی در اختلالات داخل و خارج دستگاه گوارشی است که باید بدانید بی اشتهایی با سیری و یا عدم تحمل به برخی غذاها متفاوت است. مکانیسم گرسنگی و اشتها در بیماری ها مشخص نیست این که شما میل به غذا داشته باشید توسط مرکز<br />
 هیپوتالاموس خارجی (مرکز تغذیه) و قدامی (مرکز سیری) تنظیم خواهد شد. بعد از غذا خوردن، مرکز قدامی با مهار کردن مرکز تغذیه منجر به سیری می شود.</p>
<p>با توجه به این که بی اشتهایی در اغلب بیماری ها دیده می شود لذا کمتر مورد توجه قرار می گیرد. برای مثال بی اشتهایی، قبل از یرقان در هپاتیت بروز کرده و علامت بارز آن کارسینوم معده است. بی اشتهایی در بیماری های گوارشی با سیتوفوبی فرق دارد. در سیتوفوبی بیمار<br />
 اشتها به خوردن غذا دارد ولی قادر به خوردن نیست چرا که بعد از خوردن غذا دچار ناراحتی های می شود که او را از خوردن غذا می ترساند. برای مثال در آنتریت رژیونال (به ویژه با مسدود شدن نسبی) یا در بیماران مبتلا به زخم معده، سیتوفوبی بعد از گاسترکتومی کامل یا ناقص<br />
 دیده می شود. </p>
<p> </p>
<p><strong>دو نوع بی اشتهایی وجود دارد:</strong></p>
<p>1- بی اشتهایی اختصاصی</p>
<p>اما گاهی فرد نسبت به برخی از مواد غذایی بی اشتها خواهد شد که به آن بی اشتهایی اختصاصی گفته می شود. این نوع بی اشتهایی بیشتر در افراد مبتلا به بیماری های کبدی و مواد تولید کننده ناراحتی دیده می شود. به عنوان مثال ممکن است فرد ممکن است نسبت به تخم مرغ و چربی<br />
 ها بی میل شود. گاها شخص بر اثر ناراحتی های روانی و یا علت های نامشخص، دچار بی اشتهایی اختصاصی خواهد شد.</p>
<p> </p>
<p>2- بی اشتهایی عمومی</p>
<p>این نوع بی اشتهایی نسبت به انواع مواد غذایی و خوراکی ها وجود داشته و منبع روانی دارد. این نوع بی اشتهایی در اغلب بیماری های زیر دیده می شود:</p>
<p>در تمام بیماری های عفونی همانند حصبه، مالاریا، تیفوس، مالاریا، برونشیت و تب های سرماخوردگی</p>
<p>بی اشتهایی مسلولین که در سل معروف است.</p>
<p>بیماری های معده</p>
<p>بیماری های کبد</p>
<p>امراض روده ای</p>
<p>آپاندیسیت</p>
<p>بیماری های عصبی</p>
<p>امراض روحی</p>
<p>عفونت های کلیوی​ </p>
<p> </p>
<p>بی اشتهایی همچنین می تواند نشانه بارز از بیماری های خارج از دستگاه گوارش هم باشد. برای مثال افراد مبتلا به نارسایی شدید احتقانی قلب به شدت بی اشتها می شوند به حدی که ممکن است منجر به لاغری شدید (کاشکسی) در بیمار گردد بی اشتهایی غالبا با اختلالات روانی همانند<br />
 اضطراب و افسردگی همراه بوده و نشانه اصلی در بیماری های زیر است:</p>
<p>اورمی</p>
<p>نارسایی کلیوی</p>
<p>اندوکرینوپاتی های متعدد همانند کم کاری هیپوفیز، بیماری آدیسون و هیپرپاراتیروئید</p>
<p> </p>
<p><strong>بی اشتهایی روانی</strong></p>
<p>شاید تا به حال با افرادی روبرو شده باشید که از بی اشتهایی خود نسبت به غذا رنج می برند. از نظر پزشکی، بی اشتهای علل مختلفی داشته و حتی خود این عارضه می تواند علامت بیماری های دیگر باشد.</p>
<p>یک عارضه بسیار شایع در میان دختران 95 درصد از دختران جوان و نوجوان، بی اشتهایی روانی است که عارضه روانی ندارد بلکه فرد تنها ترس از چاق شدن داشته و یا این که از خوردن غذا دل زده شده است. در این مورد باید با پزشک متخصص برای درمان مشکل مشورت نمود.</p>
<p> </p>
<p><img decoding="async" alt="بی اشتهایی" src="https://www.afiatbazar.com//Files/DocumentPic/7313ae1f-5f58-445a-8842-9fb97ee1965f.jpg" title="


<p><strong>بی اشتهایی</strong></p>
<p>بی اشتهایی که همان نداشتن میل به غذاست، علامت بارزی در اختلالات داخل و خارج دستگاه گوارشی است که باید بدانید بی اشتهایی با سیری و یا عدم تحمل به برخی غذاها متفاوت است. مکانیسم گرسنگی و اشتها در بیماری ها مشخص نیست این که شما میل به غذا داشته باشید توسط مرکز<br />
 هیپوتالاموس خارجی (مرکز تغذیه) و قدامی (مرکز سیری) تنظیم خواهد شد. بعد از غذا خوردن، مرکز قدامی با مهار کردن مرکز تغذیه منجر به سیری می شود.</p>
<p>با توجه به این که بی اشتهایی در اغلب بیماری ها دیده می شود لذا کمتر مورد توجه قرار می گیرد. برای مثال بی اشتهایی، قبل از یرقان در هپاتیت بروز کرده و علامت بارز آن کارسینوم معده است. بی اشتهایی در بیماری های گوارشی با سیتوفوبی فرق دارد. در سیتوفوبی بیمار<br />
 اشتها به خوردن غذا دارد ولی قادر به خوردن نیست چرا که بعد از خوردن غذا دچار ناراحتی های می شود که او را از خوردن غذا می ترساند. برای مثال در آنتریت رژیونال (به ویژه با مسدود شدن نسبی) یا در بیماران مبتلا به زخم معده، سیتوفوبی بعد از گاسترکتومی کامل یا ناقص<br />
 دیده می شود. </p>
<p> </p>
<p><strong>دو نوع بی اشتهایی وجود دارد:</strong></p>
<p>1- بی اشتهایی اختصاصی</p>
<p>اما گاهی فرد نسبت به برخی از مواد غذایی بی اشتها خواهد شد که به آن بی اشتهایی اختصاصی گفته می شود. این نوع بی اشتهایی بیشتر در افراد مبتلا به بیماری های کبدی و مواد تولید کننده ناراحتی دیده می شود. به عنوان مثال ممکن است فرد ممکن است نسبت به تخم مرغ و چربی<br />
 ها بی میل شود. گاها شخص بر اثر ناراحتی های روانی و یا علت های نامشخص، دچار بی اشتهایی اختصاصی خواهد شد.</p>
<p> </p>
<p>2- بی اشتهایی عمومی</p>
<p>این نوع بی اشتهایی نسبت به انواع مواد غذایی و خوراکی ها وجود داشته و منبع روانی دارد. این نوع بی اشتهایی در اغلب بیماری های زیر دیده می شود:</p>
<p>در تمام بیماری های عفونی همانند حصبه، مالاریا، تیفوس، مالاریا، برونشیت و تب های سرماخوردگی</p>
<p>بی اشتهایی مسلولین که در سل معروف است.</p>
<p>بیماری های معده</p>
<p>بیماری های کبد</p>
<p>امراض روده ای</p>
<p>آپاندیسیت</p>
<p>بیماری های عصبی</p>
<p>امراض روحی</p>
<p>عفونت های کلیوی​ </p>
<p> </p>
<p>بی اشتهایی همچنین می تواند نشانه بارز از بیماری های خارج از دستگاه گوارش هم باشد. برای مثال افراد مبتلا به نارسایی شدید احتقانی قلب به شدت بی اشتها می شوند به حدی که ممکن است منجر به لاغری شدید (کاشکسی) در بیمار گردد بی اشتهایی غالبا با اختلالات روانی همانند<br />
 اضطراب و افسردگی همراه بوده و نشانه اصلی در بیماری های زیر است:</p>
<p>اورمی</p>
<p>نارسایی کلیوی</p>
<p>اندوکرینوپاتی های متعدد همانند کم کاری هیپوفیز، بیماری آدیسون و هیپرپاراتیروئید</p>
<p> </p>
<p><strong>بی اشتهایی روانی</strong></p>
<p>شاید تا به حال با افرادی روبرو شده باشید که از بی اشتهایی خود نسبت به غذا رنج می برند. از نظر پزشکی، بی اشتهای علل مختلفی داشته و حتی خود این عارضه می تواند علامت بیماری های دیگر باشد.</p>
<p>یک عارضه بسیار شایع در میان دختران 95 درصد از دختران جوان و نوجوان، بی اشتهایی روانی است که عارضه روانی ندارد بلکه فرد تنها ترس از چاق شدن داشته و یا این که از خوردن غذا دل زده شده است. در این مورد باید با پزشک متخصص برای درمان مشکل مشورت نمود.</p>
<p> </p>
<p><img alt=" style="height:540px; width:1200px"></p>
<p> </p>
<p><strong>بی اشتهایی عصبی (Anorexian ervosa)</strong></p>
<p>شاید بتوان ردی از بی اشتهایی عصبی را در کتب افلاطون و بقراط نیز پیدا کرد اما هویت مشخص این بیمار در 100 سال اخیر کشف شده است.گول در انگلیس و لاسکو در فرانسه از افرادی بودند که این بیماری را رشما معرفی کردند. به نظر کی روانشناس فرانسوی، شیوع بیماری امروزه<br />
 نسبت به گذشته بیشتر شده است.</p>
<p>زمانی که شما به این بیماری مبتلا می شوید نشان می دهد که به یک استرس روانی دچار شده اید. همچنین اعتقاد بر این است که نیمی از دلایل بروز این بیماری، رژیم های لاغری هستند.</p>
<p>در یک تعریف کلی می توان بی اشتهایی عصبی را لاغری مفرط و سوء تغذیه ای دانست که بیمار بر خود تحمیل داشته و علاوه بر اختلالات روانی که به دنبال دارد، گاهی می تواند خطرات جانی برای بیمار به دنبال داشته باشد. در این حالت وزن بیمار به صورت غیر طبیعی و به شدت کاهش<br />
 پیدا خواهد کرد بدون این که قبل  و بعد از این کاهش وزن، علائمی از بیماری وجود داشته باشد که این مورد نمای بالینی بیماری است.</p>
<p> </p>
<p><img decoding="async" alt="بی اشتهایی" src="https://www.afiatbazar.com//Files/DocumentPic/7313ae1f-5f58-445a-8842-9fb97ee1965f.jpg" title="


<p><strong>بی اشتهایی</strong></p>
<p>بی اشتهایی که همان نداشتن میل به غذاست، علامت بارزی در اختلالات داخل و خارج دستگاه گوارشی است که باید بدانید بی اشتهایی با سیری و یا عدم تحمل به برخی غذاها متفاوت است. مکانیسم گرسنگی و اشتها در بیماری ها مشخص نیست این که شما میل به غذا داشته باشید توسط مرکز<br />
 هیپوتالاموس خارجی (مرکز تغذیه) و قدامی (مرکز سیری) تنظیم خواهد شد. بعد از غذا خوردن، مرکز قدامی با مهار کردن مرکز تغذیه منجر به سیری می شود.</p>
<p>با توجه به این که بی اشتهایی در اغلب بیماری ها دیده می شود لذا کمتر مورد توجه قرار می گیرد. برای مثال بی اشتهایی، قبل از یرقان در هپاتیت بروز کرده و علامت بارز آن کارسینوم معده است. بی اشتهایی در بیماری های گوارشی با سیتوفوبی فرق دارد. در سیتوفوبی بیمار<br />
 اشتها به خوردن غذا دارد ولی قادر به خوردن نیست چرا که بعد از خوردن غذا دچار ناراحتی های می شود که او را از خوردن غذا می ترساند. برای مثال در آنتریت رژیونال (به ویژه با مسدود شدن نسبی) یا در بیماران مبتلا به زخم معده، سیتوفوبی بعد از گاسترکتومی کامل یا ناقص<br />
 دیده می شود. </p>
<p> </p>
<p><strong>دو نوع بی اشتهایی وجود دارد:</strong></p>
<p>1- بی اشتهایی اختصاصی</p>
<p>اما گاهی فرد نسبت به برخی از مواد غذایی بی اشتها خواهد شد که به آن بی اشتهایی اختصاصی گفته می شود. این نوع بی اشتهایی بیشتر در افراد مبتلا به بیماری های کبدی و مواد تولید کننده ناراحتی دیده می شود. به عنوان مثال ممکن است فرد ممکن است نسبت به تخم مرغ و چربی<br />
 ها بی میل شود. گاها شخص بر اثر ناراحتی های روانی و یا علت های نامشخص، دچار بی اشتهایی اختصاصی خواهد شد.</p>
<p> </p>
<p>2- بی اشتهایی عمومی</p>
<p>این نوع بی اشتهایی نسبت به انواع مواد غذایی و خوراکی ها وجود داشته و منبع روانی دارد. این نوع بی اشتهایی در اغلب بیماری های زیر دیده می شود:</p>
<p>در تمام بیماری های عفونی همانند حصبه، مالاریا، تیفوس، مالاریا، برونشیت و تب های سرماخوردگی</p>
<p>بی اشتهایی مسلولین که در سل معروف است.</p>
<p>بیماری های معده</p>
<p>بیماری های کبد</p>
<p>امراض روده ای</p>
<p>آپاندیسیت</p>
<p>بیماری های عصبی</p>
<p>امراض روحی</p>
<p>عفونت های کلیوی​ </p>
<p> </p>
<p>بی اشتهایی همچنین می تواند نشانه بارز از بیماری های خارج از دستگاه گوارش هم باشد. برای مثال افراد مبتلا به نارسایی شدید احتقانی قلب به شدت بی اشتها می شوند به حدی که ممکن است منجر به لاغری شدید (کاشکسی) در بیمار گردد بی اشتهایی غالبا با اختلالات روانی همانند<br />
 اضطراب و افسردگی همراه بوده و نشانه اصلی در بیماری های زیر است:</p>
<p>اورمی</p>
<p>نارسایی کلیوی</p>
<p>اندوکرینوپاتی های متعدد همانند کم کاری هیپوفیز، بیماری آدیسون و هیپرپاراتیروئید</p>
<p> </p>
<p><strong>بی اشتهایی روانی</strong></p>
<p>شاید تا به حال با افرادی روبرو شده باشید که از بی اشتهایی خود نسبت به غذا رنج می برند. از نظر پزشکی، بی اشتهای علل مختلفی داشته و حتی خود این عارضه می تواند علامت بیماری های دیگر باشد.</p>
<p>یک عارضه بسیار شایع در میان دختران 95 درصد از دختران جوان و نوجوان، بی اشتهایی روانی است که عارضه روانی ندارد بلکه فرد تنها ترس از چاق شدن داشته و یا این که از خوردن غذا دل زده شده است. در این مورد باید با پزشک متخصص برای درمان مشکل مشورت نمود.</p>
<p> </p>
<p><img alt=" style="height:433px; width:650px"></p>
<p> </p>
<p>در این بیماری غذا خوردن فرد به صورت غیر طبیعی خواهد بود به گونه ای که:</p>
<p>1- در دوره ای بیمار بی اشتها شده و در دوره ای دیگر میل شدید به خوردن غذا دارد.</p>
<p>2- ممکن است بیمار به صورت مخفیانه غذا را دور برید.</p>
<p>3- استفراغ با تحریک کردن</p>
<p>4- خوردن غذاهای مسهل به منظور ایجاد اسهال</p>
<p>بیمارن مبتلا به بی اشتهایی عصبی، علی رغم اینکه کم غذا خورده و کمبود دارند ولی بسیار فعال هستند. این بیماری با اختلالات زیر همراه است:</p>
<p>1- گوشه گیری و انزوا</p>
<p>2- وسواس</p>
<p>3- افسردگی</p>
<p>4- گاها توهمات پسیکوزی</p>
<p>5- غلط بودن طرز تلقی بیمار از تناسب اندام خود به گونه ای که وجود ناهنجاری ها را انکار کرده و بدن بد فرم خود را طبیعی می داند.</p>
<p>تمامی این اختلالات رخ داده باعث بروز بی اشتهایی عصبی اولیه خواهد شد.</p>
<p>اما بی اشتهایی عصبی خود می تواند نشانی بر اختلالات روانی باشد برای مثال:</p>
<p>– کسانی که هیستریک مبتلا شده اند مشخصه بارز در آن ها همین بی اشتهایی است.</p>
<p>– و یا افراد دچار به وسواس اضطراری ممکن است به شدت میل به خوردن غذا داشته باشند و در این صورت دچارا ختلال شوند.</p>
<p>– بیماران افسردگی احتمال دارد میل خود به خوردن غذا را از دست بدهند.</p>
<p>– بیماران پسیکوزی یک ترس توهمی از غذا خوردن دارند که همین امر منجر به دوری آن ها از غذا خوردن می شود.</p>
<p>در چنین مواردی بی اشتهایی عصبی ثانویه رخ می دهد.</p>
<p> </p>
<p><strong>علائم فیزیکی بیماری</strong></p>
<p>1- لاغری فوق العاده شدید بیماران</p>
<p>2- کمبود انواع ویتامین ها در بدن</p>
<p>3- کاهش فشار خون، سوخت و ساز بازال و حرارت بدن به کمتر از حالت طبیعی</p>
<p>4- خشک شدن و پوسته پوسته شدن پوست</p>
<p>5- تاخیر در بلوغ جنسی</p>
<p>6- شیوع آمنوره در زنان</p>
<p>7- تاخیر در پیدایش مو در زیر بغل و زهار</p>
<p>اما نباید فراموش کرد بیمار در هر حال آگاهی خود را کاملا دارد.</p>
<p> </p>
<p><strong>تست های آزمایشگاهی</strong></p>
<p>همچنین در این مورد باید تست های آزمایشگاهی به منظور قبول یا رد بیماری های زیر صورت گیرد:</p>
<p>1- کارسینوماتوز</p>
<p>2- سل ریوی</p>
<p>3- کم کاری کامل هیپوفیز</p>
<p>4- حالات سوء جذب</p>
<p>5- آنتریت رژیونال</p>
<p>6- دیابت قندی</p>
<p>اما در برخی موارد ممکن است به دلایلی، اشتباها بیماری بی اشتهایی عصبی تشخیص داده شود که این دلایل عبارتند از:</p>
<p>1- مبهم بودن بیماری عضوی اصلی</p>
<p>2- بیماری در مراحل اولیه است و هنوز شرایط بیمار و معاینات فیزیکی و آزمایشگاهی برای تشخیص بیماری کافی نیست.</p>
<p>ان تشخیص نادرست به ویژه در آنتریت رژیونال دیده می شود. به همین دلیل قبل از تشخیص نهایی حتما باید تمامی بیماری های عضوی احتمالی بررسی شوند. در مورد تشخیص این بیماری دو اشتباه رایج همواره وجود داشته است:</p>
<p>1- در گذشته در زمان شروع بیماری سه علامت بی اشتهایی، لاغری و قطع رگل در نظر گرفته می شد در حالی که عملا بی اشتهایی در کار نیست بلکه بیمار میلی به خوردن غذا ندارد به همین دلیل اکثر نویسندگان امروزه به اسم بیماری اعتراض دارند.</p>
<p>2- دومین اشتباه در تعیین اندازه های بدن است. که اسلد و روسل ثابت کرده اند بیماران مبتلا به بی اشتهایی در تعیین اندازه های بدن  خود اشتباه کرده و همواره اندازه ها را بیشتر تصور می کنند. در یک آزمایشی یک گروه بیمار مبتلا به بی اشتهایی و یک گروه شاهد را انتخاب<br />
 کرده و بعد از اندازه گیری دور سینه،، صورت، کمر و باشن از آن ها خواسته شد که خودشان این اندازه ها را تخمین بزنند. نتایج نشان داد که افراد مبتلا به بی اشتهایی این اندازه ها را بیشتر از حالت عادی تخمین می زدند.</p>
<p> </p>
<p><strong>پیش آگهی از بیماری</strong></p>
<p>در مطالعات گذشته در مورد پیش آگهی، از وخامت بیماری صحبت شده است تا آنجایی که نرخ مرگ و میر بین 15-5 درصد پیش بینی می شد اما امروزه شرایط بهتر شده و در صورتی که تشخیص درست و به موقع باشد مرگ به سراغ بیمار نمی آید.</p>
<p>‘ src=”https://afiatbazar.ir/wp-content/uploads/2021/06/d8a8db8c-d8a7d8b4d8aad987d8a7db8cdb8c_60dc54ec9eb98.jpeg”></p>
<p> </p>
<p><strong>بی اشتهایی عصبی (Anorexian ervosa)</strong></p>
<p>شاید بتوان ردی از بی اشتهایی عصبی را در کتب افلاطون و بقراط نیز پیدا کرد اما هویت مشخص این بیمار در 100 سال اخیر کشف شده است.گول در انگلیس و لاسکو در فرانسه از افرادی بودند که این بیماری را رشما معرفی کردند. به نظر کی روانشناس فرانسوی، شیوع بیماری امروزه<br />
 نسبت به گذشته بیشتر شده است.</p>
<p>زمانی که شما به این بیماری مبتلا می شوید نشان می دهد که به یک استرس روانی دچار شده اید. همچنین اعتقاد بر این است که نیمی از دلایل بروز این بیماری، رژیم های لاغری هستند.</p>
<p>در یک تعریف کلی می توان بی اشتهایی عصبی را لاغری مفرط و سوء تغذیه ای دانست که بیمار بر خود تحمیل داشته و علاوه بر اختلالات روانی که به دنبال دارد، گاهی می تواند خطرات جانی برای بیمار به دنبال داشته باشد. در این حالت وزن بیمار به صورت غیر طبیعی و به شدت کاهش<br />
 پیدا خواهد کرد بدون این که قبل  و بعد از این کاهش وزن، علائمی از بیماری وجود داشته باشد که این مورد نمای بالینی بیماری است.</p>
<p> </p>
<p><img alt=بی اشتهایی

بی اشتهایی که همان نداشتن میل به غذاست، علامت بارزی در اختلالات داخل و خارج دستگاه گوارشی است که باید بدانید بی اشتهایی با سیری و یا عدم تحمل به برخی غذاها متفاوت است. مکانیسم گرسنگی و اشتها در بیماری ها مشخص نیست این که شما میل به غذا داشته باشید توسط مرکز
هیپوتالاموس خارجی (مرکز تغذیه) و قدامی (مرکز سیری) تنظیم خواهد شد. بعد از غذا خوردن، مرکز قدامی با مهار کردن مرکز تغذیه منجر به سیری می شود.

با توجه به این که بی اشتهایی در اغلب بیماری ها دیده می شود لذا کمتر مورد توجه قرار می گیرد. برای مثال بی اشتهایی، قبل از یرقان در هپاتیت بروز کرده و علامت بارز آن کارسینوم معده است. بی اشتهایی در بیماری های گوارشی با سیتوفوبی فرق دارد. در سیتوفوبی بیمار
اشتها به خوردن غذا دارد ولی قادر به خوردن نیست چرا که بعد از خوردن غذا دچار ناراحتی های می شود که او را از خوردن غذا می ترساند. برای مثال در آنتریت رژیونال (به ویژه با مسدود شدن نسبی) یا در بیماران مبتلا به زخم معده، سیتوفوبی بعد از گاسترکتومی کامل یا ناقص
دیده می شود. 

 

دو نوع بی اشتهایی وجود دارد:

1- بی اشتهایی اختصاصی

اما گاهی فرد نسبت به برخی از مواد غذایی بی اشتها خواهد شد که به آن بی اشتهایی اختصاصی گفته می شود. این نوع بی اشتهایی بیشتر در افراد مبتلا به بیماری های کبدی و مواد تولید کننده ناراحتی دیده می شود. به عنوان مثال ممکن است فرد ممکن است نسبت به تخم مرغ و چربی
ها بی میل شود. گاها شخص بر اثر ناراحتی های روانی و یا علت های نامشخص، دچار بی اشتهایی اختصاصی خواهد شد.

 

2- بی اشتهایی عمومی

این نوع بی اشتهایی نسبت به انواع مواد غذایی و خوراکی ها وجود داشته و منبع روانی دارد. این نوع بی اشتهایی در اغلب بیماری های زیر دیده می شود:

در تمام بیماری های عفونی همانند حصبه، مالاریا، تیفوس، مالاریا، برونشیت و تب های سرماخوردگی

بی اشتهایی مسلولین که در سل معروف است.

بیماری های معده

بیماری های کبد

امراض روده ای

آپاندیسیت

بیماری های عصبی

امراض روحی

عفونت های کلیوی​ 

 

بی اشتهایی همچنین می تواند نشانه بارز از بیماری های خارج از دستگاه گوارش هم باشد. برای مثال افراد مبتلا به نارسایی شدید احتقانی قلب به شدت بی اشتها می شوند به حدی که ممکن است منجر به لاغری شدید (کاشکسی) در بیمار گردد بی اشتهایی غالبا با اختلالات روانی همانند
اضطراب و افسردگی همراه بوده و نشانه اصلی در بیماری های زیر است:

اورمی

نارسایی کلیوی

اندوکرینوپاتی های متعدد همانند کم کاری هیپوفیز، بیماری آدیسون و هیپرپاراتیروئید

 

بی اشتهایی روانی

شاید تا به حال با افرادی روبرو شده باشید که از بی اشتهایی خود نسبت به غذا رنج می برند. از نظر پزشکی، بی اشتهای علل مختلفی داشته و حتی خود این عارضه می تواند علامت بیماری های دیگر باشد.

یک عارضه بسیار شایع در میان دختران 95 درصد از دختران جوان و نوجوان، بی اشتهایی روانی است که عارضه روانی ندارد بلکه فرد تنها ترس از چاق شدن داشته و یا این که از خوردن غذا دل زده شده است. در این مورد باید با پزشک متخصص برای درمان مشکل مشورت نمود.

 

بی اشتهایی

 

بی اشتهایی عصبی (Anorexian ervosa)

شاید بتوان ردی از بی اشتهایی عصبی را در کتب افلاطون و بقراط نیز پیدا کرد اما هویت مشخص این بیمار در 100 سال اخیر کشف شده است.گول در انگلیس و لاسکو در فرانسه از افرادی بودند که این بیماری را رشما معرفی کردند. به نظر کی روانشناس فرانسوی، شیوع بیماری امروزه
نسبت به گذشته بیشتر شده است.

زمانی که شما به این بیماری مبتلا می شوید نشان می دهد که به یک استرس روانی دچار شده اید. همچنین اعتقاد بر این است که نیمی از دلایل بروز این بیماری، رژیم های لاغری هستند.

در یک تعریف کلی می توان بی اشتهایی عصبی را لاغری مفرط و سوء تغذیه ای دانست که بیمار بر خود تحمیل داشته و علاوه بر اختلالات روانی که به دنبال دارد، گاهی می تواند خطرات جانی برای بیمار به دنبال داشته باشد. در این حالت وزن بیمار به صورت غیر طبیعی و به شدت کاهش
پیدا خواهد کرد بدون این که قبل  و بعد از این کاهش وزن، علائمی از بیماری وجود داشته باشد که این مورد نمای بالینی بیماری است.

 

بی اشتهایی

 

در این بیماری غذا خوردن فرد به صورت غیر طبیعی خواهد بود به گونه ای که:

1- در دوره ای بیمار بی اشتها شده و در دوره ای دیگر میل شدید به خوردن غذا دارد.

2- ممکن است بیمار به صورت مخفیانه غذا را دور برید.

3- استفراغ با تحریک کردن

4- خوردن غذاهای مسهل به منظور ایجاد اسهال

بیمارن مبتلا به بی اشتهایی عصبی، علی رغم اینکه کم غذا خورده و کمبود دارند ولی بسیار فعال هستند. این بیماری با اختلالات زیر همراه است:

1- گوشه گیری و انزوا

2- وسواس

3- افسردگی

4- گاها توهمات پسیکوزی

5- غلط بودن طرز تلقی بیمار از تناسب اندام خود به گونه ای که وجود ناهنجاری ها را انکار کرده و بدن بد فرم خود را طبیعی می داند.

تمامی این اختلالات رخ داده باعث بروز بی اشتهایی عصبی اولیه خواهد شد.

اما بی اشتهایی عصبی خود می تواند نشانی بر اختلالات روانی باشد برای مثال:

– کسانی که هیستریک مبتلا شده اند مشخصه بارز در آن ها همین بی اشتهایی است.

– و یا افراد دچار به وسواس اضطراری ممکن است به شدت میل به خوردن غذا داشته باشند و در این صورت دچارا ختلال شوند.

– بیماران افسردگی احتمال دارد میل خود به خوردن غذا را از دست بدهند.

– بیماران پسیکوزی یک ترس توهمی از غذا خوردن دارند که همین امر منجر به دوری آن ها از غذا خوردن می شود.

در چنین مواردی بی اشتهایی عصبی ثانویه رخ می دهد.

 

علائم فیزیکی بیماری

1- لاغری فوق العاده شدید بیماران

2- کمبود انواع ویتامین ها در بدن

3- کاهش فشار خون، سوخت و ساز بازال و حرارت بدن به کمتر از حالت طبیعی

4- خشک شدن و پوسته پوسته شدن پوست

5- تاخیر در بلوغ جنسی

6- شیوع آمنوره در زنان

7- تاخیر در پیدایش مو در زیر بغل و زهار

اما نباید فراموش کرد بیمار در هر حال آگاهی خود را کاملا دارد.

 

تست های آزمایشگاهی

همچنین در این مورد باید تست های آزمایشگاهی به منظور قبول یا رد بیماری های زیر صورت گیرد:

1- کارسینوماتوز

2- سل ریوی

3- کم کاری کامل هیپوفیز

4- حالات سوء جذب

5- آنتریت رژیونال

6- دیابت قندی

اما در برخی موارد ممکن است به دلایلی، اشتباها بیماری بی اشتهایی عصبی تشخیص داده شود که این دلایل عبارتند از:

1- مبهم بودن بیماری عضوی اصلی

2- بیماری در مراحل اولیه است و هنوز شرایط بیمار و معاینات فیزیکی و آزمایشگاهی برای تشخیص بیماری کافی نیست.

ان تشخیص نادرست به ویژه در آنتریت رژیونال دیده می شود. به همین دلیل قبل از تشخیص نهایی حتما باید تمامی بیماری های عضوی احتمالی بررسی شوند. در مورد تشخیص این بیماری دو اشتباه رایج همواره وجود داشته است:

1- در گذشته در زمان شروع بیماری سه علامت بی اشتهایی، لاغری و قطع رگل در نظر گرفته می شد در حالی که عملا بی اشتهایی در کار نیست بلکه بیمار میلی به خوردن غذا ندارد به همین دلیل اکثر نویسندگان امروزه به اسم بیماری اعتراض دارند.

2- دومین اشتباه در تعیین اندازه های بدن است. که اسلد و روسل ثابت کرده اند بیماران مبتلا به بی اشتهایی در تعیین اندازه های بدن  خود اشتباه کرده و همواره اندازه ها را بیشتر تصور می کنند. در یک آزمایشی یک گروه بیمار مبتلا به بی اشتهایی و یک گروه شاهد را انتخاب
کرده و بعد از اندازه گیری دور سینه،، صورت، کمر و باشن از آن ها خواسته شد که خودشان این اندازه ها را تخمین بزنند. نتایج نشان داد که افراد مبتلا به بی اشتهایی این اندازه ها را بیشتر از حالت عادی تخمین می زدند.

 

پیش آگهی از بیماری

در مطالعات گذشته در مورد پیش آگهی، از وخامت بیماری صحبت شده است تا آنجایی که نرخ مرگ و میر بین 15-5 درصد پیش بینی می شد اما امروزه شرایط بهتر شده و در صورتی که تشخیص درست و به موقع باشد مرگ به سراغ بیمار نمی آید.

‘ title=’

بی اشتهایی

بی اشتهایی که همان نداشتن میل به غذاست، علامت بارزی در اختلالات داخل و خارج دستگاه گوارشی است که باید بدانید بی اشتهایی با سیری و یا عدم تحمل به برخی غذاها متفاوت است. مکانیسم گرسنگی و اشتها در بیماری ها مشخص نیست این که شما میل به غذا داشته باشید توسط مرکز
هیپوتالاموس خارجی (مرکز تغذیه) و قدامی (مرکز سیری) تنظیم خواهد شد. بعد از غذا خوردن، مرکز قدامی با مهار کردن مرکز تغذیه منجر به سیری می شود.

با توجه به این که بی اشتهایی در اغلب بیماری ها دیده می شود لذا کمتر مورد توجه قرار می گیرد. برای مثال بی اشتهایی، قبل از یرقان در هپاتیت بروز کرده و علامت بارز آن کارسینوم معده است. بی اشتهایی در بیماری های گوارشی با سیتوفوبی فرق دارد. در سیتوفوبی بیمار
اشتها به خوردن غذا دارد ولی قادر به خوردن نیست چرا که بعد از خوردن غذا دچار ناراحتی های می شود که او را از خوردن غذا می ترساند. برای مثال در آنتریت رژیونال (به ویژه با مسدود شدن نسبی) یا در بیماران مبتلا به زخم معده، سیتوفوبی بعد از گاسترکتومی کامل یا ناقص
دیده می شود. 

 

دو نوع بی اشتهایی وجود دارد:

1- بی اشتهایی اختصاصی

اما گاهی فرد نسبت به برخی از مواد غذایی بی اشتها خواهد شد که به آن بی اشتهایی اختصاصی گفته می شود. این نوع بی اشتهایی بیشتر در افراد مبتلا به بیماری های کبدی و مواد تولید کننده ناراحتی دیده می شود. به عنوان مثال ممکن است فرد ممکن است نسبت به تخم مرغ و چربی
ها بی میل شود. گاها شخص بر اثر ناراحتی های روانی و یا علت های نامشخص، دچار بی اشتهایی اختصاصی خواهد شد.

 

2- بی اشتهایی عمومی

این نوع بی اشتهایی نسبت به انواع مواد غذایی و خوراکی ها وجود داشته و منبع روانی دارد. این نوع بی اشتهایی در اغلب بیماری های زیر دیده می شود:

در تمام بیماری های عفونی همانند حصبه، مالاریا، تیفوس، مالاریا، برونشیت و تب های سرماخوردگی

بی اشتهایی مسلولین که در سل معروف است.

بیماری های معده

بیماری های کبد

امراض روده ای

آپاندیسیت

بیماری های عصبی

امراض روحی

عفونت های کلیوی​ 

 

بی اشتهایی همچنین می تواند نشانه بارز از بیماری های خارج از دستگاه گوارش هم باشد. برای مثال افراد مبتلا به نارسایی شدید احتقانی قلب به شدت بی اشتها می شوند به حدی که ممکن است منجر به لاغری شدید (کاشکسی) در بیمار گردد بی اشتهایی غالبا با اختلالات روانی همانند
اضطراب و افسردگی همراه بوده و نشانه اصلی در بیماری های زیر است:

اورمی

نارسایی کلیوی

اندوکرینوپاتی های متعدد همانند کم کاری هیپوفیز، بیماری آدیسون و هیپرپاراتیروئید

 

بی اشتهایی روانی

شاید تا به حال با افرادی روبرو شده باشید که از بی اشتهایی خود نسبت به غذا رنج می برند. از نظر پزشکی، بی اشتهای علل مختلفی داشته و حتی خود این عارضه می تواند علامت بیماری های دیگر باشد.

یک عارضه بسیار شایع در میان دختران 95 درصد از دختران جوان و نوجوان، بی اشتهایی روانی است که عارضه روانی ندارد بلکه فرد تنها ترس از چاق شدن داشته و یا این که از خوردن غذا دل زده شده است. در این مورد باید با پزشک متخصص برای درمان مشکل مشورت نمود.

 

بی اشتهایی

 

بی اشتهایی عصبی (Anorexian ervosa)

شاید بتوان ردی از بی اشتهایی عصبی را در کتب افلاطون و بقراط نیز پیدا کرد اما هویت مشخص این بیمار در 100 سال اخیر کشف شده است.گول در انگلیس و لاسکو در فرانسه از افرادی بودند که این بیماری را رشما معرفی کردند. به نظر کی روانشناس فرانسوی، شیوع بیماری امروزه
نسبت به گذشته بیشتر شده است.

زمانی که شما به این بیماری مبتلا می شوید نشان می دهد که به یک استرس روانی دچار شده اید. همچنین اعتقاد بر این است که نیمی از دلایل بروز این بیماری، رژیم های لاغری هستند.

در یک تعریف کلی می توان بی اشتهایی عصبی را لاغری مفرط و سوء تغذیه ای دانست که بیمار بر خود تحمیل داشته و علاوه بر اختلالات روانی که به دنبال دارد، گاهی می تواند خطرات جانی برای بیمار به دنبال داشته باشد. در این حالت وزن بیمار به صورت غیر طبیعی و به شدت کاهش
پیدا خواهد کرد بدون این که قبل  و بعد از این کاهش وزن، علائمی از بیماری وجود داشته باشد که این مورد نمای بالینی بیماری است.

 

بی اشتهایی

 

در این بیماری غذا خوردن فرد به صورت غیر طبیعی خواهد بود به گونه ای که:

1- در دوره ای بیمار بی اشتها شده و در دوره ای دیگر میل شدید به خوردن غذا دارد.

2- ممکن است بیمار به صورت مخفیانه غذا را دور برید.

3- استفراغ با تحریک کردن

4- خوردن غذاهای مسهل به منظور ایجاد اسهال

بیمارن مبتلا به بی اشتهایی عصبی، علی رغم اینکه کم غذا خورده و کمبود دارند ولی بسیار فعال هستند. این بیماری با اختلالات زیر همراه است:

1- گوشه گیری و انزوا

2- وسواس

3- افسردگی

4- گاها توهمات پسیکوزی

5- غلط بودن طرز تلقی بیمار از تناسب اندام خود به گونه ای که وجود ناهنجاری ها را انکار کرده و بدن بد فرم خود را طبیعی می داند.

تمامی این اختلالات رخ داده باعث بروز بی اشتهایی عصبی اولیه خواهد شد.

اما بی اشتهایی عصبی خود می تواند نشانی بر اختلالات روانی باشد برای مثال:

– کسانی که هیستریک مبتلا شده اند مشخصه بارز در آن ها همین بی اشتهایی است.

– و یا افراد دچار به وسواس اضطراری ممکن است به شدت میل به خوردن غذا داشته باشند و در این صورت دچارا ختلال شوند.

– بیماران افسردگی احتمال دارد میل خود به خوردن غذا را از دست بدهند.

– بیماران پسیکوزی یک ترس توهمی از غذا خوردن دارند که همین امر منجر به دوری آن ها از غذا خوردن می شود.

در چنین مواردی بی اشتهایی عصبی ثانویه رخ می دهد.

 

علائم فیزیکی بیماری

1- لاغری فوق العاده شدید بیماران

2- کمبود انواع ویتامین ها در بدن

3- کاهش فشار خون، سوخت و ساز بازال و حرارت بدن به کمتر از حالت طبیعی

4- خشک شدن و پوسته پوسته شدن پوست

5- تاخیر در بلوغ جنسی

6- شیوع آمنوره در زنان

7- تاخیر در پیدایش مو در زیر بغل و زهار

اما نباید فراموش کرد بیمار در هر حال آگاهی خود را کاملا دارد.

 

تست های آزمایشگاهی

همچنین در این مورد باید تست های آزمایشگاهی به منظور قبول یا رد بیماری های زیر صورت گیرد:

1- کارسینوماتوز

2- سل ریوی

3- کم کاری کامل هیپوفیز

4- حالات سوء جذب

5- آنتریت رژیونال

6- دیابت قندی

اما در برخی موارد ممکن است به دلایلی، اشتباها بیماری بی اشتهایی عصبی تشخیص داده شود که این دلایل عبارتند از:

1- مبهم بودن بیماری عضوی اصلی

2- بیماری در مراحل اولیه است و هنوز شرایط بیمار و معاینات فیزیکی و آزمایشگاهی برای تشخیص بیماری کافی نیست.

ان تشخیص نادرست به ویژه در آنتریت رژیونال دیده می شود. به همین دلیل قبل از تشخیص نهایی حتما باید تمامی بیماری های عضوی احتمالی بررسی شوند. در مورد تشخیص این بیماری دو اشتباه رایج همواره وجود داشته است:

1- در گذشته در زمان شروع بیماری سه علامت بی اشتهایی، لاغری و قطع رگل در نظر گرفته می شد در حالی که عملا بی اشتهایی در کار نیست بلکه بیمار میلی به خوردن غذا ندارد به همین دلیل اکثر نویسندگان امروزه به اسم بیماری اعتراض دارند.

2- دومین اشتباه در تعیین اندازه های بدن است. که اسلد و روسل ثابت کرده اند بیماران مبتلا به بی اشتهایی در تعیین اندازه های بدن  خود اشتباه کرده و همواره اندازه ها را بیشتر تصور می کنند. در یک آزمایشی یک گروه بیمار مبتلا به بی اشتهایی و یک گروه شاهد را انتخاب
کرده و بعد از اندازه گیری دور سینه،، صورت، کمر و باشن از آن ها خواسته شد که خودشان این اندازه ها را تخمین بزنند. نتایج نشان داد که افراد مبتلا به بی اشتهایی این اندازه ها را بیشتر از حالت عادی تخمین می زدند.

 

پیش آگهی از بیماری

در مطالعات گذشته در مورد پیش آگهی، از وخامت بیماری صحبت شده است تا آنجایی که نرخ مرگ و میر بین 15-5 درصد پیش بینی می شد اما امروزه شرایط بهتر شده و در صورتی که تشخیص درست و به موقع باشد مرگ به سراغ بیمار نمی آید.

‘ src=”https://afiatbazar.ir/wp-content/uploads/2021/06/d8a8db8c-d8a7d8b4d8aad987d8a7db8cdb8c_60dc54ec9eb98.jpeg”>

 

در این بیماری غذا خوردن فرد به صورت غیر طبیعی خواهد بود به گونه ای که:

1- در دوره ای بیمار بی اشتها شده و در دوره ای دیگر میل شدید به خوردن غذا دارد.

2- ممکن است بیمار به صورت مخفیانه غذا را دور برید.

3- استفراغ با تحریک کردن

4- خوردن غذاهای مسهل به منظور ایجاد اسهال

بیمارن مبتلا به بی اشتهایی عصبی، علی رغم اینکه کم غذا خورده و کمبود دارند ولی بسیار فعال هستند. این بیماری با اختلالات زیر همراه است:

1- گوشه گیری و انزوا

2- وسواس

3- افسردگی

4- گاها توهمات پسیکوزی

5- غلط بودن طرز تلقی بیمار از تناسب اندام خود به گونه ای که وجود ناهنجاری ها را انکار کرده و بدن بد فرم خود را طبیعی می داند.

تمامی این اختلالات رخ داده باعث بروز بی اشتهایی عصبی اولیه خواهد شد.

اما بی اشتهایی عصبی خود می تواند نشانی بر اختلالات روانی باشد برای مثال:

– کسانی که هیستریک مبتلا شده اند مشخصه بارز در آن ها همین بی اشتهایی است.

– و یا افراد دچار به وسواس اضطراری ممکن است به شدت میل به خوردن غذا داشته باشند و در این صورت دچارا ختلال شوند.

– بیماران افسردگی احتمال دارد میل خود به خوردن غذا را از دست بدهند.

– بیماران پسیکوزی یک ترس توهمی از غذا خوردن دارند که همین امر منجر به دوری آن ها از غذا خوردن می شود.

در چنین مواردی بی اشتهایی عصبی ثانویه رخ می دهد.

 

علائم فیزیکی بیماری

1- لاغری فوق العاده شدید بیماران

2- کمبود انواع ویتامین ها در بدن

3- کاهش فشار خون، سوخت و ساز بازال و حرارت بدن به کمتر از حالت طبیعی

4- خشک شدن و پوسته پوسته شدن پوست

5- تاخیر در بلوغ جنسی

6- شیوع آمنوره در زنان

7- تاخیر در پیدایش مو در زیر بغل و زهار

اما نباید فراموش کرد بیمار در هر حال آگاهی خود را کاملا دارد.

 

تست های آزمایشگاهی

همچنین در این مورد باید تست های آزمایشگاهی به منظور قبول یا رد بیماری های زیر صورت گیرد:

1- کارسینوماتوز

2- سل ریوی

3- کم کاری کامل هیپوفیز

4- حالات سوء جذب

5- آنتریت رژیونال

6- دیابت قندی

اما در برخی موارد ممکن است به دلایلی، اشتباها بیماری بی اشتهایی عصبی تشخیص داده شود که این دلایل عبارتند از:

1- مبهم بودن بیماری عضوی اصلی

2- بیماری در مراحل اولیه است و هنوز شرایط بیمار و معاینات فیزیکی و آزمایشگاهی برای تشخیص بیماری کافی نیست.

ان تشخیص نادرست به ویژه در آنتریت رژیونال دیده می شود. به همین دلیل قبل از تشخیص نهایی حتما باید تمامی بیماری های عضوی احتمالی بررسی شوند. در مورد تشخیص این بیماری دو اشتباه رایج همواره وجود داشته است:

1- در گذشته در زمان شروع بیماری سه علامت بی اشتهایی، لاغری و قطع رگل در نظر گرفته می شد در حالی که عملا بی اشتهایی در کار نیست بلکه بیمار میلی به خوردن غذا ندارد به همین دلیل اکثر نویسندگان امروزه به اسم بیماری اعتراض دارند.

2- دومین اشتباه در تعیین اندازه های بدن است. که اسلد و روسل ثابت کرده اند بیماران مبتلا به بی اشتهایی در تعیین اندازه های بدن  خود اشتباه کرده و همواره اندازه ها را بیشتر تصور می کنند. در یک آزمایشی یک گروه بیمار مبتلا به بی اشتهایی و یک گروه شاهد را انتخاب
کرده و بعد از اندازه گیری دور سینه،، صورت، کمر و باشن از آن ها خواسته شد که خودشان این اندازه ها را تخمین بزنند. نتایج نشان داد که افراد مبتلا به بی اشتهایی این اندازه ها را بیشتر از حالت عادی تخمین می زدند.

 

پیش آگهی از بیماری

در مطالعات گذشته در مورد پیش آگهی، از وخامت بیماری صحبت شده است تا آنجایی که نرخ مرگ و میر بین 15-5 درصد پیش بینی می شد اما امروزه شرایط بهتر شده و در صورتی که تشخیص درست و به موقع باشد مرگ به سراغ بیمار نمی آید.


علائم بیماری :

لاغری فوق العاده شدید بیماران
کمبود انواع ویتامین ها دربدن
کاهش فشار خون سوخت وساز بازال وحرارت بدن به کمتر ازحالت طبیعی
خشک شدن وپوسته پوسته شدن پوست
تاخیر دربلوغ جنسی
شیوع آمنوره درزنان
تاخیر در پیدایش مو در زیربغل

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا