عضلات و تاندون ها

اسامی دیگر :
اهرم‌های بدن-تاندون-دوک های عصبی عضلانی

دوک های عصبی عضلانی در واقع حسگرهای ریزی هستند که در عضلات بدن وجود داشته و از نظر ساختاری همان رشته های عضلانی تغییر شکل یافته متشکل از سلول های عصبی و یک کپسول دوکی شکل هستند. برای درک موقعیت و درک درونی تحریکات بدن یکسری گیرنده
ها و رشته های عصبی مسئول این کار هستند که  به دو رشته عضلانی تغییر شکل یافته متصل شده اند. زمانی که طول رشته عصبی و میزان کشندگی آن تغییر کند، این رشته های عصبی اطلاعات را به مغز ارسال خواهند کرد و در نتیجه عصب حرکتی تحریک شده و انقباض و کوتاه شدن عضله که
به آن کشش طبیعی عضله (تونوس) گفته می شود، رخ خواهد داد. این حسگرها و گیرنده ها در رباط ها و زردپی ها هم وجود داشته و به همین صورت حس وضعیت درونی بدن را ایجاد خواهند کرد.
دوک عصبی-عضلانی
درک وضعیت حرکتی بدن از طریق تغییر در طول رشته عصبی و میزان کشندگی آن انجام می شود. زمانی که پیام حرکتی به رشته های عضلانی دوک فرستاده می شود، این پیام توسط رشته های حساس عصبی پاسخ داده شده و  در نتیجه به مغز کمک می کند تا تغییر طول و میزان کشندگی عضله ها را
درک کند.
تاندون ها
وظیفه اتصال عضلات اسکلتی به استخوان های بدن بر عهده تاندون هاست. تاندون ها در واقع بافت های پیوندی به صورت بندهای محکم و رشته ای هستند که رشته های درونی آن به نام  رشته های شارپی از ضریع رد شده و به استخوان ها متصل می شود. رشته های شارپی گسترش رشته های پروتئنی
کلاژن هستند که تحت عنوان رشته های سوراخ کننده نیز شناخته می شوند. برای این که از ساییدگی تاندون ها در زمان حرکت جلوگیری شود بر روی آن ها ماده لغزنده ای وجود دارد که نقش عایق برای آن ها را ایفا می کند. تاندون های دست از استخوان های دست شروع شده و تا قسمت آرنج
ادامه پیدا می کند.
عملکرد عضلات:
وظیفه عضلات، کشیدن است و قادر به فشار دادن نیستند. عضلات باید با یکدیگر فعالیت کنند تا عملکرد خوبی را از خود نشان دهند. در تمامی قسمت های بدن عضلات به صورت دو تایی در کنار هم قرار دارند که حرکات آن ها عکس همدیگر است به این معنا که زمانی که یک عضله منقبض می
شود عضله دیگر حرکت آن را خنثی می کند تا حرکت از حد مطلوب خود خارج نشود. به عضله منقبض شونده “آگونیست” و به عضله مقابل آن “آنتاگونیست” گفته می شود. عضلات اگونیست منجر می شوند که حرکت در جهت مطلوب رخ داده و عضلات آنتاگونیست کمک می کنند که حرکت از حد مطلوب خارج
نشود. عضلات آنتاگونیست در واقع در حال استراحت بوده و در زمان انقباض عضلات آگونیست وارد عمل می شوند.
خم کردن آرنج:
خم و صاف کردن آرنج منجر به تغییر در انقباض و استراحت عضلات می شود. دو سر بازوها آگونیست اصلی قرار دارد که از کتف شروع شده و تا رادیوس ادامه دارد. زمانی که شما آرنج را صاف می کنید این عضله دو سر به حالت استراحت در می آید و عضله سه سر موجود در پشت بازو و متصل
به اولنا منقبض می شود.
اهرم‌های بدن
در بدن اهرم، یک استخوان است؛ نیرویی است که توسط یک ماهیچه اعمال می‌شود و بار بخشی از بدن است که استخوان‌ آن را حمل می‌نماید.
اهرم نوع اول
تکیه‌گاه بین بازو و نیرو قرار دارد. مفصل گردن که در هنگام حرکت جمجمه به بالا و پایین، توسط ماهیچه‌های گردن کشیده می‌شود، مثالی از این نوع اهرم است.
اهرم نوع دوم
در این اهرم، بار میان نیرو و تکیه ‌گاه قرار دارد. این وضعیت وقتی شما روی نوک انگشتان خود ایستاده‌اید، اتفاق می‌افتد.
اهرم نوع سوم
بیشترین نوع اهرم در بدن، اهرم نوع سوم است. نیرو بین بار وتکیه‌ گاه قرار دارد. این وضعیت در مفصل آرنج در بازو اتفاق می‌افتد.

برای افزودن دیدگاه باید شوید.