کچلی یا قارچ پوست
شرح بیماری: کچلی نوعی بیماری است که موجب ریزش مو در قسمتهای کوچکی از سر میشود. در بعضی از موارد، این قسمتها به هم وصل شده و قسمت های قابل ملاحظه ای از کچلی را به وجود میآورند.
این نوع قارچ در هر قسمت از بدن میتواند به وجود آید، در این صورت در پوست فرد مبتلا قسمتهای دایرهای به وجودمیآید که پوسته پوسته گشته و در مدت 1 تا 2 هفته بزرگتر شده، قرمز و برجسته میشود. چنانچه قسمت رویش مو مبتلا به قارچ شود، موها شکسته شده یا ریزش میکنند.
این بیماری از طریق انسان، حیوانات خانگی و وسایل آلوده مانند شانه و حوله به فرد سالم سرایت میکند.در موارد پیشرفته بیماری، سیستم ایمنی بدن به فولیکول مو حمله و باعث ریزش مو میشود. ریزش ناگهانی مو در سر میتواند به آرامی رشد کند و حتی نواحی ابرو، مژه، صورت
و دیگر قسمتهای بدن را مبتلا نماید. مواردی نیز وجود دارد که تمام موهای سر ریزش کرده و دوباره نمیتوانند رشد کنند، که میزان قدرت رشد دوباره موها از فردی به فرد دیگر متفاوت است. در حال حاضر درمان قطعی برای کچلی وجود ندارد. با این وجود، درمان هایی وجود دارند
که رشد موها را سریع کرده و تا حدی از ریزش مجدد آن جلوگیری می نمایند. به علاوه، شخص مبتلا به کچلی باید از استرس و تنش به دور باشد.
اگر به قارچ پوست سر یا بدن مبتلا شدهاید نزد پزشک بروید. همچنین اگر با گذشت یک هفته از شروع درمان بهبودی حاصل نشود یا پوست قرمز، زخمی یا مترشح شود یا پوست سر متورم و چرکین گردد و مو ریزش داشته باشد باید به پزشک مراجعه نمایید.
نشانههای بیماری:
اصلیترین علامت کچلی، ریزش مو است. اغلب قسمتهای کوچکی از سر با قطر چند سانتیمتر، موهای خود را از دست میدهند. این اتفاق ممکن است در پوست سر، ابرو، مژه و دیگر قسمتهای بدن روی دهد. تعداد این نواحی عاری از مو در افراد مختلف، فرق میکند.
ریزش مو به تنهایی نمیتواند دلیل قطعی برای ابتلا به کچلی باشد. تشخیص اصلی بیماری به عهدهی پزشک است. در بعضی از موارد، ریزش مو بسیار بیشتر است و این بستگی به نوع کچلی دارد:
کچلی تمام سر: در این بیماری، تمام موهای سر از بین میروند.
کچلی تمام بدن: در این بیماری، تمام موهای بدن از بین میروند.
کچلی نوعی بیماری خود ایمنی است، یعنی سیستم ایمنی بدن که به طور طبیعی ویروسها و باکتریهای مهاجم را از بین میبرد، سلولهای فولیکول مو را دشمن فرض کرده و به آنها حملهور میشود تا حدی که فولیکولها قدرت خود را برای نگهداشتن و رشد مو از دست میدهند.
افرادی که در خانواده آنها شخص مبتلا به بیماریهای خودایمنی مانند دیابت نوع یک یا آرتریت روماتویید وجود دارد، استعداد بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارند. این میتواند نشان دهد که یک مشکل ژنتیکی در این اشخاص وجود دارد که البته متأثر از عوامل محیطی نیز میباشد.
علائم بیماری: قسمتهای پوسته پوسته دایرهای روی پوست بخصوص در ناحیه سر، ریزش مو در ناحیه آسیبدیده، قرمزی، تورم و ترشح پوست در موارد شدیدتر
علائم بیماری :
ریزش مو در ناحیه آسیبدیده
قرمزی، تورم و ترشح پوست در موارد شدیدتر
قسمتهای پوستهپوسته دایرهای روی پوست بخصوص در ناحیه سر
درمان های کلینیکی کچلی یا قارچ پوست :
درمان قطعی برای کچلی وجود ندارد، اما درمان هایی وجود دارند که به رشد سریعتر مو کمک میکنند یا جلوی ریزش موهای رشد کرده را میگیرند. نمیتوان پیشبینی قطعی داشت شاید به سعی و خطای زیادی نیاز داشته باشید تا چیزی پیدا کنید که برای شما سودمند است، زیرا برخی از درمانها، ریزش مو را در تعدادی از بیماران ممکن است بدتر کنند.
تعدادی از داروها بدون نسخه از داروخانه ها قابل تهیه هستند، مانند:
1.ماینوکسیدیل که دو بار در روز برروی پوست سر، ابرو و ریش مالیده میشود و نتایج آن حدوداً پس از یک سال استفاده مداوم، نمایان میگردد و عوارض چندانی ندارد.
2. آنترالین (Scalp – Dritho)، دارویی است که رشد مجدد مو را تحریک مینماید.
3.داروهای کورتیکو استروئیدی مانند کلوبتازول(Lmpoyz): به شکل فوم، لوسیون یا پماد به پوست مالیده میشوند، تا التهاب فولیکول مو را کاهش دهند.
4.ایمنوتراپی موضعی، در این روش از یک مادهی شیمیایی مانند دیفن سیپرون برای ایجاد ضایعات آلرژیک روی پوست، استفاده میشود، ضایعاتی شبیه به بلوط که سمی هستند و احتمال دارد بعد از شش ماه موجب رشد مجدد مو شوند برای ادامه رشد مجدد موها، این روش باید ادامه داده شود.
5.تزریق دارو:
تزریق استروئید یک روش رایج برای کچلی خفیف و پراکنده است، که به رشد مو کمک میکند. سوزن های کوچکی، استروئید را به پوست نواحی درگیر تزریق مینمایند. این کار باید هر یک ماه یا دو ماه، یکبار تکرار شود. در این روش به رشد مو کمک میشود، ولی مانع ریزش مو نمیگردد. برای کچلی گسترده، گاهی اوقات از قرصهای خوردنی کورتیزون استفاده میشود. به دلیل عوارض جانبی این قرصها، باید قبل ار مصرف با پزشک خود مشورت کنید. قرصهای متوترکسات و سیکلوسپورین که سرکوب کنندههای سیستم ایمنی بدن هستند با تجویز پزشک قابل استفادهاند. این داروها جلوی حملهی سیستم ایمنی بدن به فولیکول مو را میگیرند ولی با عوارض جانبی مانند بالا بردن فشارخون، آسیب به کبد و کلیه و بالا بردن شانس ابتلا به عفونتهای جدی و ابتلا به نوعی سرطان به نام لنفوم، همراه هستند و استفاده طولانی مدت از آنها توصیه نمیشود.
6.نوردرمانی یا فوتوتراپی، درمان دیگری برای کچلی است. در این روش از ترکیبی از نور فرابنفش و یک داروی خوراکی به نام پسورالنس (Psoralens) استفاده میشود.
همچنین می توانید به قسمت آسیبدیده، پماد یا کرم ضد قارچ بزنید. روزانه 2 تا 3 بار، لایه نازکی از پماد را روی آن بمالید. اجازه ندهید که پماد با لب و چشمها تماس پیداکند.
درمان های خانگی کچلی یا قارچ پوست :
اگر بیماری در مراحل اولیه است و زیاد گسترش نیافته است، پماد ضد قارچ روی محل بمالید. پس از لمس ناحیه قارچی، دستان خود را کاملا بشویید. از خیس نگهداشتن یا خاراندن پوست خود بپرهیزید. برای کاهش خارش از حمام روغن جوی دوسر استفاده نمایید. برای جلوگیری از سرایت بیماری، وسایل شخصی مانند حوله، ملحفه، شانه، کلاه و لباسهایتان را به دقت بشویید و در اختیار دیگران قرارندهید. به حیواناتی که نشانههای کچلی و قارچ دارند، نزدیک نشوید. اگر شک دارید که حیوان خانگی شما به این بیماری مبتلا است، او را نزد دامپزشک ببرید.
برای شستشوی سر از شامپوی بچه و شامپوهای ملایم استفاده نمایید. سر را به آهستگی شسته و خشک کنید. برای خشک کردن مو، سشوار به کار نبرید. ژل، اسپری و مانند آن را به پوست نزنید. اگر احتیاط های لازم را رعایت میکنید، ضرورتی ندارد که از دیگران دوری کنید، اما در ورزشهایی مانند کشتی مراقب باشید با دیگران تماس بدنی نداشته باشید مگر آن که از دوره درمان ضد قارچ شما حداقل چهار روز گذشتهباشد.
