گل بی مرگ

تیره: کاسنیان ( Asteraceae ) و از خانواده مرکب ها

گروه مصرفی: صفرا آور و مدر ها

گل بی مرگ گیاهی علفی بوده که ارتفاع آن به 50 سانتی متر می رسد  دارای برگ های متناوب و نوک تیز و کرک دار می باشد، گل های کوچک نارنجی گیاه درون گل آذین دیهیم قرار گرفته است.

بخش های هوایی به خصوص گل ها ( خشک شده )

در فصل گل دهی بخش های هوایی گیاه گل بی مرگ جمع آوری و در دمای اتاق خشک می شوند. پودر حاصل را در ظروف تیره و به دور از نور خورشید و رطوبت نگهداری می شوند.

اروپا، آمریکا

محل رویش گل بی مرگ در ایران

آذربایجان غربی و کردستان

بویی که از گیاه گل بی مرگ به مشام می رسد ملایم است.

• التهاب کیسه صفرا

• یبوست

گیاه گل بی مرگ حاوی سسکویی ترپن ها ( ترکیب تلخ )، فلاونویید ها و فتالید ها می باشد. اثرات ضد باکتریایی، صفراآوری و ملین بودن گیاه گل بی مرگ را به این ترکیبات نسبت می دهند.

کمیسیون E  ( مرجع تایید کننده )

اختلالات گوارشی ( به خصوص یبوست و نفخ )

با مصرف مقادیر توصیه شده عارضه ای به وجود نمی آید.

• شیردهی

مصرف بیش از 10 گرم روزانه از پودر گیاه گل بی مرگ موجب تهوع و گاهی استفراغ می شود که با قطع مصرف بلافاصله این علائم از بین می رود.

• فرآورده های جالینوسی: از قبیل چای، قطره و فرآورده های مرکب موجود است.

• عصاره مایع: 10 قاشق چای خوری از پودر گیاه را به 100 میلی لیتر اتانول 60 درصد اضافه نموده پس از 3 روز محلول حاصل را صاف کرده 6 الی 10 قطره از آن را به همراه سایر مایعات مصرف می کنند، حداکثر مصرف روزانه 30 الی 35 قطره است.

• دم کرده: 2 قاشق چای خوری از پودر گیاه گل بی مرگ را به 200 میلی لیتر آب جوش اضافه کرده و پس از 10 دقیقه محلول حاصل را صاف و یک فنجان از آن را ما بین غذا مصرف می کنند. حداکثر مصرف روزانه 3 فنجان است.

• خوراکی

• بیماری های انسدادی کبدی و صفراوی

• سنگ صفرا