| نام دارو | پرومتازین |
| نام لاتین دارو | (Promethazine) |
| نام تجاری دارو | فنرگان، آوومین، پنتازین، پرومتگان(Promethegan) |
| به صورت | قرص، شربت و آمپول |
| دانسته های متداول |
پرومتازین از نخستین داروهای گروه فنوتیازینها به شمار می رود که در سال 1950 کشف شده و به منظور درمان یا بهبود کج خلقی های ناشی از اختلالات روانی وارد بازارهای دارویی جهان شده است. همزمان با کشف این دارو سایر کاربردهای این دارو از قبیل خواص ضد آلرژی آن که از این نظر به داروی آنتی هیستامین قرابت دارد و نیز تاثیر آن در تهوع و استفراغ نیز کشف شد. این دارو را همچنین می توان به عنوان درمان خارش های ناشی از انواع بیماری های پوستی از قبیل کهیر، آبله مرغان و یا اگزما نیز مورد استفاده قرار داد. البته یکی از کارکردهای عمده این دارو در بهبود علایم مِنییر که یک بیماری گوش داخلی می باشد و به صورت تهوع و استفراغ خودنمایی می کند یا بیماری مسافرت که با نشانه هایی مشابه همراه است می باشد. این دارو به دلیل خواص آرام بخشی که دارد می تواند در درمان اختلالات خواب یا بیخوابی و همچنین قبل از هر گونه عمل جراحی مورد استفاده قرار داد. پرومتازین به صورت ترکیبی با سایر مسکن های تخدیری به عنوان شربت خوراکی در کاهش سرفه و یا گرفتگی بینی تجویز می شود. البته نباید از شاخصه های آرام بخشی این دارو و خواب آوری آن غافل بود.
|
| دانسته های دارویی |
علی رغم مصرف دارو طبق دستور العمل آن، اگر علائم بیماری بهبود نیافت پزشک را مطلع سازید. |
| طبقه بندی دارویی |
گروه دارویی:
|
| تعداد دفعات مصرف |
در علائم حساسیت ، 3-1 بار روزانه یا بصورت تک دوز موقع خواب؛ در بیماری مسافرت، هر 6-4 ساعت براساس ضرورت، شب قبل از مسافرت و فردای آن روز؛ در تهوع و استفراغ، هر 6-4 ساعت در صورت نیاز |
| مقدار مصرف در بزرگسالان |
در بزرگسالان، 75-20 میلی گرم در هر وعده؛ در کودکان، کاهش دوز دارو براساس سن تنظیم می شود. |
| دوران حاملگی |
ایمنی مصرف آن در این دوران تأیید نشده است. |
| دوران شیر دهی |
این دارو در شیر مادر ترشح می شود ولی در دوز معمول آن هیچ عارضه ای برای شیرخوار گزارش نشده است. بهتر است با پزشک مشورت کنید. |
| موارد مصرف در کودکان |
در کودکان زیر 2 سال توصیه نمی شود، در سایر گروه های سنی نیز باید دوز دارو را کاهش یابد. |
| موارد مصرف در افراد بالای 60 سال |
در این سنین عوارض داروها بیشتر نمایان می شود و ضروری است دوز دارو کاهش یابد. |
| مصرف طولانی مدت |
هیچ ضرورتی وجود ندارد که دارو به مدت طولانی مصرف شود، مصرف طولانی مدت آن ممکن است باعث ایجاد حرکات غیر طبیعی در صورت و اندام ها(بیماری پارکینسون) شود. این مشکل با قطع مصرف دارو برطرف می شود. |
| مصرف بیش از اندازه |
مصرف ناآگاهانه دارومعمولاً مشکل خاصی بوجود نمی آورد، مصرف بیش از آن باعث خواب آلودگی یا بی قراری، غش کردن، راه رفتن و حرکات نامتعادل و کما بوجود می آید که لازم است سریعاً پزشک در جریان قرار گیرد. |
| مصرف دارو همراه با الکل |
بپرهیزید، الکل باعث افزایش اثر تسکینی دارو می شود که ممکن است خطرات زیادی به دنبال داشته باشد. |
| مصرف دارو در هنگام انندگی و مشاغل پرخطر |
مصرف دارو ممکن است باعث خواب آلودگی شدیدی شود، تا مشخص نشدن اثرات دارو از انجام اینگونه مشاغل خودداری کنید. |
| قطع مصرف دارو |
وقتی علائم بیماری رفع شد می توانید دارو را بدون هیچ مشکلی قطع نمایید.. |
| فراموش کردن یک وعده مصرف دارو |
مشکلی ایجاد نمی کند ولی اگر یادتان آمد بلافاصله بخورید و دوز بعدی را براساس زمان مصرف وعده اخیر تنظیم کنید. |
| شروع تاثیر |
تا یک ساعت، اگر دارو را بعد از ایجاد تهوع مصرف کنید. شروع اثر آن به تأخیر می افتد. |
| زمان تاثیر |
8-16 ساعت |
| رژیم غذایی پیشنهادی |
ندارد. |
| توصیه های ضروری |
|
| اقدامات احتیاطی خاص |
مطمئن هستید پزشک تان می داند که:
|
| نگهداری دارو |
در ظروف دربسته در جای خشک و خنک(دمای اتاق) و به دور ازنور و دسترس اطفال نگهداری شود. |
| عوارض جانبی |
عوارض جانبی پرومتازین معمولاً خفیف بوده و فقط در شرایطی که از دوز غیر معمول و طولانی مدت استفاده شود ممکن است ایجاد عارضه شدیدتری کند.
|
| تداخل دارویی |
آلپرازولام بوسپیرون پتیدین(مپریدین) پرفنازین تری فلوئوپرازین سیتریزین/لووستیریزین فلوفنازین فنتانیل پیموزاید |
| داروهای جایگزین | |
| برچسب ها | پرومتازین |
