ایزوکربوکسازید

ایزو کربوکساید در طبقه بندی داروهای ضد افسردگی و داروهای مهار کننده مونوآمینو اکسیداز قرار می گیرد. این داروی شیمیایی به منظور مداوا یا تعدیل کننده  بیماری افسردگی اصلی تجویز می شود. مکانیسم اثرگذاری ایزو کربوکساید به شکل کنترل آنزیم مونو آمینو اکسیداز می باشد به طوری که ضمن کاهش تحرکات آنزیم مذکور سبب غلظت پیام رسان های عصبی در محل ذخیره سازی آن ها و نیز در دستگاه عصبی می شود و به این ترتیب موجب توقف عملکرد این آنزیم می شود.این دارو زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که سایر داروهای ضد افسردگی نسبت به این بیماری مؤثر واقع نشده و جواب دهی مناسبی دریافت نکرده اند. این دارو همچنین بعضی مواقع در سردردهای میگرنی، اختلالات شایع خوردن، دردهای ادامه دار و هراس از اجتماع نیز مورد مصرف قرار می گیرد. این دارو در نارسایی های کبدی، کلیوی و قلبی نباید مصرف شود. تداخل دارویی ایزو کربوکساید و مصرف همزمان آن با مشتقات الکل یا نوشیدنی های الکلی می تواند عواقب جبران ناپذیری را در پی داشته باشد و همچنین اگر داروهای دیگری که تضعیف کننده سیستم عصب مرکزی می باشند همزمان با مصرف ایزو کربوکساید مصرف شود ممکن است اثرات ضعیف سازی این سیستم تشدید شود.

این دارو می تواند در تداخل با داروهای موسوم به ضد افسردگی سه حلقه ای، فلوکستین و ترازودون موجب بروز سندرم سروتونین شود که به معنای ترشح بیش از حد معمول سروتونین می باشد که کشنده است. اثرات داروهای کاهنده دیابت نیز در صورت تداخل شدت پیدا می کند. آرام بخش ها و نوشیدنی های کافئین دار و داروهایی از قبیل: دکسترومتورفان، فورازولیدون، پرو کاربامازپین، ماپروتیلین و گوانتیدین یا رزرپین احتمال افزایش بیش از حد فشار خون، تحریک پذیری، توهم، تشنج و حتی مرگ را در پی دارد.

این دارو به شکل قرص تولید شده و دوزهای مصرفی آن باید توسط پزشک معالج تعیین گردند. هدف اصلی تجویز این دارو بهبود یا تعدیل اختلال افسردگی می باشد که در واقع نوعی تغییرات خلق و خو می باشد که به صورت انزوا طلبی و جمع گریزی، کاهش فعالیت های معمول، عدم انگیزه کافی برای انجام کارهای روزمره، پرحرفی، کم حرفی، اشتهای زیاد یا کم اشتهایی ظاهر می شود.

این دارو با اثربخشی مناسب قادر است تا ضمن افزایش خلق و خو و رفتار بیمار و نیز بهبود اشتها و ایجاد جاذبه لازم در فعالیت های روزمره بیمار را به اجتماع برگرداند. این دارو می تواند در بیماران مبتلا به افسردگی مؤثر واقع شود به شرطی که هشدارهای لازم در خصوص مصرف آن را جدی بگیرید.

دارویی که برای شما تجویز شده است برای درمان بیماری تان است ، از تغییر دوز آن بدون دستور پزشک خودداری نمایید.

گروه دارویی:
ضد افسردگی ها
 

• خطرات مصرف بیش از اندازه آن قابل ملاحظه است.
• میزان وابستگی به این دارو کم است.
• مصرف این دارو نیاز به نسخه پزشک دارد.

3 بار روزانه

10 میلی گرم هر 8 ساعت (روزانه 30 میلی گرم) که پس از بهبودی نسبی باید میزان آن کم شده به 20 – 10 میلی گرم در روز برسد.

خطرناک بودن مصرف آن در این دوران گزارش نشده است ، بهتر است با پزشک مشورت کنید.

مقدار ناچیزی از دارو در شیر مادر ترشح می شود ، هنوز اطلاع کافی از تاثیر احتمالی آن بر روی شیر خوار در دست نیست ، تنها در صورت لزوم با احتیاط مصرف شود.

در سنین زیر 16 سال توصیه نمی شود.

در این سنین توصیه نمی شود.

مشکل خاصی بوجود نمی آید.

هنگام بروز سرگیجه ، خواب الودگی شدید و کاهش هوشیاری سریعاً به پزشک اطلاع دهید.

بپرهیزید ، مشروبات الکلی به تنهایی باعث اثر تسکینی شدیدی می شود ، مصرف هم زمان با ایزوکربوکساید ، این اثر را تشدید می کند.

به علت ایجاد خواب آلودگی شدید و سرگیجه ، تا مشخص شدن اثرات آن ، از انجام اینگونه مشاغل خودداری کنید.

این دارو برای درمان طولانی مدت افسردگی و سایر اختلالات روانی تجویز می شود برای قطع مصرف آن باید با نظارت پزشک ، مقدار دارو به تدریج کاهش یابد تا نهایتاً قطع شود.

به خاطر آورید مصرف کنید ، اگر تا وعده بعدی کمتر از 8 ساعت مانده ، منتظر وعده بعد باشید و از دو برابر کردن دوز آن خودداری نمایید.

1 تا 2 ساعت

تا هفته ها باقی می ماند.

از مصرف غذاهای حاوی تیرامین و تریپتوفان خودداری شود.

• این دارو در صورت وجود بیماری ها و نارسایی هایی که ذکر می شود منع مصرف دارد. این اختلالات عبارتند از: آریتمی قلبی، سردردهای شدید و مکرر، اختلالات کلیوی و کبدی، فشارخون بالا، اسکیزوفرنی، تمایل به خودکشی و یا بیمارانی که تحت عمل سمپاتکتومی ( عمل جراحی عصب سمپاتیک ) قرار گرفته اند.
• این دارو لزوما باید بعد از غذا مصرف شود.
• در هنگام مصرف دارو زبان سیاه رنگ می شود که با تداوم مصرف آن و کاهش دوز این حالت رفع می شود.
• در طول دوره درمانی از مصرف غذاهایی مثل پنیر که سرشار از تیرامین هستند ( پنیر تبریز یا سوئیسی از این نظر بیشتر خطر ساز هستند )، خاویار، میگو، جگر، سوسیس، موز رسیده، شکلات، سویا سس، مشروبات الکلی، ماءالشعیر، ماست، باقلا، انبه، ماهی کولی خودداری نمایید.
• غذاهایی را که حاوی مقداری تریپتوفان هستند از قبیل ذرت، غلات و حبوبات، تخم مرغ و گوشت قرمز کمتر مصرف کنید.
• بهتر است به فاصله یک هفته قبل از انجام هر گونه عمل جراحی یا بیهوشی عمومی مصرف این دارو را قطع کنید.

موارد زیر را با پزشک خود در جریان بگذارید:

• مدت طولانی است که بیماری کبدی و کلیوی دارید.
• از فشار خون رنج می برید و برای کنترل آن دارو مصرف می کنید.
• ناراحتی گوارش مانند زخم معده و روده دارید و یا ترش می کنید.
• «پارکینسون» دارید.
• از «فئوکروموسیتوم» رنج می برید.
• «آب سیاه» دارید.
• سایر داروها را همزمان مصرف می کنید.

در ظروف در بسته در جای خشک و خنک (دمای اتاق) ، به دور از دسترس اطفال نگهداری شود.

عوارض ایزو کربوکساید به صورت کاهش فشار خون در حالت ایستاده، اسهال، تاری دید، کاهش توانایی جنسی، سردردهای ضعیف، تهوع، لرزش، ضعف، یبوست، خشکی دهان، افزایش وزن و اشتها، تعریق شدید نمایان می شود که با کاهش یا ادامه مصرف دارو برطرف می شود.

• خواب آلودگی /سرگیجه / سردرد: به صورت گسترده مشاهده شده است ، در موارد حاد با پزشک مشورت شود.
• یبوست / تهوع / استفراغ:به صورت گسترده مشاهده شده است ، در موارد حاد با پزشک مشورت شود.
• احتباس ادرار / خشکی دهان:به صورت گسترده مشاهده شده است ، در موارد حاد با پزشک مشورت شود.
• افزایش فشار خون: ، به ندرت مشاهده شده است ، در صورت مشاهده حتما با پزشک مشورت شود ، در صورت مشاهده عوارض بلافاصله قطع و با پزشک مشورت شود ، در صورت مشاهده عوارض فورا با پزشک مشورت شود.
• بثورات جلدی / کهیر/ خارش: ، به ندرت مشاهده شده است ، در صورت مشاهده حتما با پزشک مشورت شود ، در صورت مشاهده عوارض بلافاصله قطع و با پزشک مشورت شود ، در صورت مشاهده عوارض فورا با پزشک مشورت شود.