| نام دارو | اینترفرون |
| نام لاتین دارو | (Interferon) |
| نام تجاری دارو | آونکس ، بتافرون ، اینترون A |
| به صورت | آمپول |
| دانسته های متداول |
اینترفرون ها در طبقه بندی داروهای ضد ویروس ها قرار می گیرند که این داروها را تعدیل کننده پاسخ بیولوژیک نیز می نامند. مکانیسم اینترفرون ها به صورت ایجاد مقاومت سلول ها در برابر انواع عفونت های ناشی از حمله های ویروسی از جمله در بیماری های صعب العلاجی چون سرطان می باشد. این دارو در حدود 60 سال قبل کشف و وارد چرخه ی تولید دارو شده است. حدود 10 نوع اینترفرون در بین انسان ها و حیوانات شناسایی شده که 7 نوع از آن ها به تنهایی متعلق به انسان هستند. اینترفرون ها در تشدید پاسخ های ایمنی نسبت به ویروس ها از طریق شناسه های ارائه دهنده آنتی ژن ها بسیار موفق عمل می کند. به طور کلی اینترفرون وظیفه تقویت سلول های سالم بدن را نیز به انجام می رساند. اینترفرون ها به سه نوع اصلی آلفا، بتا و گاما تقسیم می شوند. از اینترفرون آلفا در معالجات موسمی یا سرطان خون و سایر سرطان ها و همچنین هپاتیت بی ( B) و سی ( C) کاربرد دارد. اینترفرون بتا نیز وظیفه پیشگیری از تکرار و بازگشت بیماری ام اس (MS) را بر عهده دارد. اینترفرون گاما نیز در کنار سایر آنتی بیوتیک ها به منظور درمان بیماری «گرانولوماتوز» مزمن تجویز می شود. این دارو به شکل آمپول، ویال یا سرنگ آماده تزریق تولید شده و هر یک از سه نوع اینترفرون مورد استفاده دارای عوارض جانبی متعددی هستند که به طور کلی در صورت عدم اطلاع بیمار می تواند عواقب وخیمی را رقم بزند. |
| دانسته های دارویی |
این دارو با نظارت پزشکی تجویز می شود و مصرف خانگی ندارد. |
| طبقه بندی دارویی |
گروه دارویی:
|
| تعداد دفعات مصرف |
روزی یا هفته ای یک بار بر اساس نوع محصول و شرایط بیماری که قرار است درمان شود. |
| مقدار مصرف در بزرگسالان |
میزان مصرف بر اساس سطح بدن و وزن بیماری که قرار است درمان شود ، محاسبه می گردد. |
| دوران حاملگی |
معمولاً تجویز نمی شود . ایمنی آن در بارداری به اثبات نرسیده است . با پزشک خود مشورت کنید. |
| دوران شیر دهی |
این دارو در شیر مادر ترشح شده و ممکن است برای شیرخوار مضر باشد. |
| موارد مصرف در کودکان |
معمولاً استفاده نمی شود. |
| موارد مصرف در افراد بالای 60 سال |
احتمال افزایش عوارض جانبی وجود دارد . ممکن است کاهش مقدار مصرف ضروری باشد. |
| مصرف طولانی مدت |
ممکن است خطر درگیری کبدی وجود داشته باشد . تولید سلول های خونی در مغز استخوان کاهش می یابد . دوز های بالای پشت سرهم با بی حالی، خستگی، شوک و اغما همراه است. |
| مصرف بیش از اندازه |
مصرف بیش از اندازه آن نامحتمل است ، دارو تحت نظارت پزشکی تزریق می شود. |
| مصرف دارو همراه با الکل |
مصرف نکنید. ممکن است الکل سبب افزایش عوارض خواب آوری این دارو شود. |
| مصرف دارو در هنگام انندگی و مشاغل پرخطر |
اطلاعاتی در دست نیست. |
| قطع مصرف دارو |
با پزشک خود مشورت کنید. |
| فراموش کردن یک وعده مصرف دارو |
ممکن نیست . معمولاً این دارو در بیمارستان و تحت نظارت دقیق پزشکی تجویز می شود. |
| شروع تاثیر |
در عرض یک ساعت در بدن فعال می شود اما اثرات آن 2 – 1 ماه قابل توجه نیست. |
| زمان تاثیر |
اثرات فوری آن حدود 12 ساعت به طول می انجامند. |
| رژیم غذایی پیشنهادی |
ندارد. |
| توصیه های ضروری |
کنترل و پایش
|
| اقدامات احتیاطی خاص |
در صورتی که هریک از مشکلات ذیل را دارید، حتماً پزشک خود را در جریان بگذارید.
توجه: اینترفرون تنها تحت نظارت دقیق پزشکی و با توجه به شرایط فعلی بیماری و سابقه پزشکی تجویز می شود.
|
| نگهداری دارو |
در یخچال در دمای °8 – 2 سانتی گراد نگهداری کنید. از یخ زدگی محافظت کنید و دور از نور و دسترس کودکان نگهدارید. |
| عوارض جانبی |
اینترفرون ها دارای عوارض جانبی متعددی هستند که به طور کلی در صورت عدم اطلاع بیمار می تواند عواقب وخیمی را رقم بزند. بخشی از این عوارض مشترک عبارتند از: اسهال، تهوع، سردرد، تب، علائم شبیه آنفلوانزا، درد مفاصل و عضلات، سرگیجه، خشکی دهان، کاهش اشتها، بثورات جلدی، مسمومیت کبدی و همچنین ریزش خفیف مو که چندان قابل اهمیت نبوده و مقطعی می باشد. در صورت حساسیت به هر یک از انواع اینترفرون ها این واکنش نسبت به سایر اینترفرون ها نیز وجود خواهد داشت.
|
| تداخل دارویی |
آلپرازولام بوسپیرون پتیدین(مپریدین) پرفنازین تئوفیلین/ آمینوفیلین تری فلوئوپرازین زولپیدم سیتریزین/لووستیریزین فلوپنتیکسول فلوفنازین فنتانیل فنلزین ونلا فاکسین پیموزاید ترازودون |
| داروهای جایگزین | |
| برچسب ها | اینترفرون |
