دارو شناسی

لیتیوم

لیتیوم

نام دارو لیتیوم
نام لاتین دارو (Lithium)
نام تجاری دارو ککولیت، لیسکونوم
به صورت قرص ، قرص آهسته رهش، کپسول، شربت و پماد.
دانسته های متداول

لیتیوم، که به متال نیز معروف است، در سال 1940 میلادی 1319 خورشیدی وارد بازار دارویی جهان شد. عمده کاربرد این دارو در درمان شیدایی توام با بهت زدگی یا اختلالات دو قطبی است. از مشخصه های این بیماری می توان به حالت هایی مانند حداکثر تهییج و نهایت افسردگی اشاره کرد که معمولا به صورت دوره ای فرد بیمار یکی از این دو حالت را از خود نشان می دهد. لیتیوم از حدت و تکرار این حالات جلوگیری کرده و اجازه نمی دهد فرد دچار این شرایط شود. همچنین گاهی این دارو جهت کمک به داروهای ضد  افسردگی در بیمارانی به کار می رود که به این داروها به تنهایی پاسخ نداده اند. معمولا شروع درمان لیتیوم در بیمارستان یا مراکز درمانی جهت جلوگیری از وخامت بیماری صورت می گیرد. جهت جلوگیری از بروز عوارض دارویی، هرگونه کنترل و پایش دقیق ضرورتا در طی مصرف این دارو باید انجام گیرد. لیتیوم به 2 تا 3 هفته زمان نیاز دارد تا اثر کامل درمانی خود را نشان دهد. به همین علت یک داروی ضد روان پریشی مکمل به همراه لیتیوم جهت ایجاد اثرات تسکینی سریع تر تجویز می شود.

  • مصرف طولانی و زیاد آن خطرات فرآوانی دارد.
  • میزان وابستگی به این دارو کم است.
  • مصرف این دارو نیاز به نسخه پزشک دارد.
دانسته های دارویی

دارویی که تجویز شده است برای درمان بیماری تان است، از تغییر دوز آن بدون دستور پزشک خودداری کنید.

طبقه بندی دارویی

گروه دارویی:
ضد شیدایی

 

نوشته های مشابه
تعداد دفعات مصرف

2-1 بار روزانه همره غذا

مقدار مصرف در بزرگسالان

6/1-3/0 گرم روزانه ، میزان دوز دارو متفاوت است و بستگی به پاسخ درمانی بیمار دارد.

دوران حاملگی

معمولاً تجویز نمی شود، این دارو از جفت عبور کرده و ممکن است برای جنین مضر باشد.

دوران شیر دهی

این دارو در شیر مادر ترشح شده و ممکن است برای شیر خوار مضر باشد.

موارد مصرف در کودکان

توصیه نمی شود.

موارد مصرف در افراد بالای 60 سال

در ای سنین عوارض داورها افزایش می یابد، بنابراین کاهش دوز دارو ضروری است .

مصرف طولانی مدت

مصرف طولانی مدت دارو ممکن است باعث مشکل کلیوی شود. طول درمان با این داور نباید بیش از 5 سال ادامه یابد مگر در شرایطی که نتیجه آزمایش های خون دوره ای نشان دهنده کاهش عملکرد کلیه ها نباشد.

مصرف بیش از اندازه

اگر علائمی مانند تشنج یا از دست رفتن هوشیاری بوجود آمد بلافاصله به اورژانس اطلاع دهید. تا رسیدن اورژانس اقدامات اولیه را انجام دهید.

مصرف دارو همراه با الکل

بپرهیزید، الکل باعث افزایش اثرات تسکینی دارو می شود.

مصرف دارو در هنگام انندگی و مشاغل پرخطر

این دارو باعث کاهش توجه و کُندی عکس العمل می شود بنابراین تا مشخص نشدن اثرات دارو از انجام اینگونه مشاغل پرهیز کنید.

قطع مصرف دارو

بدون دستور پزشک بطور ناگهانی دارو را قطع نکنید، قطع ناگهانی دارو باعث عود علائم بیماری می شود.

فراموش کردن یک وعده مصرف دارو

یادتان آمد بلافاصله مصرف کنید، اگر تا دوز بعدی کمتر از 4 ساعت مانده بهتر است منتظر وعده بعدی باشید و از دو برابر کردن این وعده خودداری نمایید.

شروع تاثیر

بعضی اثرات دارو بعد از 5-3 روز ظاهر می شو د ولی اثرات کامل درمانی آن به بیش از 3 هفته زمان نیاز دارد.

زمان تاثیر

36-18 ساعت و بعضی از اثرات آن چندین روز باقی می ماند.

رژیم غذایی پیشنهادی

این دارو با نمک موجود در بدن به شدت رقابت می کند . بنابراین میزان لیتیوم در خون به میزان نمک موجود در بدن بستگی دارد. از تغییر ناگهانی در مصرف نمک خودداری کنید و همیشه به مقدار کافی آب یا مایعات بنوشید، بخصوص در هوای گرم

توصیه های ضروری
  1. بهتر است برای جلوگیری از ایجاد عوارض گوارشی دارو را همراه غذا و یا بلافاصله بعد از آن مصرف کنید.
  2. میزان مصرف نمک را در حد ثابتی نگه دارید، زمانی که در مصرف نمک افراط می کنید اثر لیتیوم کاهش می یابد و بیشتر دفع می گردد، در شرایطی هم که نمک کم مصرف می کنید غلظت دارو به یکباره در خون افزایش می یابد و اثرات سوئی از خود برجای می گذارد.
  3. روزانه مایعات بخصوص آب زیاد بنوشید و از انجام اعمالی مانند فعالیت شدید، رفتن به سونا یا حمام آفتاب خودداری کنید.
  4. بهتر است مصرف مواد کافئین دار مانند چای، قهوه و نوشابه را به حداقل برسانید.
  5. وزن خود را تحت کنترل داشته باشید و به صورت روزانه خودتان را وزن کنید، افزایش وزن ناگهانی و یا ادم مچ پا را سریعا به پزشک اطلاع دهید.
  6. میزان لیتیوم خون باید هر 3 ماه یکبار اندازه گیری شود، عملکرد تیروئید باید هر 12-6 ماه و عملکرد کلیه ها بطور منظم بررسی گردند.
اقدامات احتیاطی خاص

مطمئن هستید پزشک تان می داند که:

  • مدت زیادی است از بیماری کبدی یا کلیوی رنج می برید.
  • مشکل قلبی دارید.
  • تیروئید پُرکار دارید.
  • میاستنی گراو دارید
  • درگیر بیماری آدیسون هستند.
  • سایر داروها را هم زمان مصرف می کنید.

 

نگهداری دارو

در ظروف در بسته ، درجای خشک ، خنک و دور از دسترس اطفال نگهداری شود.

عوارض جانبی

خیلی از علائمی که در جدول زیر آمده است نشانه میزان بالای لیتیوم در خون است به عبارتی دیگر نشانه مسمومیت با این دارو است، بنابراین دارو را قطع کرده به پزشک اطلاع دهید.

  • تهوع/ استفراغ/ اسهال: به صورت گسترده مشاهده شده است ، در موارد حاد با پزشک مشورت شود ، در صورت مشاهده عوارض بلافاصله قطع و با پزشک مشورت شود 
  • لرزش اندام ها: به صورت گسترده مشاهده شده است ، در موارد حاد با پزشک مشورت شود
  • افزایش وزن: ، به ندرت مشاهده شده است ، در صورت مشاهده حتما با پزشک مشورت شود
  • خواب آلودگی / رخوت: ، به ندرت مشاهده شده است ، در موارد حاد با پزشک مشورت شود ، در صورت مشاهده عوارض بلافاصله قطع و با پزشک مشورت شود
  • تاری دید / بثورات جلدی: ، به ندرت مشاهده شده است ، در موارد حاد با پزشک مشورت شود ، در صورت مشاهده عوارض بلافاصله قطع و با پزشک مشورت شود
  • ضعف عضلانی: ، به ندرت مشاهده شده است ، در موارد حاد با پزشک مشورت شود
  • پُرنوشی و پُردراری: ، به ندرت مشاهده شده است ، در موارد حاد با پزشک مشورت شود
     
تداخل دارویی
آمیلوراید


آنتی هموروئید


آیربسارتان


اسپیرونولاکتون


اِنالاپریل


ایبوپروفن (بروفن)


اینداپامید


بندروفلومتیازید( بندروفلوازید)


بومتانید


پریندوپریل


پیروکسیکام


پیرپیدوستیگمین


پیلوکارپین


تریامترن


داکسی سیکلین


دورزولامید


رامیپریل


ریزاتریپتان


فوروزماید


کاپتوپریل


کاندسارتان


کتوپروفن


لوزارتان


لیزینوپریل


مترونیدازول


متیل دوپا


مفنامیک اسید


ملوکسیکام


ناپروکسن
داروهای جایگزین
برچسب ها لیتیوم

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا