کلروکین

کلروکین یکی از داروهای پیشگیری کننده و درمان بیماری مالاریا به شمار می رود. معمولا این دارو در مدت 3 روز حمله را برطرف می کند. شکل تزریقی آن در موارد شدید بیماری به کار می رود. به منظور پیشگیری از مالاریا، دوز مصرفی ابتدا یک نوبت در هفته و به فاصله یک هفته قبل از مسافرت به نواحی پرخطر آغاز می شود و تا 4 هفته پس از ترک آن محل مصرف دارو ادامه پیدا می کند. البته استعمال کلروکین در همه مناطق مالاریاخیز مناسب نیست چرا که در برخی مناطق نسبت به آن مقاومت دارویی وجود دارد. از کاربردهای دیگر کلروکین می توان به درمان بیماری های خود ایمنی از جمله روماتیسم مفصلی و «لوپوس اریتماتوز » اشاره کرد. عوارض جانبی ناشی از مصرف این دارو هم به شکل تهوع، سردرد، اسهال و کرامپ های شکمی نمایان می شود. گاهی هم ممکن است این عوارض به شکل بثورات جلدی ظاهر شوند. در حین درمان طولانی مدت با کلروکین بهتر است مراقب شبکیه چشم باشید، چرا که در صورت عدم احتیاط ممکن است تاری دید به وجود میاید که امکان دارد منجر به نابینایی شود. معاینات منظم چشمی برای تشخیص تغییرات زودرس ناشی از مصرف این دارو لازم است.

• مصرف طولانی و زیاد آن خطرات فرآوانی دارد.
• میزان وابستگی به این دارو کم است.
• مصرف این دارو نیاز به نسخه پزشک دارد.

دارویی که برای شما تجویز شده است برای درمان بیماری تان مناسب است ، از تغییر دوز آن بدون دستور پزشک خودداری کنید.

گروه دارویی:
ضدمالاریا، ضدروماتیسم

• خوراکی یکبار در هفته (برای پیشگیری از مالاریا)؛
• 4-1 بار روزانه (برای درمان مالاریا)؛
• یکبار روزانه (برای التهاب مفاصل)

پیشگیری از مالاریا، 300 میلیگرم (دو قرص) بصورت تک دوز، یک هفته قبل از ورود به مناطق مالاریاخیز، دارو را آغاز کنید و تا 4 هفته پس از ترک آنجا، ادامه دهید. درمان مالاریا، دوز اولیه 600 میلیگرم (4 قرص) شروع و با 300 میلیگرم ادامه می یابد. روماتیسم مفصلی، 150 میلیگرم (یک قرص) روزانه

در صورت مصرف دوزهای اندک شواهدی از خطر وجود ندارد. دوزهای بالا ممکن است بر جنین اثر گذاشته و باعث بروز ناهنجاری هایی در رشد آن شود. با پزشک خود مشورت کنید.

ممکن است دارو به میزان اندک در شیر وارد شود. در دوزهای طبیعی اثری بر شیرخوار ندارد.با پزشک خود مشورت کنید.

کاهش دوز ضروری است.

مشکل خاصی وجود ندارد جز اینکه افتراق تغییرات بینایی ناشی از دارو با آنچه در اثر فرایند پیری رخ میدهد مشکل است.

مصرف طولانی مدت سبب آسیب چشمی و اختلالات خونی میشود.

در صورت بروز مشکلات تنفسی، تشنج یا کاهش هوشیاری سریعاً به اورژانس اطلاع دهید و تا رسیدن اورژانس اقدامات اولیه را انجام دهید.

مصرف را کاهش دهید.

از آنجا که دارو سبب پیری میشود تا زمانی که اثر کلروکین بر بدن شما مشخص نشده است، از چنین اقداماتی پرهیز کنید.

بدون مشورت با پزشک مصرف دارو را متوقف نکنید.

به محض یادآوری بلافاصله مصرف کنید.

3-2 روز. در روماتیسم مفصلی بروز اثر درمانی به 6 ماه زمان نیاز دارد.

تا یک هفته

ندارد.

1. اگر در حین مصرف این دارو دچار اختلالات بینایی یا شنوایی، ضعف، کبودی های غیر معمول، خونریزی غیرطبیعی، تب و یا گلودرد شدید سریعا پزشک را در جریان قرار دهید.
2. هر گاه در طی مصرف این دارو دچار حساسیت به نور خورشید شدید لازم است تا هنگام خروج از منزل عینک آفتابی بزنید و از لباس های پوشیده استفاده نمایید.
3. این دارو را می توانید همراه غذا یا شیر نیز مصرف کنید.
4. معاینات دوره ای چشم و آزمایش خون و بررسی سلولهای خونی لازم است.

مطمئن هستید پزشک تان میداند که:

• دچار مشکل کبدی یا کلیوی شده اید.
• بیماری فاویسم دارید.
• مشکلات چشمی یا بینایی دارید.
• از پسوریازیس رنج می برید.
• سابقه تشنج دارید.
• دچار پورفیری شده اید.
• سایر داروها را همزمان مصرف میکنید.

در محفظه سربسته در جای خنک، خشک و به دور از نور و دسترس کودکان قرار دهید.

عوارض جانبی از جمله تهوع، اسهال و درد شکمی را میتوان با مصرف دارو همراه با غذا برطرف کرد. تغییرات بینایی باید به سرعت به پزشک اطلاع داده شود.

• تهوع/اسهال/درد شکمی:به صورت گسترده مشاهده شده است ، در موارد حاد با پزشک مشورت شود
• سردرد/گیجی/اختلالات شنوایی: ، به ندرت مشاهده شده است ، در صورت مشاهده حتما با پزشک مشورت شود
• تغییرات خلقی: ، به ندرت مشاهده شده است ، در صورت مشاهده حتما با پزشک مشورت شود.
• بثورات جلدی/تاری دید: ، به ندرت مشاهده شده است ، در صورت مشاهده حتما با پزشک مشورت شود ، در صورت مشاهده عوارض بلافاصله قطع و با پزشک مشورت شود ، در صورت مشاهده عوارض فورا با پزشک مشورت شود.