| نام دارو | پیروکسیکام |
| نام لاتین دارو | (Piroxicam) |
| نام تجاری دارو | پرکسیدول، پیروزیپ، لاپیروکس، فلدن (Feldene) |
| به صورت | کپسول، شیاف، ژل ، قرص و قرص حل شدنی |
| دانسته های متداول |
داروی پیروکسیکام حدود40 سال قبل وارد بازار دارویی جهان شده و در فهرست داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی قرار گرفته است. عوارض جانبی این دارو به مشابه سایر داروهای هم ردهی آنبه صورت کاهش درد، خشکی و یا التهاب مفاصل ظاهر می شود. مکانیسم این دارو به گونه ای است که می تواند تا ساعت ها در خون بماند و غلظت خود را حفظ کند. دوز مصرفی این دارو به صورت یکبار در روز تجویز می شود. از سایر کاربردهای این دارو می توان به کاهش دردهای التهابی ناشی از «استئوآرتریت» «روماتیسم مفصلی» «حمله حاد نقرس» و «اسپوندیلیت آنکیلوزان» اشاره کرد. هر چند پیروکسیکام در بیماری استئوآرتریتی می تواند علایم این بیماری را که به صورت درد و یا التهاب ظاهر می شود کاهش دهد ولی نمی تواند بیماری را درمان کند. در مواردی که این دارو را به صورت ترکیبی همراه با داروهایی که آهسته رهش می باشند و در طولانی مدت در خون میمانند تجویز می شود. از این دارو همچنین به منظور تسکین دردهای ناشی از انواع آسیب های ورزشی، التهاب رباط ها و یا کپسول های مفصلی و نیز بعد از جراحیهای مختصر استفاده میشود. پیروکسیکام کمتر از داروهای دیگری از قبیل آسپرین موجب ناراحتی های گوارشی و یا زخم معده می شود و به همین دلیل افرادی که دچار ناراحتی های گوارشی هستند به راحتی می توانند آن را مصرف نمایند.
|
| دانسته های دارویی |
دارویی که برای شما تجویز شده برای درمان بیماریتان مناسب است از تغییر میزان مصرف آن بدون دستور پزشک خودداری کنید. |
| طبقه بندی دارویی |
گروه دارویی:
|
| تعداد دفعات مصرف |
1-3بار روزانه همراه با غذا و مقدار کافی آب |
| مقدار مصرف در بزرگسالان |
40-10 میلی گرم روزانه |
| دوران حاملگی |
بپرهیزید، بخصوص در 3 ماه آخر بارداری، که ممکن است خطر آسیب به قلب جنین زیاد شود و مدت زایمان را طولانی نماید. |
| دوران شیر دهی |
این دارو د شیر ترشح شده ولی در دوز طبیعی مشکل خاصی برای شیرخوار بوجود نمی آورد. |
| موارد مصرف در کودکان |
در کودکان زیر 6 سال توصیه نمی شود، برای سایر کودکان کاهش دوز ضروری است. |
| موارد مصرف در افراد بالای 60 سال |
در این سنین عوارض داروها افزایش می یابد بهتر است دوز دارو را کاهش دهید. |
| مصرف طولانی مدت |
مصرف طولانی مدت دارو می تواند باعث خوریزی معده و روده شود. |
| مصرف بیش از اندازه |
معمولاً مصرف ناآگاهانه دارو، مشکل جدی بوجود نمی آورد ولی مصرف بیش از این می تواند باعث تهوع و استفراغ شود که باید بلافاصله به پزشک اطلاع داد. |
| مصرف دارو همراه با الکل |
بپرهیزید، الکل به تنهایی باعث ایجاد تحرک معده می شود، اگر با پیرکسیکام همزمان مصرف شود خطر ایجاد زخم معده افزایش می یابد. |
| مصرف دارو در هنگام انندگی و مشاغل پرخطر |
این دارو ممکن ات باعث سرگیجه شود بنابراین از اینگونه مشاغل بپرهیزید. |
| قطع مصرف دارو |
اگر دارو برای اثر ضد دردی آن در مدت کوتاهی مصرف می شود، بدون هیچ مشکلی می توانید آن را قطع نمایید.در شرایطی که برای مصرف طولانی مدت (اثرات ضد التهابی) تجویز شده است ، هنگام قطع آن با پزشک مشورت کنید. |
| فراموش کردن یک وعده مصرف دارو |
به یاد آوردید فوراً مصرف کنید، اگر تا وعده بعدی کمتراز 4 ساعت مانده بهتر است منتظر وعده بعدی باشید. |
| شروع تاثیر |
بعد از 4-3 ساعت کاهش می یابد، در موارد التهاب مفاصل اثر ضد التهابی آن بعد از 4-2 هفته ظاهر می گردد.در نقرس بعد از 5-4 روز بوجود می آید. |
| زمان تاثیر |
تا 2 روز ، گاهی اوقات 7 تا 10 روز پس از قطع دارو اثرات درمانی اش باقی می ماند. |
| رژیم غذایی پیشنهادی |
ندارد. |
| توصیه های ضروری |
|
| اقدامات احتیاطی خاص |
مطمئن هستید پزشک تان می داند که:
|
| نگهداری دارو |
در ظروف کاملاً در بسته در جای خشک و خنک (در دمای اتاق) و به دور ازنور و دسترس اطفال نگهداری شود. |
| عوارض جانبی |
معمولاً عوارض گوارشی، سرگیجه و سردرد ناشی از مصرف این دارو شدید نیستند؛ در صورت وجود خوندر مدفوع و یا سیاهی آنرا فوراً به پزشک اطلاع دهید.
|
| تداخل دارویی |
وارفارین ایندومتاسین پردنیزولون دیگوکسین سیپروفلوکساسین کلونیدین لیتیوم متوترکسات |
| داروهای جایگزین | |
| برچسب ها | پیروکسیکام |
