| نام گیاه | علف جنگل |
| نام علمی | Combretum micranthum |
| نام لاتین | Opium antidote |
| اسامی دیگر | پادزهر تریاک |
| دانسته های متداول |
تیره: گارم زنگیان (Combretaceae) گروه مصرفی: قابض ها و صفرا آور ها علف جنگل درختی است با شاخه های منشعب فراوان که تا ارتفاع 4-3 متری رشد می کند، برگ های آن به طول 13-10 سانتی متر و عرض 6 سانتی متر می باشد، محور برگ ها شفاف و گاهی سطح آن حاوی فلس است. |
| بخش دارویی |
برگ ها ( خشک شده ) |
| روش جمع آوری و نگهداری |
برگ ها را در اواسط تابستان جمع آوری و در دمای 40 – 35 درجه سانتی گراد خشک می کنند . پودر حاصل از برگ ها را در ظروف دهانه بسته و تیره به دور از نور خورشید نگهداری می کنند . |
|
محل رویش |
آفریقا ، آسیا محل رویش علف جنگل در ایران وارداتی |
| ویژگی های گیاه |
برگ گیاه علف جنگل قابض است . |
| مزاج گیاه | ندارد |
| درجه مزاج | 0 |
| مصارف سنتی |
مسمومیت چاقی اختلالات کیسه صفرا اختلالات کبدی |
| دانسته های پزشکی |
گیاه علف جنگل حاوی فلاونوئید ها و الکالوئید های بتائینی است که به گیاه خاصیت صفراآوری و قابض کنندگی می دهد . |
| موارد اثبات شده |
ندارد |
| عوارض جانبی |
مصرف به مقدار توصیه شده با عارضه ای همراه نیست . |
| موارداحتیاط |
بارداری شیردهی |
| مصرف بیش از اندازه |
تهوع ( خفیف ) |
| تعداد دفعات مصرف |
از گیاهی علف جنگل دمنوشی تهیه می شود که برای آماده سازی آن باید 3 قاشق چای خوری از پودر گیاه را در نیم لیتر آب حل کرده و بعد از گذشت 15 دقیقه، صاف کنید تا محلول به دست آید. روزانه می توانید یک فنجان و یا حداکثر 3 فنجان از محلول را در هر وعده غذایی مصرف کنید. با توجه به این که این چایی تلخ است لذا در بعضی از کشورها همانند سنگال، مالی و بورکینافاسو آن را با شیر و شکر می خورند. |
| روش استفاده |
خوراکی |
| موارد منع مصرف |
ندارد |
| تداخل دارویی | |
| داروهای جایگزین | |
| مصلح | |
| برچسب ها |
توضیحات علف جنگل فواید علف جنگل مضرات علف جنگل |
