گیاهان دارویی

علف خرس

علف خرس

نام گیاه علف خرس
نام علمی Arctostaphylos uva-ursi
نام لاتین Bearberry
اسامی دیگر pinemat manzanita
دانسته های متداول

تیره: خلنگیان (Ericaceae)

گروه مصرفی: ضد میکروب ها

علف خرس گیاهی است به رنگ قرمز تیره، ارتفاع 5/1 متری و برگ های سبز بدون کرک که به اندازه 10×12 میلی متر بوده و به صورت متناوب بر روی ساقه ها قرار گرفته اند. این برگ ها در قسمت پشتی، آرایش مشبکی دارند. گل های سفید یا قرمز این گیاه در دسته های 12-3 سایی در گل آذین انتهایی و آویزان قرار گرفته اند.

بخش دارویی

برگ ها ( خشک شده ، تازه )

نوشته های مشابه
روش جمع آوری و نگهداری

برگ های گیاه علف خرس ارزش زیادی دارند لذا برای جمع آوری باید از اوایل مهر ماه تا اواسط دی ماه اقدام کرده و برگ های تازه را در مایکروویو در دمای 60-35 درجه سانتیگراد خشک نمود. پودر به دست آمده را باید در ظرف های در بسته و تیره و به دور از نور خورشید، در جای خشک نگهداری کنید.


محل رویش

مناطق شمالی اروپا ، هیمالیا و آمریکای شمالی

محل رویش علف خرس در ایران

وارداتی

ویژگی های گیاه

گیاه علف خرس دارای برگ های منحصر به فردی است که تشخیص آن را آسان تر می کند ، مزه برگ ها تلخ و قابض است و سطح زیرین آن شبکه های از رگ برگ ها و نقطه هایی غیر غده ای دیده می شود .

مزاج گیاه ندارد
درجه مزاج 0
مصارف سنتی

ناراحتی های ادراری

ناراحتی های صفراوی

دانسته های پزشکی

گیاه علف خرس حاوی تانن ، گلیکوزید های هیدروکینونی ، فلانویید ها و تری ترپن ها است . اثرات قابض کنندگی گیاه علف خرس را به تانن ها و اثرات ضد میکروبی آن را به گلیکوزید های هیدروکینونی نسبت می دهند.

موارد اثبات شده

عفونت مجاری ادراری

هومیوپاتی

التهاب مجاری ادراری

 
عوارض جانبی

دل درد

تهوع

استفراغ

 
موارداحتیاط

بیمارانی که دچار اختلالات کبدی هستند .

سالمندان بالای 60 سال

 
مصرف بیش از اندازه

لازم به ذکر است که مصرف بیش از اندازه گیاه علف خرس عوارضی را به دنبال خواهد داشت:

1- این گیاه منجر به سوزش مجاری ادراری و مثانه می شود.

2- همچنین از عوارض مصرف بیش از اندازه علف خرس، صدمات کبدی است.

3- در صورتی که به مدت طولانی و بدون تجویز پزشک از این گیاه استفاده کنید منجر به بروز سمیت کبدی به ویژه در کودکان خواهد شد.

4- افراد مبتلا به کم خونی که قرص آهن هم مصرف نباید به سراغ این گیاه بروند.

5- فوروزماید، اسپیرونولاکتون، بومتادین و هیدروکلرونیازید از جمله داروهایی هستند که افراد برای کاهش فشار خون و درمان ناراحتی های قلب از آن ها استفاده می کنند حال مصرف همزمان این داروها با علف خرس منجر به کاهش اثرات دارویی می شود.

اقدامات فوری کادر پزشکی در مواقع حاد:

در صورت بروز عوارض ناشی از مصرف زیاد علف خرس باید اقدامات زیر را انجام داد:

1- قطع مصرف

2- مصرف مایعات کافی

3- ایجاد فاصله مصرف در حدود 2 – 1 ساعت بین مصرف آهن و علف خرس

تعداد دفعات مصرف

1- دمنوش

برای تهیه دمنوش باید دو قاشق چای خوری پودر یا قطعات گیاه را به 5/2 لیوان آب سرد افزوده و 10 دقیقه بجوشانید. سپس ترکیب را از صافی رد کنید تا محلول به دست آید. روزانه می توانید یک فنجان از این چای را مصرف کنید. ممکن است چایی مزه قابض داشته و قابل نوشیدن نباشد لذا در این صورت باید مدت زمان نوشیدن را بیشتر نمود.

2- عصاره مایع

از گیاه علف خرس عصاره مایع نیز تهیه می شود که می توانید  یک قاشق چای خوری معادل 2 میلی لیتر از محلول را روزانه با مایعات دیگر بنوشید.

3- تزریقی

محلول تزریقی حاصل از گیاه علف خرس به میزان یک میلی لیتر به صورت زیر جلدی و هفته ای دو بار اعمال می شود.

4- کپسول 

روزانه می توانید یک عدد کپسول 150 یا 505 یا 455 میلی گرمی را مصرف کنید.

5- قرص

مصرف روزانه یک عدد قرص مجاز است.

6- گلبول 

شما می توانید روزانه 5 عدد گلبول را استفاده کنید. 

روش استفاده

خوراکی

موضعی

تزریقی

 
موارد منع مصرف

بارداری

شیردهی

کودکان زیر 12 سال

بیمارانی که اختلالات کلیوی دارند .

بیمارانی که مدام ادرار اسیدی دارند ( اثر ضد باکتریایی گیاه علف خرس از بین می رود )

تداخل دارویی
داروهای جایگزین
مصلح
برچسب ها خاصیت علف خرس
کاربرد علف خرس
مضرات علف خرس

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا