گیاهان دارویی

سس شبدری

سس شبدری

نام گیاه سس شبدری
نام علمی Cuscuta epithymum
نام لاتین Dodders
اسامی دیگر افتیمون، سس آویشنی، Scaldweed , beggarweed
دانسته های متداول

تیره: سسیان (Cuscutaceae)

گروه مصرفی: ملین ها

گیاهی 5/1 متری که زندگی انگلی داشته و دارای ساقه های زرد و قرمز، نخی شکل،بالا رونده، منشعب و حاوی اندام های مکنده است،گل های قرمز آن گوشتی و در دستجات کوچکی قرار گرفته اند. 

بخش دارویی

اندام های هوایی ( خشک شده )

نوشته های مشابه
روش جمع آوری و نگهداری

اندام های هوایی گیاه را در اواسط پائیز و بهار جمع آوری و در دمای اتاق خشک کرده پودر آن را در ظروف دهانه بسته و تیره به دور از نور خورشید و دسترس حشرات نگهداری می کنند .


محل رویش

اروپا ، آسیا و آفریقا

محل رویش در ایران

در اکثر مناطق استان های شمالی رشد می کند ، همچنین در استان های لرستان ،اصفهان ،هرمزگان ،فارس و تهران نیز دیده شده است .

ویژگی های گیاه

این گیاه بدون برگ است .

مزاج گیاه ندارد
درجه مزاج 0
مصارف سنتی

یبوست

سخت ادراری

اختلالات طحال

اختلالات کبدی 

دانسته های پزشکی

این گیاه حاوی ساپونین ها و تانن ها است که اثرات ملینی گیاه را به این ترکیبات نسبت می دهند .

موارد اثبات شده

طب ایرانی اسلامی

این گیاه گرم و خشک در درجه دوم است و اثرات زیر را دارد :

مسهل سودا و بلغم

ضد تشنج

ضد مالیخولیا

در سردرد مفید است . 

عوارض جانبی

مصرف به مقدار توصیه شده با عارضه ای همراه نخواهد بود .

موارداحتیاط

شیردهی

مصرف بیش از اندازه

تهوع

استفراغ

تعداد دفعات مصرف

گیاه تازه را با سالاد ترکیب و قبل از وعده غذایی مصرف می کنند .

5/1 گرم یا نصف قاشق چایخوری از پودر گیاه را به 200 میلی لیتر آب جوش اضافه کرده پس از 10 دقیقه محلول حاصل را صاف و یک فنجان از آن را در بین وعده های غذا روزانه مصرف می کنند .

روش استفاده

خوراکی

موارد منع مصرف

بارداری

تداخل دارویی
داروهای جایگزین
مصلح
برچسب ها سس شبدری

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا