لاموتری ژین

لاموتریژین جزء گروه داروهای ضدتشنج است که در سال 1933 میلادی مصادف با 1372 خورشیدی به بازار دارویی جهان راه پیدا کرد. این دارو برای درمان تشنج ناشی از بیماری صرع یا به تنهایی و یا به صورت ترکیبی و مکمل با سایر داروهای ضد  صرع تجویز می شود. این دارو از طریق ایجاد تعادل بین تحریک و مهار انتقال دهنده های عصبی در مغز، تأثیر خود را می گذارد. لاموتریژین نسبت به سایر داروهای قدیمی تر این گروه از اثر آرام  بخشی کمتری برخوردار است و نیازی برای تعیین میزان آن درخون نمی باشد. عوارض دارویی لاموتریژین بسیار خفیف بوده و با کاهش یا ادامه مصرف آن از بین می رود. این دارو در مقایسه با سایر داروهای قدیمی تر این گروه تداخل کمتری با قرص های ضد حاملگی دارد.

• خطرات مصرف بیش از اندازه آن قابل ملاحظه است.
• میزان وابستگی به این دارو کم است.
• مصرف این دارو نیاز به نسخه پزشک دارد.

دارویی که تجویز شده برای درمان بیماری تان مناسب است از تغییر دوز آن بدون دستور پزشک خودداری کنید.

گروه دارویی:
ضد تشنج   

1-2 بار روزانه

500-100 میلی گرم روزانه ( که با دوز کم شروع و به تدریج افزایش می یابد). 200-100 میلی گرم روزانه در شرایطی که با داروی دیگری از این گروه مانند سدیم و الپروات همراه باشد.

توصیه نمی شود.

این دارو در شیر مادر ترشح شده و ممکن است برای شیر خوار مضر باشد.

مصرف این دارو در اطفال کمتر از 2 سال ممنوع و در کودکان کمتر از 12 سال به عنوان داروی واحد، توصیه نمی شود.

مشکل خاصی به وجود نمی آید.

مشکل خاصی ایجاد نمی شود.

معمولاً مصرف ناآگاهانه مشکلی بوجود نمی آورد ولی اگر بیش از آن مصرف شود و رخوت، دو بینی، عدم هماهنگی عضلات، تهوع و استفراغ بوجود آید به پزشک اطلاع دهید.

بپرهیزید، الکل باعث افزایش عوارض دارو می شود.

مصرف این دارو باعث خواب آلودگی، سرگیجه و اختلال در بینایی می شود که بهتر است تا مشخص شدن اثرات دارو از انجام اینگونه مشاغل خودداری کنید.

بدون دستور پزشک دارو را بطور ناگهانی قطع نکنید، این دارو تحت نظر پزشک و طی 2 هفته به تدریج کاهش می یابد تا نهایتاً قطع شود، قطع ناگهانی دارو باعث عود تشنجات می شود.

به خاطر آوردید فوراً مصرف کنید، اگر تا وعده بعدی کمتر از 2 ساعت مانده، منتظر وعده بعد شوید واز دو برابر کردن دوز دارو بپرهیزید.

در حدود 5 روز

تا 24 ساعت

ندارد.

توصیه می شود به علت احتمال بروز واکنش های حساسیت به نور در هنگام ترک منزل از عینک آفتابی و لباس های پوشیده استفاده نمایید.

مطمئن هستید پزشک تان می داند که:

• مدت طولانی درگیر بیماری کبدی یا کلیوی بوده اید.
• از تالاسمی رنج می برید.
• سایر داروها را هم زمان مصرف می کنید.

در ظرف دربسته در جای خنک ، خشک به دور از دسترس اطفال نگهداری شود.

این دارو عارضه جدی به همراه ندارد. شایع ترین عوارض آن عبارتند از ، بثورات جلدی، تهوع، سردرد، خستگی، بی خوابی ، تاری دید و دو بینی ، سرگیجه، آشفتگی ، گیجی، و عدم هماهنگی عضلات. در شرایطی که بثورات جلدی بوجود آمد نشانه ایجاد واکنش های حساسیتی است، همچنین اگر گلو درد، علائم شبه آنفلوانزا و ایجاد خون مردگی های غیر طبیعی ظاهر شد، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

• سردرد: به صورت گسترده مشاهده شده است ، در موارد حاد با پزشک مشورت شود.
• بثورات جلدی: به صورت گسترده مشاهده شده است ، در صورت مشاهده حتما با پزشک مشورت شود ، در صورت مشاهده عوارض فورا با پزشک مشورت شود.
• تاری دید/ دوبینی: به صورت گسترده مشاهده شده است ، در صورت مشاهده حتما با پزشک مشورت شود.
• لرزش / عدم تعادل: به صورت گسترده مشاهده شده است ، در صورت مشاهده حتما با پزشک مشورت شود.
• تهوع: ، به ندرت مشاهده شده است ، در موارد حاد با پزشک مشورت شود.
• علائم شبه آنفلوانزا: ، به ندرت مشاهده شده است ، در صورت مشاهده حتما با پزشک مشورت شود ، در صورت مشاهده عوارض فورا با پزشک مشورت شود.
• گلو درد/ خون مردگی: ، به ندرت مشاهده شده است ، در صورت مشاهده حتما با پزشک مشورت شود ، در صورت مشاهده عوارض فورا با پزشک مشورت شود.
• ورم اطراف صورت: ، به ندرت مشاهده شده است ، در صورت مشاهده حتما با پزشک مشورت شود ، در صورت مشاهده عوارض فورا با پزشک مشورت شود.