پا بزی
نام گیاه | پا بزی |
نام علمی | Aegopodium podagraria |
نام لاتین | Goutweed |
اسامی دیگر | ground elder, herb gerard, bishop’s weed, goutweed, gout wort |
دانسته های متداول |
تیره: کرفسیان (Apiaceae) و از خانواده چتریان گروه مصرفی: ضد التهابی این گیاه دارای برگ های سه برپچه است و برگچه ها بیضی شکل هستند. از طرفی نیز دارای فرم دندانه ای بوده و گل آذین آن یک متر است. گل ها کاسبرگ ندارد و گلبرگ ها نیز سفید و صورتی هستند. ساقه ها گوشه دار بوده و بسیار توخالی است. طول گلبرگ ها 5/1 میلی متر است. |
بخش دارویی |
بخش های هوایی ( تازه ) |
روش جمع آوری و نگهداری |
به صورت تازه ( درون کیسه ای درون یخچال یا جای خنک ) توجه خشک کردن گیاه باعث از بین رفتن اسکوربیک اسید ، روغن فرار و پولی ان ها می شود و اثرات درمانی آن را کاهش می دهد . |
محل رویش |
پابزی بومی اروپا و برخی از نواحی آسیا ( آسیای غربی ) محل رویش در ایران وارداتی یا کاشته می شود . |
ویژگی های گیاه |
پابزی توسط ساقه های روندة زیرزمینی تکثیر می شود ، خواص دارویی آن در برداشت تازه گیاه است . |
مزاج گیاه | ندارد |
درجه مزاج | 0 |
مصارف سنتی |
نقرس ( خوراکی به صورت دم کرده و موضعی به صورت ضماد ) روماتیسم ( خوراکی به صورت دم کرده و موضعی به صورت ضماد ) بواسیر ( موضعی به صورت حمام ) بیماری های کلیوی ( خوراکی به صورت دم کرده ) بیماری های مثانه ( خوراکی به صورت دم کرده ) بیماری های روده ایی ( خوراکی به صورت دم کرده ) |
دانسته های پزشکی |
این گیاه حاوی مقداری روغن فرار و گلیکوزیدهای فلاونولی و مشتقات کافئیک اسید مثل اسکوربیک اسید است که اثرات ضد التهابی و ترمیمی دارد . |
موارد اثبات شده |
ندارد |
عوارض جانبی |
عارضه جانبی خاصی گزارش نشده است . |
موارداحتیاط |
ندارد |
مصرف بیش از اندازه |
معمولاً ناراحتی های گوارشی به دنبال مصرف مقدار زیادی از آن بروز می کند . |
تعداد دفعات مصرف |
روزانه یک بار ، 30 میلی لیتر شیره گیاه |
روش استفاده |
خوراکی ( به صورت دم کرده البته خرد شده برگ ها و بخش های هوایی تازه ) موضعی ( ضمادها و حمام ) ، برای تهیه ضماد گیاه تازه را له کرده بر روی موضع می گذارند . |
موارد منع مصرف |
منع مصرف خاصی ندارد |
تداخل دارویی | |
داروهای جایگزین | |
مصلح | |
برچسب ها | پا بزی |