خاراگوش

تیره: کاسنیان (Asteraceae) و از خانواده مرکب ها

گروه مصرفی: اشتها آورها ، صفرا آورها

خارا گوش گیاهی است نیمه درختچه که تا ارتفاع 5/1 متری رشد می کند، ساقه آن افراشته ،برگ دار و منشعب است. گل ها به صورت پانیکول های پُر از گل آویزان زرد رنگ است.

• بخش های هوایی گیاه شامل گل، برگ و شاخه ( خشک شده ، تازه )
• بذر

نیازهای اکولوژیک:

بهترین فصل برای رشد خاراگوش، بهار است. این گیاه به خاک «لومی شنی» و محلی آفتابی نیاز دارد تا بتواند بهترین عملکرد را نشان دهد.

در اواسط پاییز جمع آوری آغاز شده بخش های هوایی خشک شده و در ظرف تیره رنگ با برچسب « سمی » نگهداری می شود .

در اکثر نقاط دنیا دیده می شود .

محل رویش در ایران

استان های مازندران ، گیلان ، آذربایجان غربی ، کردستان ، خراسان و تهران

این گیاه دارای میوه ای فندقه به طول 2 – 1 میلی متر است ، گیاه معطر است ولی مزه بسیار تلخی درد . برگ ها نوک نیزه ای به پهنای 3 – 2 میلی متر هستند .

مصلح: انیسون، مصطکی، عسل، شربت انار

• سوء هاضمه
• یبوست
• ورم معده
• بیماری های کبدی
• دل درد
• نفخ
• تب نوبه ( احتمالاً )
• کم اشتهایی
• بیماری های کرمی ( احتمالاً )
• قاعدگی نامنظم
• کم خونی ( احتمالاً )
•  زخم ها ( موضعی )
• گزیدگی حشرات ( موضعی )
• کورک ( موضعی )

از این گیاه ، روغنی به نام افسنطین می گیرند که حاوی ترکیبات سسکویی ترپن ها ، توجون ، سابینیل استات و … می باشد . اثرات صفراآوری ، اشتهاآوری و التیام بخشی گیاه را به این ترکیبات نسبت می دهند.

خواص گیاه:

• این گیاه به تنهایی برای صفرا مسهل و در ترکیب با برخی از داروها می تواند برای سودا مسهل باشد.
• بسیار اشتها آور
• گیاه دارویی ضد انگلی برای دستگاه گوارش
• ضد نفخ و بادشکن
• دارای خاصیت آنتی بیوتیکی
• کمک به رفع مسمومیت ناشی از داروها
• پیشگیری کننده از یائسگی زودرس
• جلوگیری از خون ریزی های شدید در دوران قاعدگی
• رفع دردهای عصبی، سردرد، سرگیجه
• درمان خستگی و خواب  آلودگی
• تقویت حافظه
• افزایش جریان خون و در نتیجه خون رسانی بیشتر به پوست که منجر به شادابی آن می شود.
• همین افزایش سرعت خون منجر به تقویت و بهبود عملکرد قلب می شود.
• تصفیه و پاکسازی خون
• تقویت مو و جلوگیری از ریزش آن
• یک گیاه دارویی بسیار مناسب برای عقرب گزیدگی
• درمان درد مفاصل
• کمک به پاکسازی ریه ها 
• درمان ورم، سیاهی و لکه های قرمز دور چشم
• تقویت قوای عمومی بدن

• سوء هاضمه
• کم اشتهایی
• بیماری های مجاری صفراوری

طب ایرانی اسلامی

این گیاه گرم در درجه اول و خشک در درجه سوم است و اثرات زیر را دارد :

• مقوی
• خشکاننده
• گرم کننده
• از بین برنده کبودی های بدن به خصوص زیر چشم

• استفراغ
• انقباض دستگاه گوارش
• سرگیجه
• سردرد
• اختلال سیستم اعصاب مرکزی

• سالمندان بالای 60 سال
• کودکان زیر 12 سال

• به هیچ عنوان نباید مصرف آن را به صورت خود سرانه افزایش دهید. این گیاه دارای ماده توجون است که استفراغ آور است. بارها دیده شده است که مصرف زیاد آن سبب کاهش فشار خون شده و آب بدن را از بین می برد.
• افرادی که دارای صرع هستند باید بدانند که توجون سبب می شود که آستانه تشنج کاهش یابد. به این ترتیب برای این افراد استفاده از گیاه خطرناک است.

اقدامات فوری کادر پزشکی در مواقع حاد:

• بلافاصله بستری بیمار و کنترل علایم حیاتی
• خوراندن زغال فعال (در صورت هوشیاری )
• شستشوی معده ( در صورتی که از زمان مصرف بیش از 2 ساعت نگذشته است )
• درمان علامتی

• این گیاه به صورت جوشانده مورد استفاده قرار می گیرد به طوری که می توانید 5 ق چ از پودر گیاه را به یک لیتر آب جوش اضافه کنید و ده دقیقه زمان نیاز است تا آماده شود. استفاده از آن به صورت موضعی است.
• نوع دیگر به صورت دم کرده است و باید نصف ق چ از پودر گیاه را به 200 میلی لیتر آب جوش اضافه و ترکیب کنید به این ترتیب پس از گذشت ده دقیق محلول صاف شده و می توانید یک فنجان در طول روز مصرف کنید.
• روش دیگر استفاده به صورت تنتور است که باید مقداری از گیاه تازه و یا پودر آن با اتانول 80 درجه ترکیب شود و پس از 48 ساعت استراحت محلول  صافی به دست می آید که می توانید به میزان 10 الی 30 قطره از آن را به همراه مایعات دیگر مصرف کنید.

• خوراکی

• بارداری
• شیردهی
• افراد با سابقه بیماری های معده و روده
• افراد با سابقه تشنج یا غش
• افراد مبتلا به خونریزی شدید
• افراد مبتلا به افسردگی و بیماری های شدید عصبی