هلو
نام گیاه | هلو |
نام علمی | Prunus persica |
نام لاتین | Peach |
اسامی دیگر | شفتالو |
دانسته های متداول |
تیره: گل سرخ گروه مصرفی: ملین ها درختی کوتاه که حداکثر ارتفاع آن بین 8-5 متر می باشد، برگ ها بیضی کشیده یا مستطیلی – سرنیزه ای به طول حدود 15 سانتی متر و حاشیه دندان اره ای می باشد. گل ها پیش رس و قبل از برگ ها ظاهر می شود و به رنگ سفید، صورتی و قرمز دیده می شوند.
|
بخش دارویی |
• میوه (تازه، فراوری شده) • برگ (خشک شده) • گل (خشک شده) |
روش جمع آوری و نگهداری |
• میوه گیاه در اواسط تابستان رسیده و در سبدهای پلاستیکی جمع آوری و در انبارهای خنک نگهداری می شود. قسمتی از محصول جهت تولید فرآورده هایی از قبیل آبلیمو، مربا، لواشک، برگه، طعم دهنده های غذایی، کرم و ماسک های بهداشتی و آرایشی و کمپوت ها به کارخانه جات ارسال می شود. هلو در یخچال برای یک هفته قابل مصرف است و در فریزر به مدت طولانی تری قابل نگهداری است. • گل ها در موسم گلدهی جمع آوری و در دمای اتاق خشک می گردد، پودر حاصل از آن در ظروف در بسته به دور از نور خورشید و رطوبت نگهداری می شود. • برگ ها پس از موسم گلدهی جمع آوری و در مای 40-53 درجه سانتی گراد خشک و پودر آن درون ظروف در بسته نگهداری می شود. |
محل رویش |
این گیاه بومی چین است و از طریق جاده ابریشم به ایران و سپس اروپا گسترش یافته است. محل رویش در ایران در اغلب استان ها به ویژه فارس، تهران، اصفهان، کرمان، بوشهر، گلستان و یزد پراکنش دارد. |
ویژگی های گیاه |
میوه گیاه شفتی گرد که اندازه متنوعی دارد و گاهی به قطر 8-7 متر می رسد، رنگ آن سرخ طلایی و بسیار کرکدار است، هسته در مرکز تا حدودی کروی، سخت، فشرده با شیارهای نامنظم است. مغز هسته تلخ است. |
مزاج گیاه | ندارد |
درجه مزاج | 0 |
مصارف سنتی |
• یبوست (برگ) • رفع عطش (میوه) • ابتلا به کرم کدو (جوشانده گل) • سیاه سرفه • جوانسازی پوست (ماسک یا کرم) توجه: ماسک ها و کرم ها در ترکیباتشان هلو دارند و برای جوان سازی پوست مفید اند، قابل توجه است که مالیدن مستقیم هلو به پوست بر طراوت و جوانسازی به علت عدم عبور آن از پوست، ندارد. |
دانسته های پزشکی |
پوست هلو دارای ویتامین A است و بهتر است هلو با پوستش خورده شود (در افرادی که مشکل گوارشی ندارند) همچنین این منبع غنی از ویتامین C، منبع خوبی از پتاسیم و سریع الهضم می باشد. 100 گرم هلو 39 کالری انرژی آزاد می کند و حاوی 0.2 گرم چربی، 190 میلی گرم پتاسیم، 10 گرم کربوهیدرات و 0.9 گرم پروتئین است. هلو سرشار از ویتامین C به میزان 11% A، ویتامین 6%، آهن 1% و منیزیم 2%است. توجه: هلو فاقد کلسترول، ویتامین D، ویتامین 6%، کلسیم وسدیم است. |
موارد اثبات شده |
طب ایرانی اسلامی مزاج این گیاه سرد تر است و در موارد زیر کاربرد دارد. • یبوست (برگ خشک شده) • سیاه سرفه • بوی بد دهان • تشنگی مفرط • تقویت نیروی جنسی در افراد گرم مزاج • بیماران کلیوی (ادرارآور است) • روماتیسم (قلیایی کننده خون است) توجه: مزاج هلو سرد و تر است و افراد سرد مزاج باید هلو را با عسل یا زنجبیل بخورند. |
عوارض جانبی |
• نفخ |
موارداحتیاط |
• افراد مستعد نفخ • افراد با مزاج سرد توجه: مصرف هلو برای بیماران دیابتی بی خطر است، همچنین به علت نداشتن سدیم بیمارانی که فشار خون دارند با اطمینان می توانند این میوه را مصرف کنند. |
مصرف بیش از اندازه |
مشکل خاصی ایجاد نمی کند. |
تعداد دفعات مصرف |
• روزانه مصرف 4 عدد هلوی متوسط کافی است، فرآورده های هلو به علت داشتن مواد نگهدارنده نباید روزانه بیش از یک قاشق غذاخوری بیشتر مصرف شوند. • پودر گل و برگ گیاه را به میزان 2 قاشق چایخوری در 300 میلی لیتر آب جوش ریخته پس از 20 دقیقه محلول را صاف نموده دو فنجان روزانه ما بین وعده ها غذایی نوشیده می شود. • برای صفرابری، مقدار 185 گرم میوه هلو را به 200 میلی لیتر آب اضافه نموده و خوب له می کنند سپس محلول حاصل را صاف نموده با ترنجبین مخلوط و می نوشند. • مصرف موضعی: مقدار دو قاشق چایخوری از پودر برگ درخت هلو را با یک قاشق جعفری مخلوط و در 200 میلی لیتر روغن زیتون مخلوط کرده بر روی سوختگی یا کوفتگی می گذارند. |
روش استفاده |
• خوراکی • موضعی |
موارد منع مصرف |
• ناراحتی های گوارشی |
تداخل دارویی | |
داروهای جایگزین | |
مصلح | |
برچسب ها |
خواص هلو خاصیت هلو هلو برای سلامتی |