گیاهان دارویی

ماش

ماش

نام گیاه ماش
نام علمی Vigna radiate
نام لاتین Mung bean
اسامی دیگر مچ، ماشدارو
دانسته های متداول

تیره: باقلائیان ( Fabaceae )

گروه مصرفی: ضد التهای ها، مقوی ها

گیاه ماش گیاهی علفی است که تا ارتفاع ساقه های آن به 40 تا 70 سانتی متر می رسد. برگ های آن متقابل و از بن بعضی از برگ ها پیچک هایی خارج می شود که به گیاه هان دیگر چسبیده و گسترش می یابد.

بخش دارویی

دانه ماش ( به صورت خشک شده )

نوشته های مشابه
روش جمع آوری و نگهداری

نیام گیاه در اواسط تابستان جمع آوری شده و دانه های گیاه را از آن استخراج می کنند و در دمای 40 درجه سانتی گراد خشک می نمایند. دانه های خشک شده در گونی سربسته جمع آوری شده و در مکانی خنگ نگهداری می شوند.

و در ظروف تیره و به دور از نور خورشید و رطوبت نگهداری می شوند.


محل رویش

این گیاه بومی خاورمیانه ( به ویژه ایران ) و هندوستان است.

محل رویش در ایران

در برخی نقاط ایران دیده می شود.

 
ویژگی های گیاه

میوه گیاه نیامی که دارای دانه های سبز رنگ است.

مزاج گیاه ندارد
درجه مزاج 0
مصارف سنتی

• سرفه ( آش ماش همراه با شلغم )

• یبوست ( مصرف ماش بدون پوست )

• اسهال ( مصرف ماش همراه با پوست )

• سردرد

• آبریزش بینی

دانسته های پزشکی

ماش دارای فیبر فراوان ولی از نظر مواد قندی و نشاسته ای فقیر می باشد.

توجه : ماش یکی از بهترین حبوبات برای رژیم لاغری است و همچنین نسبت به سایر حبوبات بسیار زود هضم است و باعث نفخ نمی شود.

ماش حاوی ویتامین های گروه B و A است.

موارد اثبات شده

ندارد

عوارض جانبی

با مصرف مقادیر توصیه شده عارضه ای به وجود نمی آید.

موارداحتیاط

ندارد

مصرف بیش از اندازه

• اسهال

• یبوست

تعداد دفعات مصرف

• انواع غذا های ایرانی از قبیل آش ماش، ماش پلو و قلیه کدو با ماش از این گیاه تهیه می شود.

• هفته ای یک عدد سوپ و یا آش ماش به میزان 200 گرم کافی است.

• افرادی که تحت رژیم غذایی هستند روزانه 50 گرم ماش در برنامه غذایی خود بگنجانند.

روش استفاده

خوراکی

موارد منع مصرف

ندارد

تداخل دارویی
داروهای جایگزین
مصلح
برچسب ها فواید گیاه ماش
مضرات گیاه ماش
توضیحات گیاه ماش

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا