| نام گیاه | نی |
| نام علمی | Phragmites communis |
| نام لاتین | Reed |
| اسامی دیگر | قصب، Common Reed |
| دانسته های متداول |
تیره: گندمیان (Poacea) گروه مصرفی: مدرها، معرق ها نی گیاهی از خانواده گندمیان است و تا ارتفاع 3 متری رشد می کند، گل های سفید نی دورن پانیکول های بلند قرار گرفته اند. |
| بخش دارویی |
• ساقه نی (خشک شده) • ریزوم نی (خشک شده) |
| روش جمع آوری و نگهداری |
قبل از فصل گلدهی ریزوم ساقه جمع آوری، شستشو و در دمای 70 درجه سانتی گراد خشک می گردد پودر حاصل از نی در ظروف دهانه بسته و تیره به دور از نور خورشید و رطوبت نگهداری می شود. |
|
محل رویش |
در تمامی نقاط دنیا دیده می شود محل رویش در ایران در اکثر استان ها به ویژه گلستان، سمنان، قزوین، البرز، تهران، خوزستان و فارس وجود دارد. |
| ویژگی های گیاه |
گیاه نی دارای ریزومی طویل و خزنده است. |
| مزاج گیاه | ندارد |
| درجه مزاج | 0 |
| مصارف سنتی |
• اختلالات گوارشی • نیش حشرات (موضعی) • اختلالات کلیوی |
| دانسته های پزشکی |
گیاه نی حاوی ویتامین های C ،A و گروه B و مقداری قند و فلانوئید ها است اثرات مدری، معرفی و تقویتی گیاه را به این ترکیبات نسبت می دهند. |
| موارد اثبات شده |
طب ایرانی اسلامی این گیاه سرد و خشک است و در موارد زیر کاربرد دارد: • سخت شاشی • بی قاعدگی • طاسی (پوست و ریشه گیاه) • باد سرخ (برگ های گیاه) • عقرب گزیدگی |
| عوارض جانبی |
با مصرف مقادیر توصیه شده عارضه ای ایجاد نخواهد شد. |
| موارداحتیاط |
ندارد |
| مصرف بیش از اندازه |
• تهوع (خفیف) |
| تعداد دفعات مصرف |
• دم کرده: 5 قاشق چایخوری از پودر گیاه را به نیم لیتر آب جوش اضافه نموده پس از 20 دقیقه محلول را صاف کرده. یک فنجان از آن را مابین وعده های غذایی مصرف میکنند حداکثر مصرف روزانه 4-3 فنجان است. • فرآورده های موضعی و خوراکی متنوعی از گیاه نی تولید شده است. |
| روش استفاده |
• خوراکی • موضعی |
| موارد منع مصرف |
ندارد |
| تداخل دارویی | |
| داروهای جایگزین | |
| مصلح | |
| برچسب ها |
انواع گیاه نی پرورش گیاه نی خواص گیاه نی |
