گلپر

تیره: کرفسیان ( Apiaceae ) و از خانواده چتریان

گروه مصرفی: خلط آور ها، ضد التهاب ها

گلپر گیاهی علفی می باشد که ارتفاع آن به 5/1 متر نیز می رسد. گیاه گلپر دارای برگ های شانه ای بزرگ و ساقه آغوش می باشد، ساقه های آن افراشته منشعب و توخالی می باشند و از آن شیرابه زرد رنگ و سوزاننده ای خارج می شود. گل های زرد، سفید، سبز و صورتی آن درون گل آذین چتر قرار دارند.

گیاه کامل ( به صورت خشک شده )

اندام های هوایی در اوایل تابستان در موسم گل دهی و ریشه و پس از گل دهی جمع آوری ئ در دمای  35 الی 40 درجه سانتی گراد خشک می شود. پودر حاصل از گیاه گلپر را در ظروف تیره و به دور از نور خورشید و رطوبت نگهداری می شوند.

در تمام نقاط دنیا دیده می شود.

محل رویش  گلپردر ایران

در برخی نقاط دیده شده است.

گل های گیاه گلپر معطر است.

• اختلالات گوارشی

• گرفتگی عضلانی

• نزله گوارشی

• پسوریازیس ( احتمالا موضعی )

گیاه گلپر حاوی فوروکومارین ها و روغن فرار می باشد که اثرات خلط آوری گیاه گلپر را به این ترکیبات نسبت می دهند.

طب ایرانی اسلامی

گیاه گلپر گرم در درجه دوم و خشک در آخر درجه دوم است و کاربرد های زیر را دارد:

• آسم

• درد های کبدی

• یرقان

• بواسیر و تبخال ( موضعی )

• سردرد ( موضعی )

• صرع ( احتمالا )

• زخم های داخل گوش ( احتمالا )

با مصرف مقادیر توصیه شده عارضه ای به وجود نمی آید.

• افراد مستعد به حساسیت های پوستی

• شیردهی

در صورتی که از گیاه تازه له شده در مصارف خارجی استفاده شود بثورات جلدی، قرمزی و تاول در پوست به وجود می آید که لازم است مصرف قطع و پوست با محلول ضد التهاب و پماد های ضد حساسیت مداوا شود.

• دم کرده: 3 قاشق چای خوری از پودر گیاه گلپر را به 300 میلی لیتر آب جوش اضافه کرده که پس از 10 دقیقه محلول حاصل را صاف و یک فنجان از آن را در هر وعده مصرف می کنند. حداکثر مصرف روزانه 3 فنجان است.

• عصاره مایع: 5 قاشق چای خوری از پودر گیاه گلپر را به 200 میلی لیتر اتانول 60 درصد اضافه نموده و پس از 48 ساعت محلول حاصل را صاف کرده و 5 الی 10 قطره از آن را به همراه سایر مایعات در هر وعده مصرف می کنند حداکثر مصرف روزانه 20 الی 30 قطره در روز است. همچنین می توان 40 قطره از آن را به ترکیبات موضعی برای مصارف خارجی  اضافه کرد.

• خوراکی

•     موضعی

ندارد