کلپوره

تیره: نعناعیان ( Lamiaceae )

گروه مصرفی: ضد زخم گوارشی، ضد دیابت ها

گیاه کلپوره دارای ارتفاعی به اندازه 50 سانتی متر است. برگ های آن متقابل و به صورت واژ تخم مرغی تا کشیده پشمالو و دارای حاشیه ای دندانه هلالی است، سفید ا زرد و به صورت کپه ای متراکم و محوری قرار گرفته اند.

بخش های هوایی ( خشک شده )

بخش های هوایی گیاه کلپوره را در فصل گل دهی جمع آوری کرده و در دمای 45 درجه سانتی گراد خشک می کنند. پودر حاصله را  در ظروف تیره و به دور از نور خورشید و رطوبت نگهداری می شوند.

مناطق مدیترانه ای

محل رویش کلپوره در ایران

در اکثر استان ها ایران مانندِ مازندران، گیلان، گلستان، البرز، قزوین، تهران، اصفهان، مرکزی و زنجان پراکنش دارد.

کرک های ساقه به رنگ طلایی یا سفید متمایل به سبز است.

• تب

• اختلالات گوارشی

• دیابت نوع دو

کلپوره حاوی روغن فرار، دی ترپن ها، فلاونوئید ها و ایریدوبید ها است اثرات التیام بخشی معده و کاهندگی قند خون را به این ترکیبات نسبت می دهند.

طب ایرانی اسلامی

گیاه کلپوره گرم در درجه دوم و خشک در درجه سوم می باشد و در موارد زیر کاربرد دارد:

• بی قاعدگی

• زخم ( پاشیدن پودر گیاه مستقیماً بر روی زخم )

• ابتلا به کرم ( جوشانده )

• التهاب طحال ( جوشانده گیاه به همراه سرکه )

با مصرف مقادیر توصیه شده عارضه ای به وجود نمی آید.

• افراد مستعد به حساسیت

• شیردهی

• تهوع ( خفیف )

• عصاره مایع: به نسبت مساوی از پودر گیاه را با اتانول 60 درصد مخلوط کرده و پس از گذشتن 3 روز، محلول را صاف کرده و 10 الی 12 قطره از آن را به همراه سای مایعات مصرف می شود. حداکثر دوز استفاده به این روش 30 قطره در روز می باشد.

• دم کرده: 5 قاشق چای‌خوری از پودر گیاه کلپوره را به نیم لیتر آب جوش اضافه کرده و پس از 20 دقیقه محلول را صاف کرده و روزی یک فنجان از آن را بین وعده های غذایی باید مصرف گردد. حداکثر دوز مصرفی به روش، روزی 3 فنجان است.

• خوراکی

بارداری