گون

گون گیاهی خودرو است که به صورت درختچه های کوتاهی به ارتفاع حداکثر 30 الی 40 سانتی متر دیده می شود. گل های آن منفرد و محوری است و در گروه های 2 الی 3 تایی قرار دارد و به رنگ های سفید تا زرد دیده می شود.

صمغ خارج شده از ساقه ها، که به آن کتیرا می گویند ( به صورت خشک شده )

در طول سال چندین بار پوست شاخه گیاه گون را خراش داده و در محل خراش کتیرا خارج می شود. کتیرای بیرون آمده خشک شده، پس از خشک شدن آن را جمع آوری می کنند. ظروف محل نگهداری آن باید کاملا خشک باشد و مدت نگهداری آن کوتاه و تا چند ماه بیشتر نیست.

خاورمیانه محل اصلی رشد گیاه است.

محل رویش گون در ایران

مناطق غربی ایران به ویژه در آذربایجان شرقی و غربی

شاخه های گیاه گون خاکستری و بدون کرک است، شیره خارج شده از تنه گیاه ( کتیرا ) سفید رنگ و پس از خشک شدن به صورت ورقه ای جدا می شود.

• یبوست مزمن

• تومور های چشم ( احتمالا )

• تومور های کبدی ( احتمالا )

• تومور های حلق ( احتمالا )

کتیرا حاوی مقادیر پلی ساکارید های محلول در آب ( 40 ) درصد و نامحلول در آب ( 60 درصد ) است که به آن اثر ملین بودن می دهد و افزایش تحریک روده ها را به دنبال دارد.

طب ایرانی اسلامی

کتیرا ماده ای است سرد و خشک که در موارد زیر کاربرد دارد:

• سرفه مزمن

• خشونت مری

• خس خس سینه

خارش

• سالمندان بالای 60 سال

• بیمارانی که سابقه روده تحریک پذیر دارند.

• بثورات جلدی

• انسداد مجرای روده ای

با مصرف بیش از اندازه کتیرا امکان بروز انسداد در روده های افزایش می یابد که با مصرف مقدار مناسبی آب همراه با گیاه گون خطر بروز آن را رفع خواهد کرد.

• یک قاشق چایخوری از پودر کتیرا را به 300 میلی لیتر آب اضافه می کنند. محلول حاصل را روزانه در سه وعده مصرف می کنند.

• از پودر کتیرا در تولید انواع فراورده  های دارویی و بهداشتی استفاده می شود.

• خوراکی

• افراد مستعد به حساسیت

• بیمارانی که سابقه انسداد روده داشته اند.