بی اشتهایی یا کم اشتهایی

نام علمی :
Anorexia

نام علمی :

Anorexia

بی اشتهایی یا کم اشتهایی

برای درمان بی اشتهایی می توان از گیاهان زیادی استفاده نمود. از جمله موثرترین این گیاهان، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
سنبل خطایی  Angelica archangelica
 (این گیاه اشتها آور بوده و باعث تقویت دستگاه هضم می شود، همچنین در رفع هواخوری، آئروفاژی و… نیز موثر است). برای درمان با این گیاه باید به مقدار 10 الی 30 گرم از ریشه گیاه را در یک لیتر آب جوشانده و سپس از آن به مقدار یک فنجان بعد از هر
وعده غذایی استفاده کرد.
افسنطین Artemisia absinthium . (این گیاه مقوی، اشتها آور، موثر در رفع ضعف عمل دستگاه
هضم و.. می باشد). برای درمان باید به مقدار 5 الی 10 در هزار از سرشاخه های گلدار گیاه را دم کرده و از آن به اندازه یک فنجان در طول روز استفاده کرد. توجه داشته باشید، که این مقدار برای اشخاص بالغ می باشد. همچنین از این گیاه و یا مشتقات آن، با ترکیبات آهن، روی
و سرب به دلیل ناسازگاری و تداخل دارویی نباید استفاده کرد.
اگیرترکی Acorus calamus . (این گیاه اشتها آور، ضد نفخ، مقوی در عملکرد دستگاه
هضم و… می باشد). برای درمان با این گیاه باید به مقدار 1 الی 4 گرم از ریزوم آن را به چند بخش تقسیم کرد و در چند وعده در طول شبانه روز مصرف نمود.
انیسون، رازیانه رومی Pimpinella anisum . (انیسون سبب تقویت معده، ضد نفخ، موثر در رفع سوء
هضم هایی که منشاء عصبی دارند، هواخوری، بی اشتهایی و … می شود). برای درمان باید به مقدار 0.5 الی 2 گرم از گرد دانه میوه خشک شده گیاه را، در
عسل مخلوط کرده و مصرف نمود.
میوه انیسون دارای 1.5 الی 3.5 درصد اسانس بوده که بیشتر آن را ( حدود 80 الی 90 درصد) ماده انه تول تشکیل می دهد. این ماده همچنین در رازیانه وجود دارد (حدود 50 الی 70 درصد اسانس رازیانه به دلیل وجود این ماده است).
بابونه  رومی Anthemis nobilis . (از بابونه
به دلیل داشتن اثر تقویت کنندگی که بر روی معده دارد، موثر در رفع بی اشتهایی و.. استفاده می شود). برای درمان کم اشتهایی، باید به مقدار 5 الی 10 گرم از کاپیتول های گیاه را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید تا دم بکشد. سپس از این دم کرده به اندازه 1 فنجان قبل
از هر وعده غذایی در طول روز استفاده کنید.
کاپیتول های بابونه رومی دارای آلکالوئید هایی به نام آنته مین، تانن، اسانس و یک گلیکوزید بسیار تلخ، اسید آنته میک و… می باشد. قابل ذکر است که گفته شود، لوسیون این گیاه، بهترین دارو برای حفظ سلامت پوست، مخصوصا پوست های حساس است. برای این منظور باید از دم کرده
آن به صورت استعمال خارجی و به منظور حفظ شادابی و بازسازی پوست، همچنین برای تقویت آن، استفاده شود.
بادرنجبویه Melissa officinalis .
(این گیاه مقوی معده، ضد نفخ، موثر در رفع سوء هضم، بی اشتهایی و… است). برای درمان، باید از برگ خام این گیاه یا به صورت مخلوط آن با سالاد استفاده کرد. همچنین می توان از دم کرده آن نیز به اندازه 3 الی 4 فنجان در طول روز استفاده نمود.
خالی از لطف نیست که گفته شود که این گیاه در نواحی شمال ایران مانند مسیر گرگان به جنگل گلستان، تنگه راه و… می روید. علاوه بر این، گیاه فوق در مزارع پرورش گیاهان دارویی رویش می یابد. برای تسکین ناراحتی های عصبی، رفع عوارض ناشی از یائسگی می تواند از برگ و سرشاخه
های جوان بادرنجبویه، استفاده کرد.
توس، درخت غان (پوست درخت) Betula Pendula Roth (از گیاه فوق به عنوان مقوی در عمل هضم، موثر در رفع بی اشتهایی
و… استفاده می شود). برای درمان با این گیاه باید به مقدار 25 الی 30 در هزار از پوست درخت توس را در آب جوشانده و از محلول آن به مقدار 3 فنجان در طول روز و قبل از هر وعده ی غذایی، استفاده کرد.
درخت بید (پوست ساقه جوان) Salix alba
. (این گیاه کم کننده اسید معده، مقوی عمل هضم و… می باشد). برای درمان با این گیاه باید به مقدار 30 الی 60 گرم از پوست شاخه های جوان و یا شاتون (شاتون به مجموعه ای از گل ها گفته می شود) را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید تا دم بکشد. از
محلول فوق 1 فنجان و قبل از هر وعده غذایی میل کنید. پوست این درخت دارای مواد صمغی، رزینی و گلیکوزیدی به نام سالیسین یا سالیکوزید بوده که اثر درمانی دارد.
رازک Humulus lupulus .
(این گیاه اشتها آور، تقویت کننده معده، موثر در رفع بی اشتهایی و… است). برای درمان باید از تیزان این گیاه استفاده کرد. تیزان را از مخلوط 10 الی 15 گرم ماده گیاه حاصل از خیساندن در یک لیتر آب، تهیه می کنند. از این تیزان باید به مقدار 1 فنجان در طول
روز استفاده شود. مخروط ماده این گیاه دارای اسانس، نوعی ماده رزینی به نام لوپولن، هومولن، اسید های آلی و… است.
ریوند چینی Rheum officinale . (این گیاه مقوی تلخ، صفرابر، مسهل، اشتها آور
و.. می باشد). برای درمان باید از 0.1 الی 0.4 از گرد ساقه زیر زمینی گیاه را به صورت کاشه یا قرص درآورده و قبل از هر وعده غذایی مصرف نمود.
همچنین علاوه بر گیاهان فوق می توان از قطعات ساقه زیر زمینی گیاه
روبارب، که در داروخانه ها یافت می شود، نیز استفاده نمود. این گیاه دارای تان نوئید های مختلف و مشتقات آنتراکینونیک متعدد مانند اسید کریزوناتیک و… می باشد.
زنجبیل شامی Inula Helenium  .
(این گیاه خلط آور، محرک اشتها، موثر در رفع ضعف عمل دستگاه هضم و… می باشد). برای درمان با زنجبیل شامی، باید به مقدار 15 الی 20 گرم از ریشه آن ار در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید تا دم بکشد. از این دم کرده باید به مقدار 3 فنجان در طول روز استفاده
کنید. این وعده ها باید از یکدیگر فاصله زمانی چند ساعته داشته باشند. (توجه داشته باشید در صورت لزوم می توانید، تا 40 گرم از ریشه این گیاه نیز استفاده کنید).
یکی از مزیت های استفاده از این گیاه دارا بودن 40 درصد اینولین، اسانس، آلانتولاکتون و… است، که در ریشه این گیاه یافت می شود. از این مواد برای دارو های متنوعی استفاده می شود.
زوفا Hyssopus officinalis .
(زوفا سبب تقویت معده، رفع سو هضم و … می شود). برای درمان باید، 1 الی 2 قاشق سوپ خوری، از سرشاخه های گلدار خشک شده گیاه را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید تا دم بکشد. سپس از این دم کرده، به مقدار 2 الی 3 فنجان در طول روز میل کنید. برای افزایش اثر
درمان پذیری این گیاه، می توانید داغ کردن مقداری ریشه
جنتیانا (ژانسیان) اضافه کنید. همچنین می توان از سرشاخه های گلدار این گیاه، اسانسی تهیه کرد، که بویی شبیه به نعناع داشته و بی رنگ می باشد. وزن مخصوص این اسانس در دمای 15 درجه سانتی گراد، 0.925 تا 0.960
گرم بر مول است.
ژانسیان، جنتیانا Gentiana lutea .
(از این گیاه به دلیل اشتها آور بودن، تقویت کننده معده، موثر در رفع ضعف عمل دستگاه هضم و… استفاده می شود). برای درمان باید به مقدار 0.5 گرم از گرد ریشه گیاه را، به صورت حب درآورده و در طول روز استفاده کنید. ژانسیان گیاهی است، بسیار مقوی و تلخ مزه،
که اثر اشتها آوری بسیار قوی دارد. به همین دلیل، این گیاه را در دسته گیاهانی که سبب تقویت عمل هضم می شود، قرار داده اند. در زیر به یکی از دارو هایی که با این گیاه ارزشمند تهیه می شود، اشاره می کنیم:
شاه تره Fumaria officinalis .
(از شاه تره به عنوان مدر، اشتها آور و… استفاده می شود). برای درمان با این گیاه باید به مقدار 20 الی 25 گرم از این گیاه را، در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید تا دم بکشد. سپس از این دم کرده به مقدار 1 فنجان، قبل از هر غذا میل کنید.
در ایران نوعی از این گیاه وجود داشته، که خاصی درمانی دارد. F. Parviflora Lam
نوع ایرانی شاه تره بوده، که از عرق به دست آمده از آن، برای درمان بیماری های مختلف استفاده می شود.
شنبلیله Trigonella foenum- graecum (این گیاه اشتها آور بوده و موثر در رفع اختلالات
هضمی، محرک عمل پانکراس و… می باشد). برای درمان باید به مقدار 2 قاشق مرباخوری از دانه له شده گیاه را در
عسل
و یا مربا مخلوط کرده و در طول روز میل نمایید. این دانه سبب تجدید قوا در افراد، مخصوصا افراد مسن می شود. همچنین از

دانه شنبلیله برای افرادی، که به مدت طولانی دچار سو تغذیه شده اند و یا مدت زیادی در محیط های تنگ و تاریک بوده اند، بسیار مناسب است. از این دانه ی مقوی، برای افرادی که دارای جثه ای نحیف و لاغر هستند و بسیار
بیمار می شوند، استفاده می گردد.
کاسنی Cichorium intybus .
(کاسنی گیاهی است که به دلیل داشتن اثراتی مانند اشتها آور بودن، تقویت کننده معده، رافع زخم معده و… مورد استفاده قرار می گیرد). برای درمان با این گیاه باید به مقدار 15 الی 30 گرم از ریشه آن را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید تا دم بکشد. سپس از این
دم کرده باید به مقدار 1 فنجان در طول روز استفاده کرد. قابل ذکر است که گفته شود، تمام بخش های این گیاه مخصوصا ریشه و برگ های آن دارای اثر درمانی قوی، مدر، تقویت کننده معده و صفرا بر هستند. از این رو از این بخش ها به عنوان اشتها آور استفاده می شود. همچنین مصرف
خام برگ کاسنی در سالاد، برای افرادی که مبتلا به دیابت هستند توصیه می گردد.
گشنیز Coriandrum sativum . (گشنیز گیاهی است، که به خاطر داشتن اثر تقویت کننده ای که بر روی معده
دارد، ضد نفخ بودن آن، رافع دیر هضمی، هواخوری و.. مورد استفاده قرار می گیرد). برای درمان باید به مقدار 2 الی 5 گرم از گرد دانه میوه گیاه را در عسل و یا مربا مخلوط کرده و به صورت روزانه میل نمود.
لاواندرز Lavandula
angustifolia (گیاه فوق صفرا بر، تقویت کننده معده، ضد نفخ و… می باشد). برای تهیه دارو از این گیاه باید به مقدار 4 الی 5 گرم از سرشاخه های گلدار و خشک شده گیاه را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید تا دم بکشد. سپس از این دم کرده می توان
به مقدار 3 الی 4 فنجان در طول روز میل نمود.
Mentha piperita نعناع فلفلی.
(این گیاه مقوی معده، ضد نفخ، موثر در رفع هواخوری، تقویت کننده اعمال هضم و.. می باشد). برای درمان باید به مقدار 10 در هزار برگ آن را، در آب جوش ریخته و بگذارید تا دم بکشد. سپس از این دم کرده، به مقدار چند فنجان در طول روز استفاده کنید. علاوه بر دم کرده
این گیاه، می توان از 20 الی 50 گرم یا حتی بیشتر از این مقدار، عصاره نعناع، در طول روز  استفاده کرد.
قنطوری Erythraea centaurium (از گیاهان ذکر شده به دلیل داشتن خاصیت اشتها آور بودن، تقویت
کننده معده، ضد نفخ و…. استفاده می شود). برای درمان باید به مقدار 10 الی 30 گرم از گیاه را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید تا دم بکشد. از این دم کرده باید به مقدار یک فنجان بعد از هر وعده غذایی میل کنید. علاوه بر دم کرده، عصاره آبی این گیاه نیز خاصیت درمانی
دارد. بدین منظور باید به مقدار 0.2 تا 1 گرم از آن را در طول روز مصرف نمود. باید ذکر شود که اعضای مختلف این گیاه، دارای موادی مانند: اریت روسانتورین، گلوکزیدی به نام اری تورین و رزینی به نام سانتوری می باشد.
خار مقدس Cnicus
benedictus . (این گیاه مقوی معده بوده و اشتها آور، مدر، معرق و… نیز می باشد). برای درمان به کمک این گیاه، معمولا، 40 الی 60 قطره از تنتور برگ گیاه را در طول روز میل می نمایند. اعضای گیاه فوق، ماده ای به نام کنی سین
Cnicine دارند.
فراسیون Marrubium vulgare . (نام عربی این گیاه فراسیون ابیض می باشد و از آن به عنوان
اشتها آور، تقویت کننده معده، مدر، موثر در رفع نارسای ترشح و دفع ادرار و… استفاده می شود). برای درمان باید به مقدار 30 الی 50 گرم (حتی می توانید بیشتر از این مقدار نیز استفاده کنید)، شیره تازه گیاه را در عسل و یا شیر مخلوط کرده و آن را در طول روز میل کنید.
شبدر باتلاقی Menyanthes trifoliate.
(از این گیاه به دلیل داشتن اثر تقویت کننده برای معده، اشتها آور و… استفاده می شود). برای درمان، باید به مقدار 15 الی 30 گرم از برگ های گیاه را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید برای 30 دقیقه دم بکشد. سپس از این دم کرده به مقدار 2 الی 3 فنجان در طول
روز میل کنید.
مرزنگوش Origanum vulgare .
(این گیاه اشتهاآور، موثر در رفع دیر هضمی، هواخوری و…  می باشد). جهت درمان با این گیاه باید به مقدار 10 الی 20 گرم از برگ یا سرشاخه های گلدار گیاه را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید تا دم بکشد. از این دم کرده باید به مقدار 3 فنجان در طول روز میل
کنید.
کاسیا Qussia amara. (از گیاه فوق به عنوان تقویت کننده،
اشتهاآور، موثر در رفع احتقان کبدی، سو هضم و… استفاده می شود). جهت درمان بیماری، باید به اندازه 1 الی 5 گرم از گرد چوب خشک شده این گیاه را در طول روز مصرف کرد. همچنین می توان از دم کرده 5 گرم از آن نیز، استفاده نمود. از این دم کرده باید به مقدار چند فنجان
در طول روز میل شود.
خار مریم Silybum marianum  (این گیاه صفرابر، موثر در
رفع بی اشتهایی، تقویت کننده، مقوی برای معده، مدر و…. می باشد). برای درمان باید از 2 الی 5 گرم تنتور برگ گیاه در طول روز استفاده کرد.
سیزاب جویباری Veronica officinalis .
(از گیاه فوق به دلیل داشتن اثر خلط آوری، مدری، تقویت کننده معده، اشتها آور و… استفاده می شود). برای درمان با این گیاه باید به مقدار 10 گرم از برگ و یا سرشاخه های گلدار آن را در یک فنجان آب جوش ریخته و بگذارید تا دم بکشد. از این دم کرده باید به اندازه
3 فنجان در طول روز مصرف شود.

علاوه بر درمان دارویی با گیاهان ذکر شده، رعایت موارد زیر می تواند در رفع نسبی بی اشتهایی تا حدی موثر باشد:

• افراد مبتلا به بی اشتهایی باید تا جای ممکن سعی کنند، که از غذا هایی دارای فیبر زیاد، میوه و سبزیجات استفاده نمایند.
• استفاده از غذا هایی که حاوی پروتئین سویا و یا ماهی باشد.
• استفاده کم از آرد سفید و مواد قندی
• پرهیز از مواد غذایی که ارزش غذایی کمی دارند.

برای افزودن دیدگاه باید شوید.