گوریا
نام گیاه | گوریا |
نام علمی | Guraea rubvi |
نام لاتین | Guraea |
اسامی دیگر | Timber, Guarea rusbi |
دانسته های متداول |
تیره: زیتون نخلیان ( Meliaceae ) گروه مصرفی: استفراغ آور ها، خلط آور ها گوریا | درختی همیشه سبز که ارتفاع آن به 20 الی 45 متر می رسد و تنه ای به قطر یک متر دارد و برگ های آن بزرگ و شانه ای، گل های سفید متمایل به زرد آن شعاع است. |
بخش دارویی |
پوست تنه گوریا ( به صورت خشک شده ) |
روش جمع آوری و نگهداری |
در اوایل پاییز پوست های ورقه شده گوریا از درخت جدا شده، شست و شو و در دمای 60 درجه سانتی گراد خشک می گردد و پودر حاصل را در ظروف تیره و به دور از نور خورشید و رطوبت نگهداری می شوند. |
محل رویش |
گیاه گوریا بومی آفریقا و آمریکای جنوبی و مرکزی است. محل رویش گوریا در ایران وارداتی |
ویژگی های گیاه |
میوه گیاه کپسول و دارای 4 الی 5 حجره و حاوی چندین دانه می باشد. |
مزاج گیاه | ندارد |
درجه مزاج | 0 |
مصارف سنتی |
• برونشیت مزمن • سرفه مزمن • مسمومیت |
دانسته های پزشکی |
گیاه گوریا حاوی مقادیر زیادی روغن فرار، استروئید ها ( مانند سیتواسترول )، الکالوئید ها و تانن ها است. اثرات ملینی خلط آوری و استفراغ آری گیاه گوریا را به این ترکیبات نسبت می دهند. |
موارد اثبات شده |
ندارد |
عوارض جانبی |
با مصرف مقادیر توصیه شده عارضه ای به وجود نمی آید. |
موارداحتیاط |
• بارداری • شیردهی • کودکان زیر 12 سال ( دوز دارو سک شوم تا یک چهارم کاهش می باد ). |
مصرف بیش از اندازه |
تهوع ( خفیف ) |
تعداد دفعات مصرف |
• جوشانده: نصف قاشق چای خوری از پودر گیاه را به 200 میلی لیتر آب اضافه نموده و پس از 10 دقیقه جوشیدن محلول حاصل را صاف و یک فنجان از آن را در هر وعده روزانه مصرف می کنند. حداکثر مصرف روزانه 3 وعده مابین غذا می باشد. • تنتور: 10 قاشق چای خوری از پودر گیاه را به 100 میلی لیتر اتانول 60 درصد اضافه نموده و پس از 72 ساعت محلول حاصل را صاف نموده و 5 الی 10 قطره از آن را در هر وعده روزانه به همراه سایر مایعات مصرف می شود. • در برخی از کشور ها این گیاه را از مواد اولیه تولید شربت های ضد سرفه می باشد. |
روش استفاده |
• خوراکی |
موارد منع مصرف |
ندارد |
تداخل دارویی | |
داروهای جایگزین | |
مصلح | |
برچسب ها |
کاربرد گوریا فواید گوریا گوریا چیست؟ |