تنبلی چشم
تنبلی چشم
عملکرد هماهنگ مغز و چشم برای فرآیند بینایی ضروری است. پرتوهای نور وارد چشم شده و به پیام های الکتریکی تبدیل میشوند و سپس از طریق عصب بینایی به مغز فرستاده می شوند. تبلی چشم یا آمبلیوپی، به حالتی اطلاق می شود که بینایی یکی از چشم
ها به دلیل عدم عملکرد مغز و چشم با یکدیگر کاهش پیدا می کند. چشم به نظر طبیعی می آید اما به طور طبیعی کار نمی کند چرا که مغز، چشم مقابل را ترجیح می دهد و تصویر را از آن چشم دریافت می کند.
شیوع تنبلی چشم
تنبلی چشم شایع ترین اختلال بینایی دردوران کودکی است. تقریبا 2 تا 3 کودک از هر 100 کودک به این اختلال دچار می شوند. اگر تنبلی چشم به خوبی در دوران کودکی درمان نشود، در بزرگسالی بجا خواهد ماند و شایع ترین اختلال بینایی تک چشمی در
دوران کودکی و میانسالی است.
علت
هر شرایطی که شکل گیری طبیعی روند بینایی یا بینایی چشم ها را تحت تاثیر قرار دهد، می تواند تنبلی چشم ایجاد کند. تنبلی چشم می تواند به دلیل انحراف چشم به داخل (ایزوتروپی یا لوچی) و یا انحراف چشم به خارج (اگزوتروپی) به وجود آید. در
برخی موارد ، تنبلی چشم هنگامی ایجاد می شود. که یکی از چشم ها نسبت به چشم دیگر بیشتر نزدیک بین ، دوربین یا آستیگماتیسم است. اگر تطابق یکی از چشم ها دچار مشکل شود، چشم آسیب دیده «خاموش شده» و دجار تنبلی می شود. چشم ها ممکن است طبیعی به نظر برسند، ولی یکی از
چشم ها بینایی ضعیف تری دارد. این حالت سخت ترین نوع تنبلی چشم از نوع تشخیص است. زیرا در حالی که هردو چشم کودک باز هستند، بینایی طبیعی به نظر می رسد. اگر هر دو چشم بینایی شدیدا تاری داشته باشند، ممکن است تنبلی در هردو چشم رخ دهد. این حالت زمانی اتفاق می افتد
که میزان بالایی از نزدیک بینی، دور بینی یا آستیگماتیسم وجود داشته باشند.
تنبلی چشم
عملکرد هماهنگ مغز و چشم برای فرآیند بینایی ضروری است. پرتوهای نور وارد چشم شده و به پیام های الکتریکی تبدیل میشوند و سپس از طریق عصب بینایی به مغز فرستاده می شوند. تبلی چشم یا آمبلیوپی، به حالتی اطلاق می شود که بینایی یکی از چشم
ها به دلیل عدم عملکرد مغز و چشم با یکدیگر کاهش پیدا می کند. چشم به نظر طبیعی می آید اما به طور طبیعی کار نمی کند چرا که مغز، چشم مقابل را ترجیح می دهد و تصویر را از آن چشم دریافت می کند.
شیوع تنبلی چشم
تنبلی چشم شایع ترین اختلال بینایی دردوران کودکی است. تقریبا 2 تا 3 کودک از هر 100 کودک به این اختلال دچار می شوند. اگر تنبلی چشم به خوبی در دوران کودکی درمان نشود، در بزرگسالی بجا خواهد ماند و شایع ترین اختلال بینایی تک چشمی در
دوران کودکی و میانسالی است.
علت
هر شرایطی که شکل گیری طبیعی روند بینایی یا بینایی چشم ها را تحت تاثیر قرار دهد، می تواند تنبلی چشم ایجاد کند. تنبلی چشم می تواند به دلیل انحراف چشم به داخل (ایزوتروپی یا لوچی) و یا انحراف چشم به خارج (اگزوتروپی) به وجود آید. در
برخی موارد ، تنبلی چشم هنگامی ایجاد می شود. که یکی از چشم ها نسبت به چشم دیگر بیشتر نزدیک بین ، دوربین یا آستیگماتیسم است. اگر تطابق یکی از چشم ها دچار مشکل شود، چشم آسیب دیده «خاموش شده» و دجار تنبلی می شود. چشم ها ممکن است طبیعی به نظر برسند، ولی یکی از
چشم ها بینایی ضعیف تری دارد. این حالت سخت ترین نوع تنبلی چشم از نوع تشخیص است. زیرا در حالی که هردو چشم کودک باز هستند، بینایی طبیعی به نظر می رسد. اگر هر دو چشم بینایی شدیدا تاری داشته باشند، ممکن است تنبلی در هردو چشم رخ دهد. این حالت زمانی اتفاق می افتد
که میزان بالایی از نزدیک بینی، دور بینی یا آستیگماتیسم وجود داشته باشند.
تنبلی چشم انکساری (یا نا متقارن) چیست؟
انکسار یعنی تمرکز نور بر روی شبکیه برای تشکیل تصویر بینایی است. عیب انکساری زمانی روی می دهد که نور به شکل مناسب در چشم متمرکز نشود . شخص دچار سختی دید شود. زمانی که یک کودک تبلی چشم نا متقارن یا انکساری دارد، به این معماست که
شدت عیب انکساری در هر یک از چشم های وی متفاوت است.
در این حالت، مغز از چشمی که دید بهتری دارد استفاده می کند و بینایی چشم ضعیف تر را در واقع خاموش می کند. در ابتدا عینک می تواند باعث تصحیح عیب انکساری در هر دو چشم ، باعث عملکرد یکسان هردو بشود. سپس ادامه درمان به اصلاح بینایی،
درک عمق و دید سه بعدی کمک می کند.
تنبلی ناشی از انحراف چشم (استرابیسم)
تنبلی چشم در بسیاری از موارد همراه با انحراف چشم (در یک راستا نبودن مسیر چشم ها ) روی می دهد. چشم منحرف شده برای اجتناب از دو بینی خاموش می شود و کودک فقط از چشم سالمش استفاد می کند. در نتیجه بینایی چشم منحرف شده تکامل نمی یابد.
تیره شدن بافت های طبیعی روشن چشم
برخی از بیماری های چشمی مانند آب مروارید، (تیره شدن عدسی که در حالت طبیعی روشن است) ممکن است منجر به تنبلی چشم شوند. هر مانعی که از تشکیل تصویر واضح کانونی بر روی شبکیه شود، منجر به تنبلی چشم در یک کودک می شود. اگر چشم پزشک آب
مروارید را در چشم شناسایی کند، ممکن است برای جلوگیری از شروع تنبلی چشم، نیاز به جراحی باشد.
علائم تبلی چشم
بعضی از علائم تنبلی چشم که باید در یک کودک به دنبال آن بود عبارت اند از:
• بینایی ضعیف در یک چشم و یا ضعف کلی بینایی
• دو بینی ، کج کردن سر یا بستن یکی از چشم ها برای دیدن
• ضعف درک عمق (سخت شدن قضاوت فاصله نسبی بین اشیاء)
• انحراف به سمت داخل یا خارج در چشم
• سردرد
اگر والدین این علائم را در کودکانشان ملاحضه کنند، معاینه کودک توسط یک چشم پزشک بسیار ضروری است. درمان یا اصلاح تنبلی چشم باید در زود ترین زمان ممکن آغاز شود تا سیستم بینایی کودک بتواند به درستی تکامل یابد.
تمامی کودکان با توجه به اینکه در خطر تنبلی چشم هستند یا نه، باید به صورت منظم، تحت معاینه چشم قرار گیرند. تشخیص و درمان به موقع تنبلی چشم، باعث تغییر حقیقی در زندگی آینده این کودکان خواهد شد.
علاوه بر معاینات کودک سالم که باید برای همه کودکان به محض تولد و بین سن 6 تا 12 ماهگی انجام شود، غربالگری بینایی باید توسط متخصص کودکان یا پزشک مراقبت های اولیه در کودکان در سنین پیش دبستانی در 3 تا 4 سالگی انجام شود.
تشخیص تنبلی چشم
تنبلی چشم با مشاهده تفاوت بینایی بین دو چشم یا بینایی ضعیف در هر دو چشم تشخیص داده می شود.
از آنجایی که سنجش بینایی در کودکان خردسال دشوار است، چشم پزشک دقت بینایی را با نگاه کردن به چگونگی دنبال کردن اشیاء توسط یک چشم کودک در هنگام بسته بودن چشم دیگرش، تخمین می زند.
با استفاده از تعدادی آزمون که با مشاهده واکنش کودک در هنگام بسته بودن یک چشم انجام می شوند، چشم پزشک می تواند تنبلی چشم را تشخیص دهد. اگر یکی از چشم ها دچار مشکل باشد و چشم سالم بسته شود، کودک ممکن است تلاش کند که از اطراف چشم
بند نگاه کند، آن را کنار بکشد و یا گریه کند.
بینایی ضعیف در یک چشم همیشه به این معنا نیست که یک کودک مبتلا به تنبلی چشم است. این حالت می تواند اغلب با تجویز عینک برای کودک بهبود یابد.
همچنین چشم پزشک شما ، داخل چشم را با دقت معاینه می کند. تا ببیند که بیماری دیگری باعث تحت تاثیر قرار گرفتن بینایی شده است یا نه. این بیماری ها عبارت اند از: آب مروارید، التهاب (تورم) ، تومور ها و سایر مشکلات داخل چشمی.
‘ title=’
تنبلی چشم
عملکرد هماهنگ مغز و چشم برای فرآیند بینایی ضروری است. پرتوهای نور وارد چشم شده و به پیام های الکتریکی تبدیل میشوند و سپس از طریق عصب بینایی به مغز فرستاده می شوند. تبلی چشم یا آمبلیوپی، به حالتی اطلاق می شود که بینایی یکی از چشم
ها به دلیل عدم عملکرد مغز و چشم با یکدیگر کاهش پیدا می کند. چشم به نظر طبیعی می آید اما به طور طبیعی کار نمی کند چرا که مغز، چشم مقابل را ترجیح می دهد و تصویر را از آن چشم دریافت می کند.
شیوع تنبلی چشم
تنبلی چشم شایع ترین اختلال بینایی دردوران کودکی است. تقریبا 2 تا 3 کودک از هر 100 کودک به این اختلال دچار می شوند. اگر تنبلی چشم به خوبی در دوران کودکی درمان نشود، در بزرگسالی بجا خواهد ماند و شایع ترین اختلال بینایی تک چشمی در
دوران کودکی و میانسالی است.
علت
هر شرایطی که شکل گیری طبیعی روند بینایی یا بینایی چشم ها را تحت تاثیر قرار دهد، می تواند تنبلی چشم ایجاد کند. تنبلی چشم می تواند به دلیل انحراف چشم به داخل (ایزوتروپی یا لوچی) و یا انحراف چشم به خارج (اگزوتروپی) به وجود آید. در
برخی موارد ، تنبلی چشم هنگامی ایجاد می شود. که یکی از چشم ها نسبت به چشم دیگر بیشتر نزدیک بین ، دوربین یا آستیگماتیسم است. اگر تطابق یکی از چشم ها دچار مشکل شود، چشم آسیب دیده «خاموش شده» و دجار تنبلی می شود. چشم ها ممکن است طبیعی به نظر برسند، ولی یکی از
چشم ها بینایی ضعیف تری دارد. این حالت سخت ترین نوع تنبلی چشم از نوع تشخیص است. زیرا در حالی که هردو چشم کودک باز هستند، بینایی طبیعی به نظر می رسد. اگر هر دو چشم بینایی شدیدا تاری داشته باشند، ممکن است تنبلی در هردو چشم رخ دهد. این حالت زمانی اتفاق می افتد
که میزان بالایی از نزدیک بینی، دور بینی یا آستیگماتیسم وجود داشته باشند.
تنبلی چشم انکساری (یا نا متقارن) چیست؟
انکسار یعنی تمرکز نور بر روی شبکیه برای تشکیل تصویر بینایی است. عیب انکساری زمانی روی می دهد که نور به شکل مناسب در چشم متمرکز نشود . شخص دچار سختی دید شود. زمانی که یک کودک تبلی چشم نا متقارن یا انکساری دارد، به این معماست که
شدت عیب انکساری در هر یک از چشم های وی متفاوت است.
در این حالت، مغز از چشمی که دید بهتری دارد استفاده می کند و بینایی چشم ضعیف تر را در واقع خاموش می کند. در ابتدا عینک می تواند باعث تصحیح عیب انکساری در هر دو چشم ، باعث عملکرد یکسان هردو بشود. سپس ادامه درمان به اصلاح بینایی،
درک عمق و دید سه بعدی کمک می کند.
تنبلی ناشی از انحراف چشم (استرابیسم)
تنبلی چشم در بسیاری از موارد همراه با انحراف چشم (در یک راستا نبودن مسیر چشم ها ) روی می دهد. چشم منحرف شده برای اجتناب از دو بینی خاموش می شود و کودک فقط از چشم سالمش استفاد می کند. در نتیجه بینایی چشم منحرف شده تکامل نمی یابد.
تیره شدن بافت های طبیعی روشن چشم
برخی از بیماری های چشمی مانند آب مروارید، (تیره شدن عدسی که در حالت طبیعی روشن است) ممکن است منجر به تنبلی چشم شوند. هر مانعی که از تشکیل تصویر واضح کانونی بر روی شبکیه شود، منجر به تنبلی چشم در یک کودک می شود. اگر چشم پزشک آب
مروارید را در چشم شناسایی کند، ممکن است برای جلوگیری از شروع تنبلی چشم، نیاز به جراحی باشد.
علائم تبلی چشم
بعضی از علائم تنبلی چشم که باید در یک کودک به دنبال آن بود عبارت اند از:
• بینایی ضعیف در یک چشم و یا ضعف کلی بینایی
• دو بینی ، کج کردن سر یا بستن یکی از چشم ها برای دیدن
• ضعف درک عمق (سخت شدن قضاوت فاصله نسبی بین اشیاء)
• انحراف به سمت داخل یا خارج در چشم
• سردرد
اگر والدین این علائم را در کودکانشان ملاحضه کنند، معاینه کودک توسط یک چشم پزشک بسیار ضروری است. درمان یا اصلاح تنبلی چشم باید در زود ترین زمان ممکن آغاز شود تا سیستم بینایی کودک بتواند به درستی تکامل یابد.
تمامی کودکان با توجه به اینکه در خطر تنبلی چشم هستند یا نه، باید به صورت منظم، تحت معاینه چشم قرار گیرند. تشخیص و درمان به موقع تنبلی چشم، باعث تغییر حقیقی در زندگی آینده این کودکان خواهد شد.
علاوه بر معاینات کودک سالم که باید برای همه کودکان به محض تولد و بین سن 6 تا 12 ماهگی انجام شود، غربالگری بینایی باید توسط متخصص کودکان یا پزشک مراقبت های اولیه در کودکان در سنین پیش دبستانی در 3 تا 4 سالگی انجام شود.
تشخیص تنبلی چشم
تنبلی چشم با مشاهده تفاوت بینایی بین دو چشم یا بینایی ضعیف در هر دو چشم تشخیص داده می شود.
از آنجایی که سنجش بینایی در کودکان خردسال دشوار است، چشم پزشک دقت بینایی را با نگاه کردن به چگونگی دنبال کردن اشیاء توسط یک چشم کودک در هنگام بسته بودن چشم دیگرش، تخمین می زند.
با استفاده از تعدادی آزمون که با مشاهده واکنش کودک در هنگام بسته بودن یک چشم انجام می شوند، چشم پزشک می تواند تنبلی چشم را تشخیص دهد. اگر یکی از چشم ها دچار مشکل باشد و چشم سالم بسته شود، کودک ممکن است تلاش کند که از اطراف چشم
بند نگاه کند، آن را کنار بکشد و یا گریه کند.
بینایی ضعیف در یک چشم همیشه به این معنا نیست که یک کودک مبتلا به تنبلی چشم است. این حالت می تواند اغلب با تجویز عینک برای کودک بهبود یابد.
همچنین چشم پزشک شما ، داخل چشم را با دقت معاینه می کند. تا ببیند که بیماری دیگری باعث تحت تاثیر قرار گرفتن بینایی شده است یا نه. این بیماری ها عبارت اند از: آب مروارید، التهاب (تورم) ، تومور ها و سایر مشکلات داخل چشمی.
‘ src=”https://afiatbazar.ir/wp-content/uploads/2021/06/d8aad986d8a8d984db8c-da86d8b4d985_60dc55f035f8d.jpeg”>
علائم تبلی چشم
بعضی از علائم تنبلی چشم که باید در یک کودک به دنبال آن بود عبارت اند از:
• بینایی ضعیف در یک چشم و یا ضعف کلی بینایی
• دو بینی ، کج کردن سر یا بستن یکی از چشم ها برای دیدن
• ضعف درک عمق (سخت شدن قضاوت فاصله نسبی بین اشیاء)
• انحراف به سمت داخل یا خارج در چشم
• سردرد
اگر والدین این علائم را در کودکانشان ملاحضه کنند، معاینه کودک توسط یک چشم پزشک بسیار ضروری است. درمان یا اصلاح تنبلی چشم باید در زود ترین زمان ممکن آغاز شود تا سیستم بینایی کودک بتواند به درستی تکامل یابد.
تمامی کودکان با توجه به اینکه در خطر تنبلی چشم هستند یا نه، باید به صورت منظم، تحت معاینه چشم قرار گیرند. تشخیص و درمان به موقع تنبلی چشم، باعث تغییر حقیقی در زندگی آینده این کودکان خواهد شد.
علاوه بر معاینات کودک سالم که باید برای همه کودکان به محض تولد و بین سن 6 تا 12 ماهگی انجام شود، غربالگری بینایی باید توسط متخصص کودکان یا پزشک مراقبت های اولیه در کودکان در سنین پیش دبستانی در 3 تا 4 سالگی انجام شود.
تشخیص تنبلی چشم
تنبلی چشم با مشاهده تفاوت بینایی بین دو چشم یا بینایی ضعیف در هر دو چشم تشخیص داده می شود.
از آنجایی که سنجش بینایی در کودکان خردسال دشوار است، چشم پزشک دقت بینایی را با نگاه کردن به چگونگی دنبال کردن اشیاء توسط یک چشم کودک در هنگام بسته بودن چشم دیگرش، تخمین می زند.
با استفاده از تعدادی آزمون که با مشاهده واکنش کودک در هنگام بسته بودن یک چشم انجام می شوند، چشم پزشک می تواند تنبلی چشم را تشخیص دهد. اگر یکی از چشم ها دچار مشکل باشد و چشم سالم بسته شود، کودک ممکن است تلاش کند که از اطراف چشم
بند نگاه کند، آن را کنار بکشد و یا گریه کند.
بینایی ضعیف در یک چشم همیشه به این معنا نیست که یک کودک مبتلا به تنبلی چشم است. این حالت می تواند اغلب با تجویز عینک برای کودک بهبود یابد.
همچنین چشم پزشک شما ، داخل چشم را با دقت معاینه می کند. تا ببیند که بیماری دیگری باعث تحت تاثیر قرار گرفتن بینایی شده است یا نه. این بیماری ها عبارت اند از: آب مروارید، التهاب (تورم) ، تومور ها و سایر مشکلات داخل چشمی.
