گیاهان دارویی

شنگار

شنگار

نام گیاه شنگار
نام علمی Alkanna tausch
نام لاتین Alkanet
اسامی دیگر شنجار، رجل الحمام ،ابوخلسا، هوجويه، شنگار، شنغار، انوقليا، فلوسي ،انولوس، انخوسا، هوفيلوس، لوقاسيوس
دانسته های متداول

تیره: گاوزبانیان (Boraginaceae)

گروه مصرفی: ضد میکروب ها

شنگار گیاهی بوته ای و چندساله است برگ های آن از کرک های خشنی پوشیده شده و حلقوی می باشند، ساقه ها تا ارتفاع 20 سانتی متر به صورت افتان یا خمیده به طرف بالا رشد می کنند.

بخش دارویی

ریزوم و ریشه ( خشک شده )

نوشته های مشابه
روش جمع آوری و نگهداری

قسمت مصرفی و با ارزش این گیاه، ریشه و ریزوم است که باید در زمان گلدهی گیاه را از خاک خارج کرده، اندام های زیر زمینی را شسته و سپس در هوای خشک و در دمای 35 درجه سانتیگراد خشک کنید. پودر به دست آمده باید در ظرف در بسته، دور از نور خورشید، رطوبت و دسترس کودکان باشد.


محل رویش

این گیاه بومی اروپا است و در مناطق شمالی آفریقا نیز دیده می شود .

محل رویش در ایران

وارداتی است.

ویژگی های گیاه

ریشه گیاه دوگی شکل و خمیده است که معمولاً تا 30 سانتی متر رشد دارد و عرض آن در حدود 2 – 5/1 سانتی متر است پوست ریشه بنفش رنگ است .

مزاج گیاه ندارد
درجه مزاج 0
مصارف سنتی

التیام زخم ها ( موضعی )

بیماری های پوستی ( موضعی )

اسهال ( خوراکی )

دانسته های پزشکی

ریشه این گیاه ترکیبی از مشتقات نفتازارین و تانن است که اثرات ضد میکروبی ، التیام بخشی و قابض کنندگی آن بارز می باشد .

موارد اثبات شده

طب ایرانی اسلامی

این گیاه سرد در درجه اول و خشک در درجه دوم است ، قابض کننده ، ضد میکروب و ضد انگل است و برای بیماری های زیر به کار می رود :

یرقان ( خوراکی )

درد گوش ( خوراکی ) 

زخم ( موضعی )

بیماری های انگلی ( به ویژه کرمی ) ( خوراکی )

درد های کلیوی ( خوراکی )

عوارض جانبی

مصرف خوراکی ندارد ، در مصرف موضعی بروز واکنش های آلرزیک پوستی یکی از مهمترین عوارض آن در بیماران مستعد است .

موارداحتیاط

سالمندان بالای 60 سال

سابقه بیماری کلیوی یا کبدی

مصرف بیش از اندازه

1- تحقیقات نشان داده است که مصرف شنگار به صورت خوراکی، سرطان زا بوده و آسیب های شدید کبدی را به دنبال خواهد داشت به همین دلیل امروزه این گیاه به صورت خوراکی مصرف نمی شود. 

 

2- مصرف شنگار به صورت پماد نباید از 3 بار در روز بیشتر شود.

اقدامات فوری کادر پزشکی در مواقع حاد:

توجه: اگر سهواً مقداری از پودر گیاه خورده شد یا توسط کودک مصرف شد اقدامات زیر هرچه سریع تر آغاز شود :

بلافاصله خوردن مواد تهوع آور مثل سولفات سدیم

شستشوی معده ( با ساکشن )

خوراندن زغال فعال

تزریق دیازپام

سرم درمانی

تجویز اکسیژن ( در صورت لزوم )

اتصال به دستگاه تنفس مصنوعی ( در صورت لزوم )

تعداد دفعات مصرف

1- مصرف خوراکی

حداکثر میزان مجاز مصرف پودر گیاه در یک روز، یک گرم یعنی معادل یک قاشق چای خوری سرخالی است که در 3 وعده باید مصرف شود.

2- پماد

پمادی که از ای گیاه تولید می شود حاوی  5/76 گرم عصاره چرب ریشه گیاه است می توانید روزی 3 بار بر روی موضع مورد نظر قرار دهید.

روش استفاده

خوراکی

موضعی پماد (  Red Histoplastin)

موارد منع مصرف

بارداری

شیردهی

کودکان زیر 12 سال

تداخل دارویی
داروهای جایگزین
مصلح
برچسب ها شنگار

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا