شنگار
نام گیاه | شنگار |
نام علمی | Alkanna tausch |
نام لاتین | Alkanet |
اسامی دیگر | شنجار، رجل الحمام ،ابوخلسا، هوجويه، شنگار، شنغار، انوقليا، فلوسي ،انولوس، انخوسا، هوفيلوس، لوقاسيوس |
دانسته های متداول |
تیره: گاوزبانیان (Boraginaceae) گروه مصرفی: ضد میکروب ها شنگار گیاهی بوته ای و چندساله است برگ های آن از کرک های خشنی پوشیده شده و حلقوی می باشند، ساقه ها تا ارتفاع 20 سانتی متر به صورت افتان یا خمیده به طرف بالا رشد می کنند. |
بخش دارویی |
ریزوم و ریشه ( خشک شده ) |
روش جمع آوری و نگهداری |
قسمت مصرفی و با ارزش این گیاه، ریشه و ریزوم است که باید در زمان گلدهی گیاه را از خاک خارج کرده، اندام های زیر زمینی را شسته و سپس در هوای خشک و در دمای 35 درجه سانتیگراد خشک کنید. پودر به دست آمده باید در ظرف در بسته، دور از نور خورشید، رطوبت و دسترس کودکان باشد. |
محل رویش |
این گیاه بومی اروپا است و در مناطق شمالی آفریقا نیز دیده می شود . محل رویش در ایران وارداتی است. |
ویژگی های گیاه |
ریشه گیاه دوگی شکل و خمیده است که معمولاً تا 30 سانتی متر رشد دارد و عرض آن در حدود 2 – 5/1 سانتی متر است پوست ریشه بنفش رنگ است . |
مزاج گیاه | ندارد |
درجه مزاج | 0 |
مصارف سنتی |
التیام زخم ها ( موضعی ) بیماری های پوستی ( موضعی ) اسهال ( خوراکی ) |
دانسته های پزشکی |
ریشه این گیاه ترکیبی از مشتقات نفتازارین و تانن است که اثرات ضد میکروبی ، التیام بخشی و قابض کنندگی آن بارز می باشد . |
موارد اثبات شده |
طب ایرانی اسلامی این گیاه سرد در درجه اول و خشک در درجه دوم است ، قابض کننده ، ضد میکروب و ضد انگل است و برای بیماری های زیر به کار می رود : یرقان ( خوراکی ) درد گوش ( خوراکی ) زخم ( موضعی ) بیماری های انگلی ( به ویژه کرمی ) ( خوراکی ) درد های کلیوی ( خوراکی ) |
عوارض جانبی |
مصرف خوراکی ندارد ، در مصرف موضعی بروز واکنش های آلرزیک پوستی یکی از مهمترین عوارض آن در بیماران مستعد است . |
موارداحتیاط |
سالمندان بالای 60 سال سابقه بیماری کلیوی یا کبدی |
مصرف بیش از اندازه |
1- تحقیقات نشان داده است که مصرف شنگار به صورت خوراکی، سرطان زا بوده و آسیب های شدید کبدی را به دنبال خواهد داشت به همین دلیل امروزه این گیاه به صورت خوراکی مصرف نمی شود.
2- مصرف شنگار به صورت پماد نباید از 3 بار در روز بیشتر شود. اقدامات فوری کادر پزشکی در مواقع حاد: توجه: اگر سهواً مقداری از پودر گیاه خورده شد یا توسط کودک مصرف شد اقدامات زیر هرچه سریع تر آغاز شود : بلافاصله خوردن مواد تهوع آور مثل سولفات سدیم شستشوی معده ( با ساکشن ) خوراندن زغال فعال تزریق دیازپام سرم درمانی تجویز اکسیژن ( در صورت لزوم ) اتصال به دستگاه تنفس مصنوعی ( در صورت لزوم ) |
تعداد دفعات مصرف |
1- مصرف خوراکی حداکثر میزان مجاز مصرف پودر گیاه در یک روز، یک گرم یعنی معادل یک قاشق چای خوری سرخالی است که در 3 وعده باید مصرف شود. 2- پماد پمادی که از ای گیاه تولید می شود حاوی 5/76 گرم عصاره چرب ریشه گیاه است می توانید روزی 3 بار بر روی موضع مورد نظر قرار دهید. |
روش استفاده |
خوراکی موضعی پماد ( Red Histoplastin) |
موارد منع مصرف |
بارداری شیردهی کودکان زیر 12 سال |
تداخل دارویی | |
داروهای جایگزین | |
مصلح | |
برچسب ها | شنگار |