عضله سوئز بزرگ

نام علمی :
Psoas Major

عضله سوئز بزرگ      
Psoas Major
بررسی
عضله سوئز بزرگ، یکی از مهم‌ترین عضلات بدن می باشد و نقش اولیه‌ی آن به عنوان خم کننده ی ران است. اما این عضله از نظر ظاهری وکلینیکی نیز مهم می باشد. این عضله در حیوانات اهلی چهار پا نقش کمی داشته و از این رو، نقش وضعیتی یا شکلی ندارد و تنها در مواقع حرکت کردن،
که پای عقبی خود را به سمت جلو تاب می دهند، موثر است. به همین خاطر این عضله جزء گوشت های ترد و نرم به حساب می آید.

اما نقش این عضله در انسان به کلی متفاوت است. آن هم به این دلیل است که انسان به صورت راست راه می رود و به تلاش عضلانی مضاعفی برای خم کردن ران و بلند کردن پا نیاز دارد. همچنین این عضله نقش حیاتی در وضعیت متقابل لگن و کمر ایفا می
کند. در ضمن، در دوران بارداری، ران های جنین در بیشتر مواقع به حالت خمیده هستند.

اگر شما به کودک انسان دقت کنید، متوجه خواهید شد که ران ها، تمایل به خم شدن داشته و کاملاً صاف قرار نمی گیرند. در واقع، کودک تا زمان راه رفتن نمی تواند ران های خود را کاملاً باز نگه دارد، که این باز شدن کامل برای راحت و صاف ایستادن
ضروری است. کودکان در اغلب مواقع به حالت نشسته هستند (سر کلاس در مدرسه، هنگام مطالعه در خانه یا هنگام تماشای تلویزیون). بیشتر بزرگسالان نیز زمان بیشتری را در پشت میز کار، کامپیوتر یا در مقابل تلویزیون به صورت نشسته سپری می کنند. بنابراین، عضله مدت‌ زیادی را
در وضعیت کوتاه قرار می گیرد و زمان  اندکی در حالت کشیدگی است.

این عضله به مهره های کمری متصل بوده و به قسمت پایین از حفره شکمی تا کشاله‌ی ران امتداد دارد (جایی که با عضله خاصره‌ای ادغام شده است) و با عبور از روی لبه‌ی قدامی لگن، به صورت مایل و در جهت خلفی و پایینی به برجستگی کوچک استخوان
ران می چسبد. در این مسیر، این عضله از لبه‌ی قدامی لگن به عنوان قرقره استفاده کرده و یک نیروی خلفی و پایینی به آن وارد می کند. بنابراین، با کشش ستون فقرات به سمت جلو و فشار آن به طرف پایین و عقب بر روی استخوان خاصره‌ی قدامی و تحتانی، لگن به جلو ‌چرخیده و گودی
کمر افزایش می یابد.

تاثیر این تغییر به  راحتی در کودکان قابل تشخیص است. چرخش قدامی لگن باعث انتقال وزن مواد داخل حفره شکمی به جلو می شود و شکم را به جلو می‌راند. علاوه بر این، چرخش لگن، ران را به طرف عقب حرکت می دهد و  سبب ایجاد کشش در عضلات کنترل‌
کننده‌ی زانو و مفصل مچ پا می شود. اگر وضعیت گودی کمری رو به وخامت گذارد، باید ساختار فوقانی آن را اصلاح کرد.

اهمیت کلینیکی عضله‌ی سوئز هم از جهت مستقیم است هم غیر مستقیم. به اهمیت غیر مستقیم آن اشاره کردیم، ولی اهمیت مستقیم آن  باعث ایجاد درد در کمر، شکم، کشاله ی ران و قسمت بالای ران می شود. الگوهای ارجاعی درد می تواند شامل درد در احشاء باشد. بنابراین، مشکلات عضله
سوئز، سبب بروز درد های شبیه به درد های شکمی می شود.

محل چسبندگی  

• از قسمت فوقانی، به تنه‌ی مهره ها و دیسک های بین مهره ای، مهره‌ی دوازدهم پشتی تا مهره‌ی پنجم کمری و به زائده های عرضی مهره های کمری.
• از قسمت تحتانی، از عضله‌ی الیوکاس به برجستگی کوچک استخوان ران

عمل

• خم کننده ی ران، یکی از عضلات اصلی در حفظ وضعیت بدن.

مناطقی که درد احساس می شود

• در منطقه‌ی مهره های کمری، در شکم از معده تا کشاله ی ران، در قسمت قدامی ران از کشاله تا نیمه‌ی زانو.

درمان دستی

برای ایجاد فشار باید بیمار به پشت بخوابد و پای خود را از ناحیه ای که قصد درمان آن را دارد، با زاویه‌ی 45 درجه از زانو خم کند. سپس شما در کنار بیمار و در سطح ران او قرار گرفته و نوک انگشتان خود را روی ناحیه نزدیک به شکم بگذارید
و از چند سانتی‌متر پایین‌تر و خارجی تر از ناف، به صورت آرام روی شکم فشار بیاورید. نوک انگشتان خود را نیز به حالت چرخشی از روی احشاء عبور دهید. زمانی که عضله سوئز دچار مشکل می شود، باید بر روی آن فشار آورد، تا ناحیه ی دردناک آن را پیدا کنید و پس از آن فشار
را داده و تا زمان احساس رهایی، نگه دارید. سپس دست را به گونه ای به طرف پایین بیاورید، که نوک انگشتان درست در زیر ناحیه ی قبلی قرار گیرد. این روش را ادامه داده، تا به لیگامنت های اینگیونال برسید. این عمل را روی کشاله ی ران نیز انجام دهید. همچنین با سمت دیگر
بیمار نیز همین کار را تکرار کنید. در ضمن می توانید هنگامی که بیمار نشسته و یا ایستاده است، در حالی به طرف جلو خم شده باشد، فشار را وارد کنید.

• فشار محل چسبندگی تحتانی عضله

در فشار به محل چسبندگی تحتانی عضله باید بیمار را به پشت خواباند و شما کنار او بایستید. سپس انگشت شست دست ها را روی یکدیگر گذاشته و آن ها را روی بخش قدامی ران  و حدودا 5 سانتی‌متر زیر کشاله ران و در قسمت میانی عضله‌ی راست رانی قرار
دهید. بر روی بافت محکم فشار آورده و به دنبال محل اتصال آن بر روی برجستگی کوچک باشید. اگر در حین ماساژ نقطه ی دردناکی مشاهده کردید، تا زمان احساس رهایی، دست های خود را روی آن نقطه نگه دارید.

درد های روی باسن

• سرینی میانی
• سرینی کوچک
• خاری پشتی طویل
• مربع کمری
• راست شکمی
• نیم وتری
• نعلی
• پری فورمیس
• خاصره‌ای کمری

برای افزودن دیدگاه باید شوید.