دستگاه اسکلتی

اسامی دیگر :
استخوان دراز-استخوان تخت-استخوان کنجدی شکل-استخوان نامنظم-استخوان کوتاه

دستگاه اسکلتی، چهار چوب انعطاف پذیر داخلی، همه قسمت ها و بافت ها را پشتیبانی می کند و اگر اسکلت نبود، همه آن ها روی هم می ریختند. اسکلت به طور خاص از اندامی مانند مغز در جمجمه حفاظت می کند. علاوه بر موارد اشاره شده، مخزن مواد معدنی،
به ویژه کلسیم و همچنین تولید کننده سلول های خونی است. یک اسکلت متعادل شامل 206 قطعه استخوان است. گاهی تفاوت هایی طبیعی در تعداد استخوان ها وجود دارد؛ مثلاً از هر 20 نفر ممکن است یک نفر یک دنده اضافه داشته باشد. تعداد استخوان هایی که در جمجمه به هم جوش می خورند
نیز ممکن است متغیر باشد. استخوان بافتی فعال است و با اینکه 22 درصد آن را آب تشکیل  می دهد، ساختاری محکم و در عین حال سبک و انعطاف پذیر دارد. اسکلت این توانایی را دارد که خود را بازسازی و ترمیم کند و در صورتی که نیروی زیادی به آن وارد شود، ضخیم تر و محکم تر
می شود؛ مثلاً استخوان های سوارکاران و کسانی که به بدن سازی قدرتی می پردازد، درشت تر و محکم ترند.

اسکلت بدن به دو بخش  تقسیم می شود:
مرکزی یا محوری: شامل استخوان های جمجمه، ستون مهره ها، دنده ها و جناغ می باشند. (80 عدد استخوان در بخش مرکزی می باشد)
محیطی یا پیرامونی: شامل استخوان شانه، بازو، ساعد، مچ، دست، لگن، خاصره، ران، ساق پا، زانو می باشند. (126 عدد استخوان در بخش  محیطی می باشد)
اشکال استخوان

استخوان ها براساس شکل به پنج دسته طبقه بندی می شوند:

1.استخوان های دراز
(Long bones): مانند استخوان بازو، ساعد، ران و ساق و همچون اهرم برای حرکت اندام ها عمل می کنند.

2. استخوان های کوتاه
(Short bones): استخوان های مچ دست و پا

3.استخوان های تخت
(Flat bones): استخوان کتف

4.استخوان های کنجدی شکل
(Sesamoid bones): استخوان کشکک

5.استخوان های نامنظم
(Irregular bones): استخوان های صورت و مهره ها

برای افزودن دیدگاه باید شوید.